Συντάκτης: Σπύρος Ριζόπουλος

Με το να «γλείφουμε μπότες» δεν πρόκειται να βρεθούμε σε καλύτερη μοίρα και να βγούμε από τα αδιέξοδα στα οποία μας έχει οδηγήσει το «ναι σε όλα» απέναντι στους δανειστές μας. Συνεπώς το καλύτερο που έχει να κάνει η παρούσα κυβέρνηση είναι σε κάθε υπουργείο να αναδείξει μία, άντε το πολύ δύο προτεραιότητες, που όμως θα τα δώσει όλα για να γίνουν πράξη και να φέρουν συγκεκριμένο και μετρήσιμο αναπτυξιακό αποτέλεσμα. Αλλιώς θα πελαγοδρομούμε μεταξύ μνημονιακών υποχρεώσεων και αυτοσχεδιασμών χωρίς ορατά αποτελέσματα και χωρίς να μπορεί η πολιτική τάξη να κοιτάξει την κοινωνία στα μάτια. Μας αρέσει, δεν μας αρέσει,…

Όσοι είναι τακτικοί αναγνώστες αυτής της διαδικτυακής στήλης γνωρίζουν πως πριν από ένα μήνα περίπου έχασα τον πατέρα μου. Όπως είχα γράψει και στο αποχαιρετιστήριο άρθρο μου έμεινε τέσσερις μήνες σε κώμα, μετά από ιατρικό λάθος στο Νοσοκομείο Χατζηκώστα Ιωαννίνων, ώσπου κατέληξε. Αυτή η περιπέτεια με το οδυνηρό τέλος, με έφερε σε άμεση επαφή με την πραγματικότητα της δημόσιας υγείας στη χώρα. Η κατάσταση είναι επιεικώς τραγική και έχει χαθεί από το ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό κάθε αίσθημα λειτουργήματος. Και μπορεί ο εκπαιδευτικός που έχει χάσει κάθε ενδιαφέρον για το λειτούργημά τους να οδηγεί σε «ξύλα απελέκητα», με τον γιατρό…

Με τη Ρόδο με συνδέουν ξεχωριστοί δεσμοί καθώς αποφοίτησα από την Παιδαγωγική Ακαδημία του νησιού, πριν φύγω για τις ΗΠΑ κι αλλάξω προσανατολισμό στη ζωή μου. Τη θεωρώ πραγματικά έναν από τους ομορφότερους τουριστικούς προορισμούς παγκοσμίως και δίκαια της αποδίδεται ο τίτλος της βασίλισσας του ελληνικού τουρισμού. Δυστυχώς όμως η εικόνα που εγώ διαπίστωσα το τριήμερο του Αγίου Πνεύματος που ήμουν εκεί, απέχει «έτη φωτός» από τον «ευημερούντα» τουρισμό των κυβερνητικών ανακοινώσεων και των κεντρικών δελτίων ειδήσεων. Πήγα στη Ρόδο προσκεκλημένος ομιλητής στην ημερίδα που οργάνωσε η εφημερίδα “ΠΡΟΟΔΟΣ” και η “GRAFIDA.NET” με θέμα: “Η πρόκληση της εξόδου από την…

Αυτό ήταν λοιπόν. Ανασχηματισμός ήταν και πέρασε. Τώρα ο λαός μπορεί με την ησυχία του να κάνει τα μπάνια του και μετά τις γερμανικές εκλογές…. έχει ο Θεός. Διότι μπορεί σε πανηγυρικούς τόνους να τονίστηκε πως η κυβέρνηση θα εξαντλήσει την τετραετία ωστόσο κάθε εχέφρων άνθρωπος κατανοεί πως το πρώτο στοίχημα είναι να εξαντλήσει το τετράμηνο μέχρι τον Οκτώβρη. Στην πραγματικότητα είναι μια κυβέρνηση που έχει ως αποστολή να διατηρήσει την ησυχία στην Ελλάδα μέχρι οι Γερμανοί να τελειώσουν με τις εκλογές τους και να μη συμβούν απρόοπτα που θα μπορούσαν να επηρεάσουν τους πολιτικούς συσχετισμούς στη Γερμανία κατά τρόπο…

