Δραματικά απούσα από τις εξελίξεις και τις διεργασίες γύρω από το Συριακό ζήτημα είναι η Ελλάδα, παρά το γεγονός ότι αν υπάρξει νατοϊκή παρέμβαση θα εμπλακεί αναγκαστικά και δεύτερον, με την απουσία της μοιάζει να εγκαταλείπει τα ερείσματά της στον αραβικό κόσμο. Το ελληνικό ΥΠΕΞ περιορίζεται στο να εκφράζει την ανησυχία του για την κλιμάκωση της έντασης στη Συρία και τους φόβους τους για το ενδεχόμενο διάχυσης της σύρραξης και εκτός των συριακών συνόρων. Βεβαίως, κάθε φορά που κλιμακώνεται η ένταση και εκδίδεται κάποια ανακοίνωση, η Ελλάδα διακηρύττει την πάγια θέση της για την ανάγκη άμεσης έναρξης πολιτικής διαδικασίας για την επίλυση του Συριακού ζητήματος, καθώς και ότι η επίλυση πρέπει να κατοχυρώνει τα ανθρώπινα δικαιώματα και τα δικαιώματα των μειονοτήτων, συμπεριλαμβανομένων και των Χριστιανών.
Οι δύο αεροπορικές επιδρομές του Ισραήλ στη Δαμασκό με στόχο προηγμένα οπλικά συστήματα που προορίζονταν για τη φιλοσυριακή σιϊτική οργάνωση του Λιβάνου Χεζμπολάχ, ανησύχησαν την Αθήνα, αλλά και τη Λευκωσία. Μαζί με τους στόχους αυτούς επλήγησαν και οι ειδικές δυνάμεις του καθεστώτος Άσαντ, με αποτέλεσμα η Χεζμπολάχ να θεωρεί ότι τώρα καθίσταται πιο πιθανή μια ξένη στρατιωτική επέμβαση στη Συρία.
Το Συριακό, πάντως, αποτέλεσε την αφορμή για μια γενική «επίθεση φιλίας» της Ουάσιγκτον προς τη Μόσχα, όπου βρέθηκε ο υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ, Τζον Κέρι, στη βάση του κοινού συμφέροντος των δύο μεγάλων δυνάμεων να σταθεροποιηθεί η Μέση Ανατολή και να αποτραπεί η επέλαση των εξτρεμιστών. Ορισμένοι παρατηρητές εκτιμούν ότι το Συριακό θα παίξει ρόλο καταλύτη στη σύσφιξη των σχέσεων ΗΠΑ-Ρωσίας, στην προοπτική που δρομολογεί η Ουάσιγκτον να αποτελέσει η Ρωσία οργανικό τμήμα της Δύσης. Στο πλαίσιο αυτών των τεκτονικών αλλαγών, η Αθήνα μοιάζει να ομφαλοσκοπεί…
