Απόφαση – σταθμός από το Ειρηνοδικείο της Πάτρας, απόφαση που στη ουσία θέτει προς των ευθυνών τους για το φαινόμενο του υπέρογκου δανεισμού που παρατηρήθηκε τα περασμένα χρόνια και τις τράπεζες που έδιναν τα δάνεια στους οφειλέτες που με βάση τις οικονομικές δυνατότητές τους, που θέλησαν πριν από το 2010 να φτιάξουν μια καλύτερη ζωή.
Σύμφωνα με την απόφαση του Ειρηνοδικείου οι τράπεζες συνέτειναν στον υπερδανεισμό των νοικοκυριών, δημιουργώντας την ασφαλή πεποίθηση στους δανειολήπτες ότι μπορούν να αντεπεξέλθουν στις υποχρεώσεις τους. Και τώρα τους κατηγορούν ότι είχαν δόλο, γιατί γνώριζαν ότι δεν θα μπορούν να πληρώνουν τις δόσεις τους, αλλά παρ’ όλα αυτά ζήτησαν τη χορήγηση δανείου.
Η δικαστική απόφαση, όπως αναφέρει το “Εθνος της Κυριακής”, που για πρώτη φορά βάζει στο κάδρο και τις τράπεζες για τη συμμετοχή στους στον ελληνικό υπερδανεισμό, εξεδόθη πριν από λίγους μήνες, με αφορμή αίτηση ενός ζευγαριού καθηγητών από την Πάτρα για υπαγωγή τους στον νόμο των υπερχρεωμένων νοικοκυριών με σκοπό τη διάσωση της πρώτης κατοικίας τους και τη ρύθμιση των χρεών τους.
Το ζευγάρι πήρε δάνειο πριν ξεσπάσει η οικονομική κρίση για την αγορά ενός σπιτιού, 98 τ.μ., ενώ στη συνέχεια πήρε και καταναλωτικά δάνεια, αφού οι μειώσεις στους μισθούς των δημοσίων υπαλλήλων έπεφταν βροχή. Αποτέλεσμα, το ύψος του δανεισμού τους να φθάσει στις 370.000 ευρώ, ποσό στο οποίο δεν μπορούσαν επ’ ουδενί να ανταποκριθούν.
Σύμφωνα με το σκεπτικό του δικαστηρίου, το οποίο τελικά υπήγαγε τους αιτούντες στον νόμο Κατσέλη «κουρεύοντας» μέρος του δανείου, αλλά και ρυθμίζοντας ευνοϊκά το υπόλοιπο των δόσεών τους, η αδυναμία τους στη μη καταβολή των δόσεων οφείλεται στον μεγάλο αριθμό δανείων που είχαν λάβει και στο ύψος των δόσεων που καλούνταν να καταβάλλουν, στα υψηλά επιτόκια με τα οποία επιβαρύνονται τα καταναλωτικά δάνεια σε συνδυασμό με τη σημαντική μείωση των αποδοχών τους.
