Επισημαίνει ο Δημήτρης Α. Γιαννακόπουλος
Ο Ιντεφίξ του Οβελίξ δεν είναι ράτσα, είναι φάτσα! Δεν είναι ιδέα, είναι εμμονή! Είναι «idée fixe», φίλε αναγνώστη, που συνεχίζει να κυβερνά την Ελλάδα, αυτή τη φορά με την μάσκα της αριστεράς, δομώντας φαντασιακά την πολιτική κοινότητα των Ελλήνων εν έτη 2015 στο πλαίσιο αρχών και πρακτικών διεθνούς πατρωνίας, οι οποίες παραπέμπουν στη συνθήκη της 7ης Μαΐου 1832 μεταξύ των τριών μεγάλων δυνάμεων, οι οποίες είχαν αναλάβει τότε επισήμως τον ρόλο προστάτιδων της Ελλάδας.
Είναι ίσως περιττό να σημειώσω πως αυτή η εμμονικού χαρακτήρα πατρωνική κοσμοαντίληψη του διαχρονικού Έλληνα Κυβερνήτη Ιντεφίξ διαμορφώθηκε από ιδεολογικές αρχές και πολιτισμικούς προσανατολισμούς, διαφορετικούς από εκείνους που είχαν εμπνεύσει την ιδεολογία της Ελληνικής επανάστασης και ασφαλώς ξένους προς τον διαφωτισμό!
Στη πραγματικότητα ο Έλληνας Κυβερνήτης Ιντεφίξ είναι δημιούργημα της Συνθήκης του 1832 και, ασχέτως των κοσμοϊστορικών μεταβολών σε γεωπολιτικό, γεωοικονομικό και γεωστρατηγικό επίπεδο – όπως ασφαλώς και σε τεχνολογικό και ιδεολογικό – συνεχίζει μέχρι τις μνημονιακές μέρες μας να αντιλαμβάνεται τις διμερείς και διεθνείς σχέσης της χώρας μας στο ίδιο ακριβώς πολιτικό πλαίσιο εντός του οποίου κινήθηκαν οι ηγέτες και οι οπαδοί του Αγγλικού Κόμματος, του Γαλλικού Κόμματος και του Ρωσικού κόμματος. Υπήρξε μάλιστα ένας Ιντεφίξ που επεχείρησε να πολιτευτεί με τα τρία σε ένα, αλλά ατύχησε, όχι επειδή «κουράστηκε» ή επειδή τον είχε απορροφήσει το «PlayStation», αλλά επειδή είχε ξεχάσει πως ήταν ο ίδιος πρωθυπουργός της Ελλάδας!
Ο σημερινός Έλληνας Κυβερνήτης Ιντεφίξ δεν πρόλαβε ασφαλώς να «ξεχάσει» πως είναι πρωθυπουργός, καθώς μάλλον δεν τον έχει απασχολήσει ποτέ το ζήτημα! Έχει δομήσει την ταυτότητά του στο φαντασιακό σχήμα του Εθνικού Ηγέτη, ο οποίος, σε αντίθεση με την «idée fixe»-του που τον εμφάνιζε σαν έναν Ιντεφίξ του Πουτινισμού κατά την προηγούμενη θητεία του στο πρωθυπουργικό αξίωμα, σήμερα παρουσιάζεται σαν Ιντεφίξ του Ολαντισμού ή του «Ολαντρεϊσμού», όπως ίσως θυμάσαι να χαρακτηρίζει πριν από πολύ λίγο καιρό τον Γάλλο Πρόεδρο – απεσταλμένο τότε και μάλιστα προεκλογικώς της κυρίας Μέρκελ στο Mega!
Όπως η πατρωνική υποστήριξη ήταν στοιχείο σημαντικό την ρωμαϊκή εποχή για να αποδεχτούν οι αριστοκρατικές οικογένειες Ρωμαίων νέα μέλη από τις επαρχίες, έτσι συμβαίνει και σήμερα στην μετανεωτερική και μεταμοντέρνα Ευρώπη μας της ΕΕ. Ο Γερμανός Αυτοκράτορας της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας δεν ήταν σε θέση από μόνος του να προχωρήσει σε τέτοιες επιλογές, εάν και οι συνεργάτες του σε αυτό το σχήμα ηγεμονίας δεν συνέδραμαν σε αυτό. Με αυτό τον τρόπο η αριστοκρατική τάξη ανανεωνόταν και, μέσω του δεσμού πάτρωνα-προστατευόμενου, νέες οικογένειες από τις επαρχίες της αυτοκρατορίας «μυούνταν» στην ρωμαϊκή παράδοση! Όπως καληώρα γίνεται σήμερα στην ΕΕ με τον Έλληνα Ιντεφίξ να εμφανίζεται σαν προστατευόμενος του κυρίου Ολάντ, έτσι ώστε να αποδώσει η κηδεμονία της κυρίας Μέρκελ και να λάβει ολοκληρωμένες και θεσμικού χαρακτήρα διαστάσεις. Με άλλα λόγια, μέσω της πατρωνίας του κυρίου Ολάντ προς τον σημερινό Έλληνα Ιντεφίξ ολοκληρώνεται η αυτοκρατορικού χαρακτήρα κηδεμονία της κυρίας Μέρκελ προς αυτόν. Προδήλως, σήμερα όπως και τότε, μία κατεξοχήν νομιμοποιητική παράμετρος των σχέσεων πατρωνίας στο επίπεδο των «εθνικών-ηγετών» είναι η αφήγηση περί οικονομικής υποστήριξης μεταξύ των εμπλεκόμενων μελών.
