Γράφει ο Όθων Ιακωβίδης
Δεν έχει κλείσει μήνας από την ημέρα των εκλογών και εβδομάδα από την ανάγνωση των Προγραμματικών Δηλώσεων της νέας Κυβέρνησης και, την ίδια ώρα που οι δημοσκοπήσεις δείχνουν εκτόξευση της λαϊκής αποδοχής της, το διαδίκτυο έχει πλημμυρίσει από απογοήτευση και καταδίκη της συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ/ΑΝΕΛ.
Αυτό, δεν γίνεται τόσο έντονα από τους κύριους κομματικούς αντιπάλους της (ΝΔ και Πα.Σο.Κ που ψάχνονται να βρούν που είναι η Ανατολή και που η Δύση) όσο από πολίτες κομματικά ανένταχτους (σαν κι εμένα), αλλά ενεργούς και αντίθετους με το καθεστώς της “Κοινοβουλευτικής Ολιγαρχίας” η οποία, αφού βούλιαξε τη Χώρα σ’ ένα απύθμενο Δημόσιο Χρέος που δημιούργησε η λεηλασία τής Χώρας από αυτή την Ολιγαρχία, στο τέλος συνθηκολόγησε με τους “δανειστές” της, παραδίδοντας “άνευ όρων” όχι μόνο την διαχείριση της Εθνικής Οικονομίας σ’ αυτούς, αλλά παραχωρώντας τους και την ίδια την Εθνική κυριαρχία, κρατώντας παροπλισμένη και φιμωμένη τη Λαϊκή Κυριαρχία, με τη μεταβολή της Κυβέρνησης και της “Βουλής των Ελλήνων” σε μηχανισμό επιβολής της βούλησης των επικυρίαρχων “δανειστών”!!…
Πολλοί από εμάς (μεταξύ των οποίων κι εγώ), προεκλογικά, υποστηρίξαμε (με δημοσιευμένα άρθρα μας) την άποψη πως και ο ΣΥΡΙΖΑ και οι ΑΝΕΛ, αποτελούν μέρος αυτού τού επαίσχυντου καθεστώτος, οπότε η Ελληνική κοινωνία δεν έχει να περιμένει τίποτε από οποιοδήποτε αποτέλεσμα των εκλογών.
Τις αμέσως επόμενες, από την ημέρα των εκλογών, μέρες, εισπράξαμε μία ευχάριστη έκπληξη, όταν ακούσαμε τις πρώτες δηλώσεις των νικητών και είδαμε να αποκτά χαρακτηριστικά “κυβέρνησης εθνικής ενότητας” που προκύπτει από τη σύμπραξη ενός “Αριστερού” και ενός “Δεξιού” κόμματος στη διακυβέρνηση της Χώρας.
Ήδη, λοιπόν, Η ΠΡΏΤΗ ΠΡΆΞΗ ΤΗΣ, ΕΊΝΑΙ ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΆ ΣΗΜΑΝΤΙΚΉ, καθώς σηματοδοτεί τη συσπείρωση του Ελληνικού Λαού, έξω από τις γνώριμες διχαστικές διαιρέσεις “Αριστερά – Δεξιά”.
Η επόμενη πράξη της (όχι λόγια) ήταν η ματαίωση της μονομερούς απόφασης της ΕΕ για την επιβολή κυρώσεων στη Ρωσσία.
Η Ελλάδα, είχε πολλά χρόνια να σηκωθεί όρθια και να μιλήσει με ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΗ ΘΕΛΗΣΗ , από των άλλων “εταίρων” της, “στρατηγικών” και μή !…
Την πρώτη αυτή πράξη αποτίναξης μίας χρόνιας μονομερούς εξάρτησης από την “Δύση”, ακολούθησαν και άλλες ενέργειες που δείχνουν στροφή προς μία πολυδιάστατη εξωτερική πολιτική (αντίθετη τής “προς Δυσμάς” μονοδιάστατης) που τα τελευταία 50 χρόνια μόνον εθνικές περιπέτειες και βλάβες έχει επιφέρει στην Ελλάδα. (Πραξικόπημα του 1967, απώλεια του 1/3 της Κύπρου, απώλεια σημαντικου μέρους της Εθνικής Κυριαρχίας το 2010).
Στην ίδια κατεύθυνση (της απελευθέρωσης από τις μέχρι χθές εξαρτήσεις) είναι και η (για πρώτη φορά, επίσημη, διά στόματος Υπουργού Εξωτερικών) απαίτηση εξόφλησης από τη Γερμανία των (εκ του πολέμου) υποχρεώσεών της προς την Ελλάδα.
