Συντάκτης: manman

Το πολιτικό χάος στη Γαλλία εξυπηρετεί τα συμφέροντα του Κρεμλίνου και δικαίως ανησυχεί την Ουκρανία. Ποιος μπορεί να πιστέψει ότι ο Εθνικός Συναγερμός θα υποστηρίξει το Κίεβο; Του Corentin Pennarguear Μετά τις 7 Ιουλίου, ο Βλαντιμίρ Πούτιν θα μπορέσει αναμφίβολα να εξοικονομήσει μερικά ρούβλια: δεν θα υπάρχει ανάγκη για επιχειρήσεις αποσταθεροποίησης στο Παρίσι, η Γαλλία θα έχει διαλύσει από μόνη της την ουκρανική της πολιτική. Τους τελευταίους μήνες, ο Εμανουέλ Μακρόν γκρέμιζε μία προς μία τις κόκκινες γραμμές της Δύσης: άδεια για χτύπημα του ρωσικού εδάφους με δυτικά όπλα, αποστολή μαχητικών αεροσκαφών, στρατιωτικοί εκπαιδευτές στο έδαφος κ.ά. Ένας άνεμος ελπίδας…

… Αλλά υπάρχουν λόγοι να είναι επιφυλακτικοί και οι υποστηρικτές των Εργατικών. Μια σαρωτική νίκη του Κιρ Στάρμερ θα μπορούσε να οδηγήσει σε εντάσεις και διχασμό. Για τους Συντηρητικούς, ωστόσο, είναι ένα υπαρξιακό ζήτημα Του Andy Beckett Μπορεί ένα πολιτικό κόμμα να κερδίσει υπερβολικά πολλή δύναμη; Από πολλές απόψεις, είναι ένας παράξενος φόβος που εγείρεται για τους Εργατικούς, ωστόσο οι Συντηρητικοί το κάνουν εδώ και εβδομάδες. Μόνο σε δύο περιόδους στην 124χρονη ιστορία των Εργατικών είχαν τεράστιες κοινοβουλευτικές πλειοψηφίες: από το 1945 έως το 1950 και από το 1997 έως το 2005. Και ακόμη και αυτές οι δύο κυβερνήσεις αντιμετώπισαν εχθρικές…

Από τους Charlie Savage, Jonathan Swan και Maggie Haberman Ο Ντόναλντ Τραμπ και οι στενότεροι σύμμαχοί του προετοιμάζουν μια ριζική αναδιαμόρφωση της αμερικανικής κυβέρνησης, αν επανέλθει στον Λευκό Οίκο. Μερικά από τα σχέδιά του είναι τα εξής: να πατάξει τη μετανάστευση, να διατάξει τη δίωξη των αντιπάλων του μέσω του υπουργείου Δικαιοσύνης, να αυξήσει την προεδρική εξουσία, να ανατρέψει τις οικονομικές πολιτικές της Αμερικής, να υποχωρήσει στρατιωτικά από την Ευρώπη και να αναπτύξει μονομερώς στρατεύματα σε πόλεις που διοικούνται από τους Δημοκρατικούς. Καταπολέμηση της παράνομης μετανάστευσης σε ακραίο βαθμό Ο κ. Τραμπ σχεδιάζει μια μαζική επέκταση της καταστολής της μετανάστευσης…

Της Mariama Darame Η συγκατοίκηση με την ακροδεξιά ή την αριστερά, η απουσία πλειοψηφίας στην Εθνοσυνέλευση και η αδυναμία σύναψης συμμαχιών, ο διορισμός μιας απολίτικης κυβέρνησης για τη διαχείριση των τρεχουσών υποθέσεων… Η διάλυση καθιστά αληθοφανή μια πληθώρα σεναρίων που προηγουμένως φάνταζαν απίθανα. Ο πρώτος γύρος των πρόωρων βουλευτικών εκλογών την Κυριακή 30 Ιουνίου πλησιάζει και ο πολιτικός κόσμος κρατάει την ανάσα του. Από τη θετική πλευρά, ο Εμανουέλ Μακρόν τρέφει την ελπίδα να ανακτήσει την “κυβερνητική πλειοψηφία”, παρά τη συντριβή της παράταξής του στις ευρωεκλογές της 9ης Ιουνίου. Από την άλλη πλευρά, το πολιτικό χάος που προκάλεσε η διάλυση…

