Επισημαίνει ο Δημήτρης Α. Γιαννακόπουλος
Μην τα βάζεις κάτω αναγνώστη μου, υπάρχει ελπίδα να γλυτώσουμε από την παράνοια των ξεσαλωμένων οικονομιστών, μονεταριστών και θρησκευτιστών, που κατακλύζουν τα σημερινά πρωτοσέλιδα του Τύπου, παρέα με τους πάσχοντες από σοβαρές διαστροφές της σεξουαλικότητας!
Όλοι αυτοί είναι η ασχήμια της ελληνικής κοινωνίας – η βροντώδης και θριαμβευτική αναπαράσταση της ασχήμιας της – που επιχειρεί να εξοβελίσει από τα «μάτια» της περίφημης ελληνικής κοινής γνώμης την ομορφιά. Δεν είναι οι περισσότεροι, είναι απλώς οι μοναδικοί παράγοντες που χρησιμοποιούνται επιτηδείως από τον Τύπο και το πολιτικό σύστημα για την σύνθεση της γενικής εικόνας των κοινωνικοπολιτικών σχέσεων στην Ελλάδα – για την σύνθεση του κεντρικού μηνύματος προς την ελληνική κοινωνία, με άλλα λόγια.
Κι όμως υπάρχει ομορφιά γύρω μας που δεν την βλέπουμε και δεν την ακούμε, επειδή μαθαίνουμε να μην την βλέπουμε, να μην την ακούμε, να μην την αισθανόμαστε – στην καλύτερη περίπτωση. Στην χειρότερη μαθαίνουμε να την συκοφαντούμε, να την απαξιώνουμε, να την σνομπάρουμε και να την λοιδορούμε! Όταν μέσα σου νοιώθεις πως «power is the only beauty» και είσαι πεπεισμένος πως «money and power is the onlything that matters», ακόμη και για εσένα που δεν τα διαθέτεις, τότε πώς να δεις την ομορφιά γύρω σου;
Για την ομορφιά στην αναπαραγωγή της βιόσφαιρας μιλάω και στην ομορφιά της αναπαραγωγής της πραγματικής, ενεργούς, φυσικής ευαισθησίας αναφέρομαι και όχι στην ασχήμια μιας κάποιας μεταφυσικής ή ιδεολογικής υποκρισίας περί ευαισθησίας. Την Ελληνική Ομάδα Διάσωσης (ΕΟΔ), που βραβεύτηκε – χωρίς να το έχει ανάγκη – από την Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ, μαζί με κυρία Έφη Λατσούδη από τον ανοιχτό χώρο φιλοξενίας του πρώην ΠΙΚΠΑ στη Λέσβο, έχω στο μυαλό μου.
Τα μήνυμα από τα λόγια του – άγνωστου σε εμένα προσωπικά – Κωνσταντίνου Μητράγκα της ΕΟΔ, θέλω να ενισχύσω όσο μπορώ – το μήνυμα των όμορφων αυτής της ζωής: «Ο πόλεμος, η φτώχεια και οι διώξεις είναι οι παράγοντες που αναγκάζουν τους ανθρώπους να εγκαταλείπουν την πατρίδα τους. Δυστυχώς, το υπέροχο Αιγαίο έγινε μια από τις πιο θανατηφόρες μεταναστευτικές οδούς. Από την πρώτη στιγμή που είδαμε ανθρώπους σε απόλυτο κίνδυνο, για μας δεν υπήρχε δεύτερη σκέψη, απλά τους βοηθήσαμε. Δεν επιζητήσαμε ποτέ την αναγνώριση. Είμαστε απόλυτα ικανοποιημένοι με το χαμόγελο των ανθρώπων που σώζουμε, αυτή είναι η ανταμοιβή μας.»
Αυτό δεν είναι μήνυμα ανθρωπισμού και τα ρέστα, είναι απλή έκφραση ομορφιάς. Είναι μήνυμα απολύτως αντίθετο σε εκείνα τα χυδαία και μακιγιαρισμένα που κατακλύζουν την σημερινή επικαιρότητα. Είναι το μοναδικό πολιτικό μήνυμα που δεν δοξάζει κάποια μικροπολιτική ή μεταφυσική εξουσία. Το μοναδικό μήνυμα με βιοοικονομικό περιεχόμενο. Ένα μήνυμα ομορφιάς απέναντι στις ασχημοσύνες εκείνων που αγωνίζονται να σκανδαλίσουν προβάλλοντας με τον ίδιο τρόπο τα «μυστικά» της Λαγκάρντ, του Ιερώνυμου ή της Καρντάσιαν, ανάμεσα στις αντιαισθητικές παρόλες Προβόπουλου και πολιτών ηγητόρων, στο μυαλό των οποίων η μοναδική ομορφιά αναγνωρίζεται και (εκ)τιμάται στο πλαστό είδωλό τους!
