Γράφει η Βάλια Μπότση
Είστε λάτρεις της κοσμοπολίτικης και πολύβουης Μυκόνου; Ήρθε η ώρα να επισκεφτείτε το νησί και το χειμώνα.
Θα ήθελα να σας μιλήσω για μια άλλη Μύκονο. Το ταξίδι μου εκεί ήταν μια εξαιρετικά ευχάριστη έκπληξη. Βρέθηκα μαζί με δύο φίλες μου στο νησί του ανέμου τέλη Φεβρουαρίου, σε μια προσπάθειά μας να αποδράσουμε από την Αθήνα το τριήμερο της Καθαράς Δευτέρας. Δε σας κρύβω πως στη διάρκεια του αεροπορικού μας ταξιδιού, είχα ήδη μετανιώσει για την επιλογή μου. Εντούτοις, η γραφική κυκλαδίτικη ομορφιά, οι φιλικοί κάτοικοι του νησιού και η ήρεμη διαμονή, σε συνδυασμό με πολύ καλές καιρικές συνθήκες, ανέτρεψαν τους πρότερους ενδοιασμούς μου για την έκβαση του ταξιδιού αυτού.
Γνωρίσαμε τη Μύκονο του χειμώνα. Μια πόλη διαφορετική, γεμάτη ηρεμία στους δρόμους, τις παραλίες και τα στενά ασπρισμένα σοκάκια της. Περιδιαβήκαμε και κάποιες φορές χαθήκαμε στα γραφικά άδεια σοκάκια του νησιού, απολαμβάνοντας τα όμορφα χρώματά του, τα καλντερίμια, που ξεκούρασαν τα μάτια μας, τις μυρωδιές της θάλασσας και των φούρνων. Φωτογραφίσαμε σχεδόν κάθε πόρτα και παράθυρο, καθώς και τις καλοταϊσμένες και φιλικές γάτες του νησιού. Επισκεφτήκαμε τις παλιές εκκλησίες και τα δημοφιλή τουριστικά αξιοθέατα της Μυκόνου, όπως οι Ανεμόμυλοι και η Μικρή Βενετία. Η ηρεμία που επικρατούσε μας χαλάρωσε και πουθενά δεν υπήρχε ο χαμός της καλοκαιρινής περιόδου.
Ρωτήσαμε αρκετές φορές για να βρούμε το δρόμο μας προς το δωμάτιο που μέναμε ή για να πάμε στο φούρνο του Γεράσιμου (il forno di Gerasimo) με ποικιλία ιταλικών και ελληνικών προϊόντων που είχαμε ανακαλύψει τυχαία σε μια εξόρμησή μας στη χώρα. Αξίζει να το επισκεφτείτε και να δοκιμάσετε την πίτσα, τα διάφορα χειροποίητα γλυκά και τα σφολιατοειδή του. Οι κάτοικοι πάντα ήταν ευγενικοί και προσηνείς, δίνοντας μας οδηγίες για το πώς μπορούμε να βρούμε τον προορισμό μας. Οι οδηγίες ήταν συνήθως του τύπου, «Ααα, εκεί θέλετε να πάτε; Πολύ εύκολο. Λοιπόν, όλο ευθεία, μετά δεξιά, αριστερά, δεξιά και πάλι αριστερά», συνήθως γέλαγαν, μας παρότρυναν να ξαναρωτήσουμε και υπήρχαν και κάποιοι που μας συνόδευσαν μέχρι ένα σημείο της διαδρομής.
Παράλληλα μας δόθηκε η ευκαιρία να βιώσουμε και να ανακαλύψουμε ένα παραδοσιακό νησιωτικό τρόπο ζωής, καθώς είχαμε την ευκαιρία να συνδιαλεχθούμε με τους ντόπιους και να συμμετάσχουμε σε δραστηριότητες τοπικές που πραγματοποιούν οι κάτοικοι του νησιού. Μπορέσαμε να παρακολουθήσουμε την αποκριάτικη παρέλαση που έγινε στο λιμάνι του νησιού. Βεβαίως, υπήρχε και ομάδα πελεκάνων. Μαζί με τους κατοίκους της Μυκόνου και άλλους επισκέπτες απολαύσαμε μια πλειάδα δραστηριοτήτων, όπως μουσική, χορό και τοπικά γλυκίσματα. Ακόμη, νοικιάσαμε αμάξι για να δούμε άλλα όμορφα σημεία και μέρη του νησιού, όπως το γραφικό χωριό Άνω Μερά με τις παραδοσιακές ταβέρνες και τις ερημικές παραλίες, όπως τον Ορνό και τον Άγιο Σώστη.
Σε αυτό το σημείο να αναφέρω πως ορισμένα μπαρ ήταν ανοιχτά το σαββατοκύριακο, για όσους θέλουν να διασκεδάσουν πραγματοποιώντας μια νυχτερινή έξοδο. Κάποιες ταβέρνες και καφετέριες παραμένουν ανοιχτές τον χειμώνα, ωστόσο τα περισσότερα μαγαζιά είτε είναι κλειστά είτε πραγματοποιούνται ανακαινίσεις για την καινούργια τουριστική περίοδο. Αξίζει να πάτε στο εστιατόριο Oregano, που βρίσκεται στον περιφερειακό δρόμο και διαθέτει μια πληθώρα σπιτικών ελληνικών συνταγών από μακαρόνια, θαλασσινά μέχρι και όσπρια, παρασκευασμένα με τοπικά προϊόντα.
Αδιαμφισβήτητα, αξίζει να επισκεφτείτε τη Μύκονο μη τουριστικές περιόδους, ώστε να ανακαλύψετε μια ήρεμη και χαλαρωτική όψη της, ξεφεύγοντας από τους γρήγορους ρυθμούς της καθημερινότητάς σας.