Οι ψηφοφόροι στο Ιράν επικεντρώνονται στις περιοριστικές δυτικές κυρώσεις καθώς και οι δύο χώρες προσέρχονται στις κάλπες αυτό το έτος. Από τη Stefanie Glinski Κάποτε σύμμαχοι, το Ιράν και οι Ηνωμένες Πολιτείες εδώ και δεκαετίες έχουν μια δύσκολη σχέση. Η ιρανική επανάσταση του 1979 σηματοδότησε μια σημαντική στροφή. Φοιτητές – διαδηλωτές κατέλαβαν την αμερικανική πρεσβεία στην Τεχεράνη, κρατώντας περισσότερους από 50 Αμερικανούς ομήρους για 444 ημέρες. Σήμερα, το παλιό κτίριο της πρεσβείας φιλοξενεί ένα μουσείο που ονομάστηκε “Το άντρο της κατασκοπείας” και το οποίο περιγράφει λεπτομερώς τα προβλήματα του Ιράν με τις Ηνωμένες Πολιτείες. που αντιμετώπισε το Ιράν από τις…

Ο νόμος περί κατασκοπείας θα εξακολουθεί να κρέμεται πάνω από τα κεφάλια των δημοσιογράφων που αναφέρονται σε θέματα εθνικής ασφάλειας, όχι μόνο στις ΗΠΑ Του Julian Borger Η απελευθέρωση του Τζούλιαν Ασάνζ από μια βρετανική φυλακή είναι μια νίκη για τον ίδιο και τους πολλούς υποστηρικτές του σε όλο τον κόσμο, αλλά όχι απαραίτητα μια ξεκάθαρη νίκη για την αρχή που διέπει την υπεράσπισή του, την ελευθερία του Τύπου. Οι κατηγορίες για τις οποίες ο Ασάνζ αναμένεται να δηλώσει ένοχος στο πλαίσιο συμφωνίας με τις ΗΠΑ και για τις οποίες θα καταδικαστεί σε ποινή φυλάκισης, προέρχονται από τον νόμο περί κατασκοπείας…

Η ένοπλη ομάδα του Λιβάνου είναι πολύ καλύτερα εκπαιδευμένη και εξοπλισμένη από τη Χαμάς. Της Amy Mackinnon Ενώ ο πόλεμος του Ισραήλ με τη Χαμάς στη Γάζα έχει τραβήξει το μεγαλύτερο μέρος της παγκόσμιας προσοχής τους τελευταίους οκτώ μήνες, οι μάχες σε ένα δεύτερο μέτωπο -στα βόρεια σύνορα της χώρας με το Λίβανο- κλιμακώνονται αυτή την περίοδο. Η λιβανέζικη μαχητική οργάνωση Χεζμπολάχ εξαπέλυσε πρόσφατα την πιο σημαντική μέχρι σήμερα επίθεση με ρουκέτες κατά του Ισραήλ σε αντίποινα για μια ισραηλινή αεροπορική επιδρομή που σκότωσε έναν ανώτερο διοικητή της Χεζμπολάχ, τροφοδοτώντας την ανησυχία ότι η σύγκρουση θα μπορούσε να επεκταθεί γρήγορα.…

