Έχω γράψει αρκετές φορές αναφερόμενος στις προεδρικές εκλογές της Τουρκίας το 2023, ότι είναι πρώιμο και ανώριμο να προεξοφλεί κανείς και να θεωρεί δεδομένη την ήττα του Ερντογάν για πολλούς και διάφορους λόγους. Βασικότερος όλων, το γεγονός ότι είναι ανόητο να πιστεύει κανείς ότι το απολυταρχικό καθεστώς Ερντογάν, θα διεξάγει άδολες και καθαρές εκλογές στα πρότυπα της φιλελεύθερης αστικής δημοκρατίας που έχουμε συνηθίσει στη Δύση. Ένας άλλος λόγος είναι η, στην ουσία, αδυναμία της αντιπολίτευσης να παρουσιάσει, σε επίπεδο υποψηφιότητας, μια αξιοπρεπή και αξιόμαχη επιλογή απέναντι στον Ερντογάν. Και βέβαια, όσο μας αφορά στην Ελλάδα, μια ήττα του Ερντογάν, ίσως να αποτελεί έναν εφιάλτη τον οποίο καλύτερα να μη ζήσουμε.
Του Δημήτρη Γ. Απόκη *
Αυτές οι βασικές παράμετροι κατά την προσωπική μου άποψη συνεχίσουν να κυριαρχούν, μέχρι αυτή τη στιγμή. Για πρώτη φορά όμως στη διάρκεια του Σουλτανάτου Ερντογάν, φαίνεται ότι ο Σουλτάνος, αρχίζει να γλιστράει με καθαρά δική του ευθύνη και αυτό μπορεί να προκαλέσει θύελλα στη γειτονική χώρα. Μια θύελλα που κανείς και κυρίως η Ελλάδα δεν θα ήθελε να βιώσει.
Ο ετήσιος πληθωρισμός έφτασε στο υψηλό 24 ετών και η τουρκική οικονομία βρίσκεται σε τέτοιο χάλι που εάν δεν υπήρχαν οι πλουτοπαραγωγικές πηγές που διαθέτει η Τουρκία και η μαύρη οικονομία, η επανάσταση στους δρόμους θα είχε επέλθει εδώ και πάρα πολύ καιρό. Οι βάσεις αυτές και η προσωπική μαεστρία του Σουλτάνου Ερντογάν, του σώσουν μέχρι σήμερα την παρτίδα.
Παρόλα αυτά στην πολιτική, όπως έχει ιστορικά καταγραφεί, ηγέτες όπως ο Ερντογάν, δεν χάνουν από τους αντιπάλους τους αλλά από την ίδια τους την αλαζονεία. Και για πρώτη φορά, όπως ήδη ανέφερα στην αρχή ο Σουλτάνος της Τουρκίας δείχνει να γλιστράει και πιθανόν να σκάβει τον πολιτικό του τάφο με δικό του φτυάρι.
Η κίνηση του αυτή τη εβδομάδα εναντίον μιας εξέχουσας προσωπικότητας της αντιπολίτευσης, αποτελεί ένδειξη προς αυτή την κατεύθυνση.
Τουρκικό δικαστήριο καταδίκασε τον Δήμαρχο της Κωνσταντινούπολης, Εκρέμ Ιμάμογλου, για ένα πραγματικά αστείο, για δυτικά πρότυπα, αδίκημα. Η ποινή είναι πάνω από δυόμισι χρόνια φυλάκισης, αν και ο κ. Ιμάμογλου δεν έχει συλληφθεί και μπορεί να μην εκτίσει χρόνο κάτω από μια ιδιορρυθμία στο τουρκικό δίκαιο. Παρόλα αυτά, η απόφαση αποκλείει τον κ. Ιμάμογλου από το να κατέχει ή να θέτει υποψηφιότητα για πολιτικό αξίωμα, κάτι που μπορεί να είναι η πεπονόφλουδα στην οποία μπορεί να γλιστρήσει ο Ερντογάν.
Η καταδίκη προήλθε, για σχόλια που έκανε ο κ. Ιμάμογλου σχετικά με τις δημοτικές εκλογές της 31ης Μαρτίου 2019, όταν νίκησε οριακά τον προτιμώμενο υποψήφιο του κ. Ερντογάν. Το Κόμμα Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης (AKP) του κ. Ερντογάν αμφισβήτησε τα αποτελέσματα και το Ανώτατο Εκλογικό Συμβούλιο ακύρωσε την ψηφοφορία και προκήρυξε νέες εκλογές. Ο υπουργός Εσωτερικών Σουλεϊμάν Σοϊλού επέκρινε τον κ. Ιμάμογλου ως «τον ανόητο που πηγαίνει και διαμαρτύρεται για την Τουρκία στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο».
