Συντάκτης: Σπύρος Ριζόπουλος

Σε μια κανονική χώρα, με κανονικό πρωθυπουργό και κανονική δημοσιογραφία, προφανώς είναι «είδηση» μια συνέντευξή του. Το γεγονός ότι η εμφάνιση Σαμαρά στην εκπομπή του Πρετεντέρη δεν έκανε κανέναν Έλληνα σοφότερο περί του τι μέλλει γενέσθαι, αντανακλά την αλήθεια πως δεν ισχύει κανένας από τους παραπάνω όρους κανονικότητας. Έτσι χθες το βράδυ όσοι επέδειξαν ψυχραιμία και υπομονή μπροστά στον τηλεοπτικό δέκτη, είχανε την «τύχη» να παρακολουθήσουν έναν πρωθυπουργό – σχολιαστή της πραγματικότητας που βιώνουν οι Έλληνες, παίρνοντας «πάσες» από τον δημοσιογράφο. Μάθαμε, ας πούμε, πως «το 2013 είναι η χειρότερη χρονιά που θα έχει ποτέ του γνωρίσει ο Έλληνας». Οξυδερκής…

Η φτώχεια δεν φέρνει μόνον γκρίνια, όπως λέει η γνωστή παροιμία. Η φτώχεια φέρνει βία ή τουλάχιστον δημιουργεί το θερμοκήπιο για να ανθίσει η βία. Όταν ο ορίζοντας είναι κλειστός και δεν διαφαίνεται από πουθενά μια διέξοδος που θα μπορούσε να ξαναγεννήσει την ελπίδα στην κοινωνία, η βία κάθε μορφής έχει αρκετό «λίπασμα» για να τραφεί. Κανείς δεν μπορεί να ξέρει ποιο ήταν το αληθινό κίνητρο των φονιάδων που εκτέλεσαν εν ψυχρώ τα δύο μέλη της Χρυσής Αυγής και εκτέλεσαν ένα τρίτο. Ακροαριστερή τρομοκρατία; Πιθανόν. Προβοκάτσια από παρακρατικούς κύκλους; Εξίσου πιθανόν. Ανάμιξη ξένων μυστικών υπηρεσιών; Τίποτα δεν αποκλείεται. Υποθέσεις μπορούμε…

Ήθελα σήμερα να περάσω μια χαλαρή Παρασκευή αλλά η επιθυμία μου αυτή τελείωσε με το που με ενημέρωσε η γραμματέας μου πως με ζητούν από το Υπουργείο Ανάπτυξης. Στην άλλη άκρη της τηλεφωνικής γραμμής, η γυναικεία φωνή μου συστήθηκε ως εκπρόσωπος του Υπουργείου Ανάπτυξης, επιφορτισμένη με την διεξαγωγή έρευνας για τον βαθμό ικανοποίησης των επιχειρήσεων από τα προγράμματα του ΕΣΠΑ. Η εταιρεία μου έχει υποβάλλει δύο προτάσεις, μία στο πρόγραμμα «Επιχειρηματική Επανεκκίνηση» και μία στο πρόγραμμα «Εξωστρέφεια». Αφού της απάντησα στις πρώτες δυο – τρεις διαδικαστικές ερωτήσεις, η επόμενη με έκανε πραγματικά έξαλλο. Διότι η κυρία αυτή με ρώτησε: «Πόσα…

Τα χρόνια που ζούσα στην Ουάσινγκτον ήταν η εποχή που ήταν Υπουργός Εξωτερικών ο Γιώργος Παπανδρέου και είχε λανσάρει την έννοια του “reapproachment”, της επαναπροσέγγισης δηλαδή με την Τουρκία, μέσα από τη διαδικασία ένταξής της στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Την τακτική δηλαδή του «χαϊδευόμαστε χωρίς ποτέ να φτάνουμε στο δια ταύτα», η οποία με τον ένα ή τον άλλο τρόπο ακολουθείται μέχρι σήμερα και μας πάει «γιαβάς – γιαβάς». Ο προβληματισμός θυμάμαι που υπήρχε τότε στα μυαλά σοβαρών παραγόντων της αμερικανικής εξωτερικής πολιτικής αφορούσε στη στάση της Γερμανίας απέναντι στην εξέλιξη της επαναπροσέγγισης και στο αν θα έπαιζε «δικά της» παιχνίδια.…