Η βία θα μπορούσε να υποδηλώνει ότι το Κρεμλίνο αγωνίζεται να διατηρήσει την τάξη με την προσοχή του Πούτιν στραμμένη στη σύγκρουση Του Andrew Roth Οι τρομοκρατικές επιθέσεις της Κυριακής στο Νταγκεστάν που άφησαν πίσω τους τουλάχιστον 19 νεκρούς, ανέδειξαν τις αυξανόμενες δυσκολίες της Ρωσίας να διαχειριστεί το κύμα ισλαμιστικής τρομοκρατίας στο εσωτερικό της, καθώς οι δυνάμεις ασφαλείας της εμπλέκονται στον πόλεμο στην Ουκρανία. Οι επιθέσεις, που πραγματοποιήθηκαν από τέσσερις ενόπλους στην πρωτεύουσα του Νταγκεστάν, Μαχατσκάλα, και δύο στην παραθαλάσσια πόλη Ντερμπέντ, φάνηκε να αιφνιδιάζουν τους αξιωματούχους του Νταγκεστάν. Τουλάχιστον 15 αστυνομικοί ήταν μεταξύ αυτών που σκοτώθηκαν, ενώ οι επιτιθέμενοι…

Η επιχειρηματολογία για την εξωτερική πολιτική του Τραμπ Του Robert C. O’Brien Si vis pacem, para bellum είναι μια λατινική φράση που εμφανίστηκε τον τέταρτο αιώνα και σημαίνει “Αν θέλεις ειρήνη, ετοιμάσου για πόλεμο”. Η προέλευσή της έννοιας χρονολογείται ακόμη πιο πίσω, στον Ρωμαίο αυτοκράτορα Αδριανό του δεύτερου αιώνα, στον οποίο αποδίδεται το αξίωμα: “Ειρήνη μέσω της δύναμης – ή, ελλείψει αυτού, ειρήνη μέσω της απειλής”. Ο πρόεδρος των ΗΠΑ Τζορτζ Ουάσινγκτον το αντιλαμβανόταν καλά αυτό. “Αν επιθυμούμε να διασφαλίσουμε την ειρήνη, ένα από τα πιο ισχυρά μέσα της αυξανόμενης ευημερίας μας, πρέπει να γίνει γνωστό ότι είμαστε ανά πάσα…

Το γεγονός ότι το μίσος κατά των Εβραίων έχει γίνει μείζον θέμα στην προεκλογική εκστρατεία για τις βουλευτικές εκλογές είναι ένα μέτρο της απώλειας προσανατολισμού του πολιτικού κόσμου Ακόμη και το 1936, τη χρονιά που σημειώθηκε η νίκη του Λαϊκού Μετώπου απέναντι στον φασισμό και ο διορισμός του Λεόν Μπλουμ στη θέση του προέδρου του Συμβουλίου, ο αντισημιτισμός δεν ήταν μείζον θέμα στην προεκλογική εκστρατεία για τις βουλευτικές εκλογές. Αυτό υπογραμμίζει τη σοβαρότητα της σημερινής κατάστασης, όπου, λίγες μόλις ημέρες πριν από τις εκλογές που θα μπορούσαν να γείρουν τη Γαλλία προς την ακροδεξιά, η συζήτηση, ηλεκτρισμένη από τον βιασμό…

Ο Μπάιντεν και η αναζήτηση μιας νέας αμερικανικής στρατηγικής Του Ben Rhodes “Η Αμερική επέστρεψε”. Τις πρώτες ημέρες της προεδρίας του, ο Τζο Μπάιντεν επανέλαβε αυτά τα λόγια ως αφετηρία της εξωτερικής του πολιτικής. Η φράση προσέφερε ένα σλόγκαν για να στρέψει μακριά από τη χαοτική ηγεσία του Ντόναλντ Τραμπ. Πρότεινε επίσης ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες θα μπορούσαν να ανακτήσουν την αυτοαντίληψή τους ως ενάρετου ηγεμόνα, ότι θα μπορούσαν να ξανακάνουν τη βασιζόμενη σε κανόνες διεθνή τάξη σπουδαία. Ωστόσο, παρόλο που η επιστροφή στην αρμόδια κανονικότητα ήταν επιβεβλημένη, η νοοτροπία αποκατάστασης της κυβέρνησης Μπάιντεν πάλεψε κατά καιρούς ενάντια στα ρεύματα…