Ο κ. Ιμάμογλου αντέτεινε ότι «αυτοί που ακύρωσαν τις εκλογές της 31ης Μαρτίου είναι οι ανόητοι». Οι εισαγγελείς λένε τώρα ότι η απάντηση του παραβίασε την απαγόρευση της Τουρκίας να προσβάλλει αξιωματούχους σε σχέση με τα δημόσια καθήκοντά τους. Οι ψηφοφόροι της Κωνσταντινούπολης προφανώς συμφώνησαν με τον κ. Ιμάμογλου και ως απάντηση του έδωσαν μια σαρωτική νίκη στις επαναληπτικές εκλογές του Ιουνίου. Το μάθημα αυτό δεν αποτέλεσε μάθημα για τον Σουλτάνο της Τουρκίας και φαίνεται να το επαναλαμβάνει με τη «δικαστική» απόφαση με πολύ πιο ανόητο τρόπο.
Το να γίνεις δήμαρχος της Κωνσταντινούπολης είναι συχνά ένας δρόμος για υψηλότερα αξιώματα στην Τουρκία, όπως γνωρίζει ο κ. Ερντογάν. Κέρδισε το αξίωμα το 1994, πριν από τη σχεδόν 20ετή διακυβέρνησή του ως πρωθυπουργός και στη συνέχεια πρόεδρος. Πρόσφατες δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι ο κ. Ιμάμογλου θα είναι ανταγωνιστικός έναντι του κ. Ερντογάν στις εκλογές του επόμενου έτους.
Ο κ. Ιμάμογλου, ο οποίος σχεδιάζει να ασκήσει έφεση στην απόφαση αυτής της εβδομάδας, δήλωσε σε συγκέντρωση την Τετάρτη ότι «αυτή η απόφαση είναι η πιο συγκεκριμένη έκφραση του γεγονότος ότι το δικαστικό σώμα έχει μετατραπεί σε όργανο για την τιμωρία των αντιφρονούντων».
Σίγουρα ο κ. Ιμάμογλου, ήταν ένας από τους πιθανούς αντιπάλους του Ερντογάν, στις επερχόμενες προεδρικές εκλογές, αλλά το άστρο του δεν ήταν τόσο λαμπερό, όσο μετά το θρίαμβό του στις δημοτικές εκλογές, δια χειρός Ερντογάν.
Από το πουθενά για μια ακόμη φορά ο Ερντογάν, δίνει μια ώθηση στο Δήμαρχο της Κωνσταντινούπολης, η οποία μπορεί να τον μετατρέψει στην ασημένια σφαίρα της πολιτικής του εξόντωσης. Και στην πραγματικότητα κατασκευαστής και πάροχος αυτής της ασημένιας σφαίρας είναι ο ίδιος ο Σουλτάνος της Τουρκίας.
Βέβαια, όπως ήδη ανέφερα, μια εκλογική ανωμαλία στην Τουρκία και τα αποτελέσματα αυτής, είναι ένα σενάριο που κάθε λογικός και ρεαλιστής αναλυτής των εξελίξεων στη γειτονική χώρα, πρέπει να απεύχεται.
Ο κ. Ερντογάν μπορεί να αποδειχθεί ανόητος αν αυτή η πολιτική ετυμηγορία γυρίσει μπούμερανγκ, αλλά τα αποτελέσματα αυτής της πολιτικής ανοησίας μπορεί να αποβούν εξόχως επικίνδυνα και τραγικά για όλους μας.
* Ο Δημήτρης Γ. Απόκης, είναι Διεθνολόγος και Δημοσιογράφος, ειδικός σε θέματα Αμερικανικής Πολιτικής. Απόφοιτος των πανεπιστημίων The American University, School of International Service, και του The Johns Hopkins University, The Paul H. Nitze, School of Advanced International Studies της Ουάσιγκτον, μέλος του The International Institute for Strategic Studies του Λονδίνου, και υπήρξε επί σειρά ετών διαπιστευμένος ανταποκριτής στο Λευκό Οίκο, στο Στέητ Ντιπάρτμεντ και στο Αμερικανικό Πεντάγωνο.
** Το κείμενο δημοσιεύθηκε αρχικά στην ιστοσελίδα Thepresident.gr
