Γράφει ο Κωνσταντίνος Παντελής
MSc in Crisis and Security Management
Ο πήλινος Δίσκος της Φαιστού ανακαλύφθηκε σε ένα παλάτι στο νησί της Κρήτης το 1908, αλλά χρονολογείται γύρω στο 1.700 π.Χ. την εποχή της άνθησης των ανακτορικών κοινωνιών της Μινωικής Κρήτης.
Τα ιερογλυφικά που είναι σκαλισμένα στον αρχαίο δίσκο έχουν αφήσει άναυδους τους αρχαιολόγους και τους γλωσσολόγους για χρόνια. Ή πιθανότατα μέχρι σήμερα.
Ο Δρ Γκάρεθ Όουενς, του Τεχνολογικού Εκπαιδευτικού Ιδρύματος (ΤΕΙ) Κρήτης, πιστεύει ότι μετά από έξι χρόνια σκληρής δουλειάς εκ μέρους μιας ομάδας από επιστήμονες διαφορετικών ειδικοτήτων και διεθνούς κύρους, το μεγαλύτερο μέρος του μυστηριώδους κώδικα του Δίσκου της Φαιστού έχει αποκωδικοποιηθεί.
Ο Δρ Owens πιστεύει ότι ο δίσκος, ο οποίος λέγεται ότι διαθέτει 242 εικονικά τμήματα τα οποία δημιουργήθηκαν από 45 μεμονωμένα σύμβολα, αντιπροσωπεύει μια προσευχή σε μια μινωική «Μητέρα-Θεά». Εντούτοις, δεν έχει αποσαφηνιστεί ακόμα ο σκοπός των όσων αναφέρονται στο δίσκο ή ακόμα κα η χρήση του ίδιου του δίσκου. Οι περισσότερες εικασίες στρέφονται γύρω από λατρευτικές τελετές και Μινωικά θρησκευτικά τελετουργικά.
Τα κρητικά ιερογλυφικά είναι μία από τις δύο αρχαίες μινωικές γλώσσες που σε μεγάλο βαθμό δεν έχουν ακόμη αποκρυπτογραφηθεί – η άλλη είναι γνωστή ως Γραμμική Α.
Παράλληλα, οι γλώσσες αυτές πιστεύεται ότι αποτελούν την προέλευση της Γραμμικής Β, που χρησιμοποιήθηκε αργότερα από τον Μυκηναϊκό πολιτισμό – της παλαιότερης γνωστής μορφής της αρχαίας ελληνικής. Η αποκρυπτογράφηση της Γραμμικής Β έδωσε τη δυνατότητα για την εξερεύνηση επτά αιώνων γνώσης για την ιστορία της Μινωικής γραφής και γλώσσας.