Η Ιταλίδα πρωθυπουργός έχει κάνει μια πραγματική προσπάθεια μετριοπάθειας τόσο στην οικονομία όσο και στη διεθνή πολιτική. Αλλά στη Γαλλία, ο Εθνικός Συναγερμός – RN- φαίνεται να απέχει ακόμη πολύ από αυτόν τον μετα-λαϊκισμό… Του Thibault Muzergues Είναι ο μεγάλος νικητής των ευρωεκλογών, σε όλα τα μέτωπα. Με σχεδόν 29% των ψήφων, το κόμμα της, Fratelli d’Italia, βγήκε νικητής από τις ιταλικές εκλογές, μπροστά από μια διχασμένη αριστερά και αποδυναμωμένους εταίρους που δεν κατάφεραν να φτάσουν το 10%. Οι ευρωβουλευτές της Fratelli d’Italia θα αποτελέσουν τη μεγαλύτερη αντιπροσωπεία στην κοινοβουλευτική ομάδα των Ευρωπαίων Συντηρητικών και Μεταρρυθμιστών (ECR), της οποίας προεδρεύει…

Του Bret Stephens Η Ομάδα των 7 χωρών μπορεί να σημείωσε ρεκόρ όταν συναντήθηκε στην Ιταλία την περασμένη εβδομάδα. Υπήρξε ποτέ λιγότερο δημοφιλής συγκέντρωση των ηγετών του ελεύθερου κόσμου; Τα ποσοστά αποδοχής κυμαίνονταν από το 40% περίπου της Giorgia Meloni της Ιταλίας έως το 21% του Emmanuel Macron της Γαλλίας και το 13% του Fumio Kishida της Ιαπωνίας. Πέρυσι το Βαρόμετρο Εμπιστοσύνης της Edelman διαπίστωσε ότι μόνο το 20% των ανθρώπων στις χώρες της G7 πίστευε ότι οι ίδιοι και οι οικογένειές τους θα ήταν σε καλύτερη κατάσταση σε πέντε χρόνια. Μια άλλη έρευνα της Edelman, από το 2020, αποκάλυψε…

*Αναδημοσίευση από www.protothema.gr Προβληματισμός για την πρόθεση της Άγκυρας να προχωρήσει για πρώτη φορά από την κρίση του 1987 σε αναζήτηση υδρογονανθράκων στο Αιγαίο, την έγερση θέματος μη οριοθέτησης συνόρων στις εκβολές του Έβρου και σε θαλάσσιες περιοχές και τις προτάσεις περί «περιβαλλοντικής συνεργασίας» Του Νίκου Μελέτη Κινητικότητα από την Άγκυρα, με την οποία υπενθυμίζει τις διεκδικήσεις της στο Αιγαίο, εκδηλώνεται τις τελευταίες εβδομάδες, με πρωτοβουλίες τις οποίες επιχειρεί να αποκρυπτογραφήσει η Αθήνα, ενώ συνεχίζεται η διαδικασία επαναπροσέγγισης και αναμένεται να υπάρξει ακόμη μία συνάντηση του κ. Κυριάκου Μητσοτάκη με τον κ. Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν στο περιθώριο της Συνόδου Κορυφής…

Πώς ο πόλεμος στην Ουκρανία μεταμορφώνει την Ευρώπη Του Timothy Garton Ash Η ιστορία λατρεύει τις απρόβλεπτες συνέπειες. Το τελευταίο παράδειγμα είναι ιδιαίτερα ειρωνικό: Η προσπάθεια του Ρώσου προέδρου Βλαντιμίρ Πούτιν να αποκαταστήσει τη ρωσική αυτοκρατορία με την επαναποικιοποίηση της Ουκρανίας άνοιξε την πόρτα σε μια μεταϊμπεριαλιστική Ευρώπη. Μια Ευρώπη, δηλαδή, που δεν έχει πλέον καμία αυτοκρατορία που να κυριαρχείται από έναν μόνο λαό ή έθνος, είτε στη στεριά είτε στις θάλασσες – μια κατάσταση που η ήπειρος δεν έχει ξαναδεί ποτέ στο παρελθόν. Παραδόξως, ωστόσο, για να διασφαλίσει αυτό το μετα-ιμπεριαλιστικό μέλλον και να αντισταθεί στη ρωσική επιθετικότητα, η…