Το χρηματιστήριο της Αργεντινής χαιρέτισε με άνοδο την απόφαση της κυβέρνησης να μην πληρώσει «ούτε δολάριο» στο κερδοσκοπικά «γεράκια» των hedge funds (τον Paul Singer, επικεφαλής του… διαβόητου hedge fund Elliott Management, κ.ά.), ενώ πραγματοποιήθηκαν και μαζικές διαδηλώσεις υποστήριξης της κυβερνητικής απόφασης. Και αν τις αντιδράσεις των πολιτών μπορεί κανείς να τις προσπεράσει, θεωρώντας τες εν θερμώ πολιτικές εκδηλώσεις όσων αψηφούν τους οικονομικούς «νόμους της βαρύτητας», δεν ισχύει το ίδιο με αυτούς που παίζουν τα λεφτά τους στο χρηματιστήριο: αυτοί είναι αναγκασμένοι να προσπερνούν την πολιτική και την ιδεολογία και να σκέφτονται όσο πιο ψυχρά και αντικειμενικά μπορούν.
Η προφανής βάση για την αντίδρασή τους είναι ότι η Αργεντινή ήταν υποχρεωμένη να μην πληρώσει τον κ. Paul Singer και τους ομοίους του. Διότι αν τους πλήρωνε, θα οδηγούνταν σε μια περιπέτεια πολύ μεγαλύτερης κλίμακας και με τεράστιες αρνητικές συνέπειες.
Όμως δεν είναι μόνο αυτό. Η αρχική άνοδος και στη συνέχεια ήπια αντίδραση του χρηματιστηρίου της Αργεντινής συνοδεύτηκε από ανάλογες ήπιες αντιδράσεις των χρηματιστηρίων στις αναδυόμενες αγορές. Το σημαντικότερο απ’ όλα όμως είναι ότι σημαντικά hedge funds (μεταξύ αυτών, των κ. George Soros και Daniel Loeb) στήριξαν το χρηματιστήριο της Αργεντινής προχωρώντας σε αγορές σε μετοχές των τομέων της ενέργειας, των τραπεζών και των τηλεπικοινωνιών. Η Αργεντινή δεν θα χαθεί – κάθε άλλο. Έτσι εκτιμούν οι George Soros και Daniel Loeb.
Αν τώρα ξεφύγουμε λίγο από τα «πονταρίσματα» των μεν ή των δε στις αργεντίνικες μετοχές, τότε πίσω από τις εξελίξεις περί την «επιλεκτική χρεοκοπία» της Αργεντινής, κρύβεται μια νέα πραγματικότητα, απείρως πιο σημαντική: το σπάσιμο του παγκόσμιου «μονοπώλιου του κακού» και της παντοδυναμίας του να αποφασίζει για τις τύχες όσων δεν συμμορφώνονται προς τα υποδείξεις του. Όταν ο περιβόητος ISDA (διεθνής οικονομικός οργανισμός αρμόδιος να κρίνει πότε υπάρχει «επιλεκτική χρεοκοπία», ώστε να πληρώνονται τα ασφάλιστρα χρεοκοπίας, τα CDS) κηρύσσει την επιλεκτική χρεοκοπία της Αργεντινής, πληρώνονται 1 δισ. δολάρια στα CDS των αργεντίνικων ομολόγων και τα χρηματιστήρια των αναδυόμενων αγορών μαζί και της ίδιας της Αργεντινής «σφυρίζουν αδιάφορα» χάρη στη στήριξη κάποιων σαν τον George Soros, το συμπέρασμα είναι σαφές: τα όργανα της παγκόσμιας κυβέρνησης των αγορών αμφισβητούνται ευθέως. Η δικαιοδοσία τους δεν θεωρείται ισχυρή. Τα δικαιώματα που είχαν «επί της ζωής των παρεκτρεπομένων», τώρα πλέον δεν είναι ισχυρά.
Είναι σαφές: Μια νέα παγκόσμια τάξη αναδύεται. Το μονοπώλιο που εξέφραζαν το ΔΝΤ, η Παγκόσμια Τράπεζα, ο… φτωχός ISDA κ.λπ. δεν υπάρχει πλέον. Το ΑΕΠ της Κίνας βαδίζει ολοταχώς να ξεπεράσει το αμερικανικό, το ΑΕΠ των BRICKS ισοδυναμεί με το ¼ του παγκόσμιου ΑΕΠ, ενώ είναι ήδη υπό ίδρυση το «ΔΝΤ» και η «Παγκόσμια Τράπεζα» των BRICKS.
Οι συσχετισμοί ανατρέπονται και η παγκόσμια οικονομία βρίσκεται σε μια «μεγάλη μετάβαση». Το δυτικό μονοπώλιο στην παγκόσμια «οικονομική διακυβέρνηση» σπάει μαζί με την παντοδυναμία των μηχανισμών του.
Είναι μια σημαδιακή, ιστορικής κλίμακας αλλαγή. Που, μεταξύ άλλων, σημαίνει μεγαλύτερα περιθώρια ελιγμών και «απείθειας» για τα επιμέρους κράτη. Αυτό είναι το κατεξοχήν μήνυμα από τη νέα αργεντίνικη «περιπέτεια». Κάποια στη χώρα μας που δεν το κατάλαβαν, παραλυμένοι από το φόβο της παντοδυναμίας και του μονοπώλιου του «κακού» που δεν υπάρχει πια, απλώς αποδεικνύουν ότι δεν μπορούν να δουν πέρα από τη μύτη τους… Ή απλώς είναι εντελώς παραλυμένοι από το φόβο τους και τις εξαρτήσεις τους ώστε παραλύει και η σκέψη τους…