Σου φαίνεται κάπως «περίεργη» η σημερινή μου προσέγγιση, φίλε αναγνώστη; Είναι, καθώς έχω κυριολεκτικά καταθλιβεί από το επίπεδο «ανάλυσης» σε ό, τι αφορά στις σημερινές ελληνογαλλικές σχέσεις και μείνει άφωνος από τον τρόπο που υποδέχεται στην Ελλάδα η πολιτική ηγεσία και τα ΜΜΕ της χώρας μας τον Γάλλο Πρόεδρο! Είναι ντροπή, ακόμη και για μια Υποτελή Πολιτεία! Είναι πολιτισμικός ξεπεσμός και πολιτική διαστροφή! Είναι δραματική οπισθοδρόμηση! Είναι αίσχος! Και δεν φταίει αποκλειστικά ο σημερινός Έλληνας Κυβερνήτης Ιντεφίξ! Φταίει η άθλια κουλτούρα πατρωνίας και εξάρτησης που διακατέχει διαχρονικά την κυρίαρχη κοσμοαντίληψη στην Ελλάδα.
Κάποιοι θέλαμε να πιστεύουμε πως την κουλτούρα αυτή θα καταπολεμούσε η σύγχρονη αριστερά. Κάναμε λάθος! Έκανα λάθος αναγνώστη μου! Ο ΣΥΡΙΖΑ αντί να χτυπήσει στις ρίζες του αυτό το ιδεατό οικοδόμημα που διαστρέφει εντελώς το πολιτικό φαινόμενο, όπως και τη σχέση «κοινωνικό-εθνικό συμφέρον» και υπονομεύει τον πραγματισμό στις διμερείς και διεθνείς ή υπερεθνικές σχέσεις της χώρας μας, τι έκανε; Με μοναδική άνεση και μετά από εκλογές που απάλλαξαν την ηγεσία του από τους επιτήδειους ή αφελείς ρωσόφιλους, πέρασε από τον Πουτινισμό στον Ολαντισμό, σαν να μεταμορφώθηκε αστραπιαία από το «Ρωσικό» στο «Γαλλικό» κόμμα των δεκαετιών 1830-1840! Την μακρινή εκείνη εποχή τα ελληνικά κόμματα που συνεστήθησαν από φατρίες, έφεραν τους τίτλους των τριών προστάτιδων δυνάμεων, με τις οποίες επιχείρησαν να συνδεθούν, ώστε από κοινού και υπό την προστασία τους να κατευθύνουν τα εσωτερικά πράγματα και να κάνουν μεταρρυθμίσεις, ενώ σήμερα προτιμούν άλλους τίτλους, προφανώς για να είναι περισσότερο ευέλικτα και να ελίσσονται πιο άνετα μεταξύ «προστατών», μια και σήμερα όπως και τότε, τα ελληνικά κόμματα είναι μια ιδεολογική, προγραμματική και πραγματιστική απάτη! Όλα τα κόμματα, δίνοντας στον Έλληνα Κυβερνήτη Ιντεφίξ την δυνατότητα και ικανοποίηση άλλοτε να εμφανίζεται σαν Αστερίξ και άλλοτε σαν Οβελίξ ή Πανοραμίξ ή ακόμη και Μαζεστίξ!
Δεν υπάρχει πρόβλημα! Ο Ελληνικός Λαός είναι εξοικειωμένος σε τέτοιες συμπεριφορές, οι οποίες φαντάζουν απολύτως φυσιολογικές αν και είναι πολιτικώς απολύτως διαστροφικές! Μάλιστα τα τελευταία χρόνια η τηλεόραση των νταβάδων – όπως την λένε όλα σχεδόν τα μεγάλα κόμματα – και τα «κίτρινα» έντυπα έμαθαν τον Έλληνα να συμπαθεί ιδιαίτερα την κυρία Μιμίνα, την σύζυγο αυτού που παρουσιάζεται αντί για Ιντεφίξ – όπως πράγματι είναι –σαν ο ηγέτης Μαζεστίξ! Ο σημερινός Έλληνας και κυρίως η σύγχρονη Ελληνίδα, είναι έτοιμοι να κατανοήσουν και να συμπαρασταθούν σε κάθε πρώην πρώτη κυρία του χωριού. Έχει δίκιο να είναι δυσαρεστημένη με τον σύζυγό της, πρώην Έλληνα Κυβερνήτη Ιντεφίξ, μια και μαζί του στην εξουσία μιας χώρας της πατρωνίας -από μέσα και απ’ έξω – έχασε τα καλύτερά της χρόνια σ’ αυτό το χωριουδάκι με αυτούς τους άξεστους επαρχιώτες και το σκυλάκι-φατσούλα τον άνδρα της, που το έπαιζε εθνικός-ηγέτης! Μεταξύ Πουτινισμού και Ολαντισμού δεν παραπαίει απλώς η σημερινή Ελλάδα του Ιντεφίξ, αλλά ταλαιπωρείται και η Μιμίνα! Ίσως μόνο αυτή μπορεί σήμερα να καταλάβει τον «καημό» που οδήγησε στην σύνταξη αυτών των γραμμών…!
