Η κα Θεανώ Φωτίου είναι καθηγήτρια Αρχιτεκτονικής στο ΕΜΠ, χωρίς να διαθέτει διδακτορικό τίτλο σπουδών. Βέβαια, αυτό δεν είναι εντελώς παράνομο, διότι ειδικά για την αρχιτεκτονική και τη σχολή καλών τεχνών ίσχυε ένα ειδικό καθεστώς αποδοχής διδασκόντων άνευ διδακτορικής διατριβής, με βάση μόνο το καλλιτεχνικό τους έργο.
Η κα Θεανώ Φωτίου προσελήφθη το 1972 -κατά τη διάρκεια της χούντας- στο Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο ως έμμισθη βοηθός στην έδρα της κτιριολογίας και Συνθέσεων της Σχολής Αρχιτεκτόνων.
Με τους αυστηρούς μηχανισμούς της χούντας να φράζουν την εισδοχή οποιουδήποτε αριστερού παράγοντα στην ανώτατη εκπαίδευση είναι απορίας άξιο το πώς η κα Φωτίου κατάφερε να παρακάμψει όλα τα εμπόδια και να ενταχθεί στο διδακτικό προσωπικό του ΕΜΠ.
Μεσούσης της επταετίας, θα πρέπει ο μέντοράς της και καθηγητής Θουκυδίδης Βαλεντής να κατέβαλε κάθε δυνατή προσπάθεια, προκειμένου να υποστηρίξει την πρόσληψη της προστατευόμενης του.
Η μεταπολίτευση έδωσε την ευκαιρία στην κυρία Φωτίου να επιδοθεί χωρίς περιορισμούς στη συνδικαλιστική και πολιτική της δραστηριότητα. Στρατεύτηκε στο ΚΚΕ εσωτερικού και πρωτοστάτησε σε κάθε είδους κινητοποίηση του πανεπιστημιακού χώρου ενάντια στις προωθούμενες από τις εκάστοτε κυβερνήσεις μεταρρυθμίσεις στην Παιδεία.
Όταν, λοιπόν, η κυρία Φωτίου σήμερα μιλάει για μεταρρυθμίσεις εννοεί τις καλές και δίκαιες συριζαϊκές μεταρρυθμίσεις και όχι τις κακές δεξιές μεταρρυθμίσεις που αντιστρατευόταν στα νιάτα της.
Πηγή: protothema.gr