Πριν από είκοσι χρόνια, παρακολουθούσα από την Ουάσινγκτον τότε, τα συλλαλητήρια στη Θεσσαλονίκη, με το ένα εκατομμύριο στόματα να δηλώνουν το αυτονόητο: Η Μακεδονία ήταν, είναι και θα είναι ελληνική. Μετά από είκοσι χρόνια, το θέμα είναι κάπου στα «αζήτητα» της τρέχουσας ειδησεογραφικής ατζέντας. Ίσως γιατί κανείς πλέον δεν μπορεί να βγάλει ένα εκατομμύριο κόσμο στο δρόμο. Ίσως γιατί επαναπαυτήκαμε πως ελέγχουμε την κατάσταση με μερικές επενδύσεις. Όλα όμως πρέπει να επιβεβαιώνονται στην πράξη, αλλιώς τα αυτονόητα καταλήγουν ζητούμενα. Τις τελευταίες ημέρες, η αγορά συζητάει τις κινήσεις που κάνουν τα ΕΛΠΕ προκειμένου να εξασφαλίσουν τη βιωσιμότητας της επένδυσης τους στα…

Η εμπειρία των τελευταίων χρόνων έχει δείξει πως «όπου υπάρχει καπνός, υπάρχει και φωτιά». Κι αυτό οι πάντες το αντιλαμβάνονται, όχι μόνο στην Ελλάδα αλλά σε ολόκληρη την Ευρώπη. Το ευρωπαϊκό πολιτικό σύστημα που οικοδομήθηκε πάνω στην τεχνο – γραφρειοκρατική λογική των Βρυξελλών αδυνατεί να δίνει πραγματικές λύσεις και σε πραγματικά προβλήματα. Συνήθως παίζει «κλωτσοσκούφι» με το χρόνο , με αποτέλεσμα κάθε πρόβλημα, μικρό ή μεγάλο, να μετατρέπεται σε «κρίση πανικού» και αξιοποιώντας αυτή την ψυχολογία να εφαρμόζει οριζόντια μέτρα επί δικαίων και αδίκων. Το είδαμε με τον πιο χαρακτηριστικό και εύγλωττο τρόπο στην Κύπρο. Με «χάρτινα» άλλοθι και με…

Επί των ημερών της διακυβέρνησης του Κώστα Καραμανλή το ελληνικό κράτος, ουκ ολίγες φορές από τα χείλη του ίδιου και των υπουργών του είχε χαρακτηριστεί ως ο «μεγάλος ασθενής». Το γιατί δεν έγινε η «επανίδρυση του κράτους» η απόλυτη προτεραιότητα της τότε διακυβέρνησης και όλα τέλειωσαν στον «βασικό μέτοχο», είναι κάτι με το οποίο θα ασχοληθεί ο ιστορικός του μέλλοντος. Έτσι όταν η σκυτάλη πέρασε στις βλακώδεις διαπραγματεύσεις με την τρόικα, ο «μεγάλος ασθενής» είχε πεθάνει. Απλά κάνουμε όλοι πως δεν το καταλαβαίνουμε, καθώς έχουμε ένα κράτος – «ζόμπι», που τρέφεται ακόμη και με παιδιά! H μικρή Μαρία είναι το…