Η επόμενη πράξη τής σημερινής συγκυβέρνησης, είναι (κατά την άποψή μου) ακόμη πιο σημαντική: Ήδη, μέσα από τον διάλογο που άνοιξε για τη διευθέτηση του Δ.Χρέους, έχει θέσει στο ανώτατο επίπεδο διακυβέρνησης της ΕΕ, και αναδεικνύει (διά στόματος Πρωθυπουργού) το ΠΙΟ ΜΕΓΑΛΟ ΚΑΙ ΑΜΕΣΟ ΘΕΜΑ ΠΟΥ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΑΠΑΣΧΟΛΗΣΕΙ ΤΟΥΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟΥΣ ΛΑΟΥΣ:
ΟΙ ΕΥΡΩΠΑΪΚΕΣ ΚΟΙΝΩΝΙΕΣ
ΘΑ ΙΕΡΑΡΧΉΣΟΥΜΕ ΤΗ ΛΑΪΚΗ ΚΥΡΙΑΡΧΙΑ, ΔΗΛΑΔΗ ΤΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ,
ΠΑΝΩ Ή ΚΑΤΩ ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ/ΤΡΑΠΕΖΙΚΗ ΚΥΡΙΑΡΧΙΑ;
Η απάντηση σ’ αυτό το ερώτημα, θα διαμορφώσει το μέλλον της ΕΕ!!!
Και, το μέλλον των λαών της Ευρώπης, της κοιτίδας της σύγχρονης προόδου, θα διαμορφώσει το μέλλον των κοινωνιών όλου του πλανήτη.
Το θέμα αυτό, μετά την αλματώδη, παγκοσμίως, άνοδο τής επιρροής (και επιβολής) της “Διεθνούς του Χρήματος” επί της Πολιτικής, διατυπώνεται και ως:
Η ΟΙΚΟΝΟΜΊΑ ΘΑ ΔΙΑΦΕΝΤΕΎΕΙ ΤΗΝ ΠΟΛΙΤΙΚΉ, Ή Η ΠΟΛΙΤΙΚΉ ΤΗΝ ΟΙΚΟΝΟΜΊΑ;
Και, ας μη μας διαφεύγει πως, η Ελλάδα, με τη, μέχρι αυτή τη στιγμή, στάση της, δίνει την ΠΡΩΤΗ ΜΕΓΑΛΗ ΜΑΧΗ ΑΥΤΟΥ ΤΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ!!!
Μεταφορικά, θα έλεγα πως άρχισε η μάχη κατά της σύγχρονης βαρβαρότητας που θέλει να επιβάλλει η “Διεθνής του Χρήματος”…
Και, το πεδίο αυτής της μάχης, ο σύγχρονος “Μαραθώνας”, είναι η Ελλάδα.
Μετά από την καταγραφή των παραπάνω (εξαιρετικά σημαντικών) δεδομένων, θέματα όπως:
συμβιβασμοί στο οικονομικό σκέλος της διαπραγμάτευσης για τη διευθέτηση του Δ.Χρέους (αρκεί να μη φέρνουν από την πίσω πόρτα, αυτό που διώχνουμε από την εμπρός)
ο χρόνος εφαρμογής του μισθού των 751 Ευρώ
ο χρόνος κατάργησης του ΕΝΦΙΑ
ο χρόνος επαναπρόσληψης των αδίκως απολυμένων υπαλλήλων
η επαναφορά κομμένων μισθών και συντάξεων
η οικονομική ικανοποίηση της Α ή Β επαγγελματικής τάξης
και άλλα παρεμφερή, κατώτερης σημασίας από τα προηγούμενα,
ΑΥΤΗ ΤΗ ΣΤΙΓΜΗ, δεν μπορούν να μπουν στή ζυγαριά που θα δείξει αν αυτή η συγκυβέρνηση είναι άξια της αποστολής της ό όχι.
Το ζητούμενο (κατά την άποψή μου) αυτή τη στιγμή, με μία κυβέρνηση που προχωρά όπως προειπώθηκε, είναι να δημιουργηθεί ένα εξω-κομματικό Κίνημα υποστήριξης και ολοκλήρωσης αυτών των στόχων. Που θα τη στηρίξει, αλλά και θα την καθοδηγήσει για την κατάκτηση και εδραίωση της (πραγματικής) Δημοκρατίας, με Συντακτική Εθνοσυνέλευση Λαϊκής Βάσης, όπως υπέδειξε και προβεβλημένο στέλεχος της κυβέρνησης (ο υπουργός Διοικ. Μετρρύθμισης, Συνταγματολόγος, Γιώργος Κατρούγκαλος).
Οι οιωνοί, (τα σημάδια) για ένα καλύτερο μέλλον της κοινωνίας μας, φαίνονται πως είναι ευνοϊκοί.
Αυτό, μας υποχρεώνει να μην επαναπαυθούμε και να αφήσουμε την εξέλιξη των πραγμάτων στα χέρια και στις διαθέσεις της κυβέρνησης.
Μας υποχρεώνει να στρατευθούμε για να την στηρίξουμε και να την οδηγήσουμε στο δρόμο της ολοκλήρωσης των μεγάλων κοινωνικών κατακτήσεων: ΛΑΪΚΗ ΚΥΡΙΑΡΧΙΑ (με θέσπιση πραγματικα δημοκρατικών διαδικασιών) – ΕΘΝΙΚΗ ΑΝΕΞΑΡΤΗΣΙΑ (με πολυδιάστατη ουδετερότητα) – ΠΟΛΙΤΙΣΜΙΚΗ ΑΝΑΓΕΝΝΗΣΗ.
