Καθώς οι Ηνωμένες Πολιτείες διεξάγουν τη δική τους ενοχλητική συζήτηση σχετικά με το πόσο μακριά πρέπει να προχωρήσουν στη χαλάρωση των περιοριστικών μέτρων του lockdown, στην Κίνα, τη Νότια Κορέα, την Αυστρία και τη Δανία ήδη έχει ξεκινήσει την άρση των μέτρων.
Οι αντίστοιχες καμπύλες κορωνοϊού έχουν αρχίσει να δείχνουν σταδιακή μείωση, οι περιορισμοί κοινωνικής απόστασης μειώνονται και ξεκινούν τη ζωή τους ξανά. Και παρόλο που αυτή η ζωή δεν μοιάζει με τον εφιάλτη που βιώνουν όσοι εξακολουθούν να είναι κλειδωμένοι λόγω κορωνοϊού, δεν μοιάζει ούτε με το παρελθόν πριν το COVID-19.
Υπάρχουν δύο είδη ατόμων μετά το lockdown:
Μερικοί άνθρωποι, που είναι νέοι σε ηλικία, ακολουθούν την προσέγγιση «YOLO» για να απολαμβάνουν τη ζωή, επειδή μπορούν και επειδή το αύριο δεν είναι κάτι το απτό. Τρώνε έξω, κάνουν παρέα, «εκδίκηση ψώνια», ταξιδεύουν.
Τις τελευταίες μέρες Κινέζοι φίλοι στο Πεκίνο, τη Σαγκάη και το Τσενγκντού έστειλαν βίντεο πυκνού πλήθους που πίνουν και κάνουν πάρτυ μέσα στα κλαμπ. Η άλλη κατηγορία, ειδικά εκείνοι που πρόκειται να πληρώσουν το οικονομικό πλήγμα από το lockdown, αποφάσισαν να «ζήσουν προσεκτικά» επειδή «η ζωή είναι εύθραυστη».
Στην Αυστρία, πολλές εταιρείες συνεχίζουν να παροτρύνουν τους υπαλλήλους να εργάζονται εξ αποστάσεως αν μπορούν, παρόλο που τίποτα δεν τους απαγορεύει να επιστρέψουν στο γραφείο.
Όταν οι περιορισμοί μειώθηκαν για πρώτη φορά, πολλοί άνθρωποι κατευθύνθηκαν σε μεγάλα καταστήματα βελτίωσης του σπιτιού – υποδηλώνοντας ότι εξακολουθούν να σκέφτονται να περνούν πολύ χρόνο στο σπίτι – αντί να ανοίγουν πρόσφατα μικρότερα καταστήματα όπου η αποφυγή στενής επαφής με άλλους είναι δύσκολη.
Στη Δανία η κυβέρνηση είχε κάνει εν μέρει την κίνηση της άρσης επειδή έχει το υψηλότερο μερίδιο εργαζόμενων μητέρων μεταξύ των ανεπτυγμένων χωρών και η διατήρηση των μικρών παιδιών στο σπίτι με δύο γονείς που εργάζονται με πλήρη απασχόληση, έβλαπτε κατά ένα μεγάλο βαθμό την παραγωγικότητα. Αλλά πολλοί Δανοί φάνηκαν να βλέπουν την κίνηση ως ένδειξη ότι η απειλή για τη δημόσια υγεία που δημιουργεί ο κορωνοϊός υποχωρεί.
Όσοι δε ζουν σε χώρες που έχει ξεκινήσει η άρση της απαγόρευσης κυκλοφορίας, λένε ότι επέστρεψαν σε μια ολισθηρή αίσθηση κανονικότητας, πράγμα που σημαίνει ότι η ζωή μετά το κλείδωμα έμοιαζε με τη ζωή που ζούσαν, αλλά δεν ήταν αυτή. Περισσότεροι από τέσσερις μήνες στη χειρότερη πανδημία του αιώνα, κανείς δεν μπορεί να προβλέψει εάν θα επιστρέψουμε ποτέ σε κάτι σαν τη ζωή που γνωρίζαμε.
The Atlantic: I Have Seen the Future—And It’s Not the Life We Knew
Απόδοση: Γιάννης Κουτρουμπής