Από σήμερα τίθεται σε δημόσια διαβούλευση ο νέος κώδικας που ρυθμίζει μια σειρά από φλέγοντα ζητήματα για τη μετανάστευση στη χώρα μας. Στον απόηχο των δύο μεγάλων τραγωδιών στη Λαμπεντούζα της Ιταλίας που ανέδειξαν ένα ευρωπαϊκό πρόβλημα, καθώς το ζήτημα δεν αφορά μόνο τις χώρες υποδοχής μεταναστών, αλλά όλα τα κράτη-μέλη της ΕΕ, ο Γιάννης Μιχελάκης επιχειρεί να βάλει κάποια ζητήματα στη σωστή βάση τους. Κι αυτό είναι θετικό. Αν μη τι άλλο δείχνει πως υπάρχει ακόμη – έστω και ως εξαίρεση – παραγωγή πολιτικής και δεν είναι όλα έτοιμες οδηγίες της τρόικας. Τα βασικά σημεία του νέου κώδικα δείχνουν…

Η Ιρλανδία είχε τραπεζικό πρόβλημα και το πολιτικό σύστημα της χώρας κατάφερε να το διαχειριστεί έτσι ώστε να μη μετατραπεί σε δημοσιονομικό. Διαπραγματεύτηκε καλύτερα, έκανε τις σωστές επιλογές στον σωστό χρόνο και τελικά όπως ανακοίνωσε ο Ιρλανδός πρωθυπουργός η χώρα στις 15 Δεκεμβρίου θα ανακτήσει την οικονομική ανεξαρτησία της. Εδώ συνέβη το εντελώς ανάποδο. Είχαμε δημοσιονομικό πρόβλημα, το μετατρέψαμε σε τραπεζικό, ξέφυγε κι έγινε πρόβλημα του συνόλου της οικονομίας, δεν μπορέσαμε να το επιλύσουμε και τώρα τροφοδοτείται ένας φαύλος κύκλος ύφεσης και οικονομικής καταστροφής. Το πολιτικό σύστημα αποδείχθηκε παντελώς ανίκανο και να θέσει το σωστό διαπραγματευτικό πλαίσιο και να κάνει…

Οι κάλπες των ευρωεκλογών που θα στηθούν στα τέλη Μαΐου του 2014 είναι σίγουρα ένας λόγος για να καπνίζουν το ένα τσιγάρο πίσω από το άλλο στην συγκυβέρνηση. Αν και οι σχεδόν εννέα μήνες που μας χωρίζουν είναι μεγάλο χρονικό διάστημα για προβλέψεις στην Ελλάδα όπως είναι σήμερα, εντούτοις το αποτέλεσμα που θα κυοφορηθεί αυτό το εννεάμηνο και θα εκφραστεί στις ευρω-κάλπες, δεδομένης και της χαλαρότητας της ψήφου, θα είναι σαφέστατα «τιμωρητικό» και θα απηχεί τα αισθήματα της μεγάλης πλειοψηφίας των πολιτών για τους Ευρωπαίους δανειστές μας, που δεν είναι και τα καλύτερα. Η χαλαρότητα της ψήφου τόσο στην Ελλάδα…

Σήμερα θα γράψω όπως θα μιλούσα ως επαγγελματίας επικοινωνιολόγος σε ένα πελάτη μου. Διότι υπάρχουν δύο αναγνώσεις της έρευνας που ανεβάσαμε χθες. Η μια είναι, ας πούμε, η «δημοσιογραφική» που αντιμετωπίζει τη δημοσκόπηση ως κούρσα ιπποδρόμου και εστιάζει την προσοχή και το ενδιαφέρον στο ποιος είναι πρώτος, ποιος «παίρνει κεφάλι», ποιος ακολουθεί κλπ. Αυτό είναι και το λάθος που κάνει οριζόντια όλο το πολιτικό σύστημα. Η ανάγνωση του επικοινωνιολόγου είναι διαφορετική. Επιχειρεί να κάνει μια προσέγγιση τέτοια που να του επιτρέψει να δει πίσω από τους αριθμούς και τα ποσοστά της «στιγμής», ώστε να χαράξει μια στρατηγική όχι χρονικής στιγμής,…

Πολλοί φίλοι με ρωτούσαν τις τελευταίες ημέρες γιατί δεν έγραψα οτιδήποτε άμεσα σχετιζόμενο με τις συλλήψεις της ηγεσίας της Χρυσής Αυγής. Η απάντησή μου ήταν απλή. Περίμενα να κάτσει η «σκόνη» που είναι καλή μόνο για να γεμίζει με ασημαντότητες τον τηλεοπτικό χρόνο του το Mega (ελλείψει και κρατικής τηλεόρασης) και ευελπιστώ να έχουν «δέσει» την υπόθεση. Η απόφαση των ανακριτών να αφεθούν ελεύθεροι με περιοριστικούς όρους οι βουλευτές της Χρυσής Αυγής Ηλίας Κασιδιάρης, Ηλίας Παναγιώταρος και ο Νίκος Μίχος, επιβεβαιώνει τους χειρότερους φόβους μου. Τα περί «εξάρθρωσης» έγιναν «φύλλο και φτερό» μέσα σε λίγα εικοσιτετράωρα. Ήλπιζα πως η πολιτική…

Η «Χρυσή Αυγή» έπεσε θύμα της επιτυχίας της. Μια οργάνωση του ακραίου πολιτικού περιθωρίου έφτασε να είναι τρίτο κόμμα και αυτό δεν μπόρεσε να το διαχειριστεί. Αφέθηκε στον ίλιγγο της αλαζονείας και του εγκληματικού τσαμπουκά, υπερτιμώντας τις ανοχές απέναντί της. Οι ανοχές πράγματι υπήρξαν, σε μια προσπάθεια μέσω της θεωρίας των δύο άκρων να «μαντρωθούν» οι «νοικοκυραίοι», οι συντηρητικοί και φιλήσυχοι πολίτες στα κομματικά τείχη της Νέας Δημοκρατίας. Η στρατηγική αυτή απέτυχε παταγωδώς. Και η πρώτη φορά που το συνειδητοποίησαν για τα καλά αυτό ήταν όταν είδαν τη Χρυσή Αυγή στον Μελιγαλά, όχι απλά να κάνει επεισόδια και σαματά αλλά…

Όπως ήταν αναμενόμενο, το φονικό στην Αμφιάλη έδωσε «τροφή» στα διεθνή τηλεοπτικά δίκτυα για να παρουσιάσουν την εικόνα μιας Ελλάδας, στην οποία ο νεοναζισμός καλπάζει. Η τηλεόραση είναι απλουστευτικό μέσο. Δείχνει το άσπρο και το μαύρο, λατρεύει τις αντιπαραθέσεις και ο πάντα «πολύτιμος τηλεοπτικός χρόνος» δεν επαρκεί για περαιτέρω εξηγήσεις. Αρχίζει λοιπόν να εμπεδώνεται σιγά – σιγά στη διεθνή κοινή γνώμη η εντύπωση πως οι Έλληνες δεν είναι μόνον οι πιο διεφθαρμένοι άνθρωποι πάνω στη γη, κατά δήλωση μάλιστα και πρώην πρωθυπουργού της χώρας, αλλά έχουν και στο DNA τους μια ροπή στον ρατσισμό, στον φασισμό και τον νεοναζισμό. Η…

Φίλε Χρύσανθε, Μετά τις εκλογές του Ιουνίου του 2012 και την ανάληψη της πρωθυπουργίας από τον Σαμαρά, σε κάθε συζήτηση που βρισκόμουν και μου ζητούσαν τη γνώμη μου, έλεγα πως εάν κάποιος έχει στρατηγικό μυαλό εκεί στο Μαξίμου, αυτός είναι μόνος ο Χρύσανθος ο Λαζαρίδης. Κρίνοντας και από τα δικά μου βιώματα, πίστευα πως η μακρά παραμονή σου στις ΗΠΑ θα σου είχε προσδώσει την ικανότητα να βλέπεις πάντα τη «μεγάλη εικόνα» στα πράγματα και θα σε είχε απαλλάξει από τα σύνδρομα του εγχώριου πολιτικαντισμού και της μικροκομματικής διαχείρισης. Κατανοείς λοιπόν την απογοήτευσή μου όταν σε είδα χθες να παίρνεις…