Πριν ένα χρόνο περίπου, στο διάστημα μεταξύ των δύο εκλογικών αναμετρήσεων, έγραψα εδώ ένα άρθρο με τον τίτλο «Ο χρήσιμος τρίτος» (https://www.rp.gr/o-xrisimos-tritos/), αναφερόμενος στον Φώτη Κουβέλη και στην προοπτική τότε, να βοηθήσει στο σχηματισμό κυβέρνησης μετά τις εκλογές του Ιουνίου. Όπερ και εγένετο. Ένα χρόνο μετά ο Φώτης Κουβέλης φαίνεται πως αποσύρει την εμπιστοσύνη του από την κυβέρνηση κι αφήνει τους μέχρι πρότινος εταίρους του σε ένα «τάγκο» για δύο. Πολλοί θέλοντας να κάνουν χατίρια στο Μέγαρο Μαξίμου έσπευσαν να «παπαγαλίσουν» πως ο Φώτης Κουβέλης χτυπήθηκε από το «σύνδρομο Καρατζαφέρη». Μπήκε, φοβήθηκε το κόστος και βγαίνει. Κατά την ταπεινή μου…

Απόψε θα γίνει η τρίτη (και φαρμακερή) συνάντηση των πολιτικών αρχηγών. Οι πληροφορίες λένε πως έχει βρεθεί το modus vivendi για τη δομή, τη σύνθεση και τη λειτουργία της τρικομματικής κυβέρνησης. Διότι όπως ίσως θα έχετε καταλάβει από χθες το βράδυ, έχει αλλάξει η ατζέντα κι αυτός που την άλλαξε ήταν ο Φώτης Κουβέλης. Όπως όλα δείχνουν η ΕΡΤ δεν συνιστά πλέον θέμα, διότι έχει γίνει αποδεκτό από όλους τους κυβερνητικούς εταίρους πως η ΕΡΤ έχει τελειώσει. Όπως είπε ο Κουβέλης το θέμα τώρα είναι η «επικαιροποίηση της πολιτικής συμφωνίας», τουτέστιν το ξαναπιάνουν από την αρχή. ΠΑΣΟΚ και ΔΗΜΑΡ έβαλαν…

Στα μεγάλα πολυεθνικά «μαγαζιά» όταν το πράγμα «στραβώσει», είναι η ώρα που αναλαμβάνουν οι «killers». Εν μια νυκτί, κάνουν αναδιαρθρώσεις τεράστιας κλίμακας, κόβουν κεφάλια, χύνεται αίμα στους διαδρόμους, Το επόμενο πρωί όταν ξανανοίγουν οι πόρτες του «μαγαζιού» όλα είναι «λαμπίκο» και σαν να μην έσταξε ούτε μύτη! Το είδαμε αυτό στην περίπτωση της Vodafone όταν «έφυγαν» κακήν κακώς τον Κορωνιά λόγω του σκανδάλου των υποκλοπών, το είδαμε και στο εδώ «μαγαζί» της Microsoft όταν κατέφθασε «Ιπτάμενος Ολλανδός» για να «ξεπλύνει» τις «αμαρτίες» που είχαν σωρευθεί από τις πολύ στενές σχέσεις με τον πάλαι ποτέ Τσάρο της ελληνικής οικονομίας Γιώργο Αλογοσκούφη…

Τίποτα δεν είναι πολύ για την πατρίδα. Ας το αναλογιστούν αυτό σήμερα, τόσο οι τρεις αρχηγοί που θα είναι μέσα στη σύσκεψη, όσο και ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης που θα είναι έξω, σε ανοιχτή συγκέντρωση. Η Ελλάδα εδώ και τρία χρόνια είναι στριμωγμένη στο καναβάτσο, δεχόμενη απανωτά χτυπήματα. Το «νοκ – άουτ» το έχουμε γλυτώσει εν πολλοίς χάρη στην υπομονή, την ψυχραιμία και την ωριμότητα της κοινωνίας. Πολιτικές επιλογές που θα στρέψουν την εξέλιξη των πραγμάτων σε μια χαοτική απορρύθμιση των πάντων, σε μια στιγμή μάλιστα που η γειτονιά μας «βράζει» με τις πολεμικές εξελίξεις στη Συρία να κλιμακώνονται…

Υποτίθεται πως είχαμε βάλει τα «καλά» μας για να υποδεχθούμε 17 εκατομμύρια τουρίστες, για τους οποίους μιλούσε διαρκώς και με κάθε ευκαιρία η κυβέρνηση. Υποτίθεται πως θα έπαιρναν μπροστά οι μηχανές του ΕΣΠΑ. Υποτίθεται πως η ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών θα οδηγούσε στην επαναφορά της ρευστότητας στην οικονομία. Και ξαφνικά αντί όλων αυτών, το φάντασμα των εκλογών αρχίζει να πλανάται πάνω από τη χώρα. Παράλογο; Απόλυτα. Αλλά το έχω ξαναγράψει και με άλλη ευκαιρία: αυτό το τελειωμένο πολιτικό σύστημα είναι ανίκανο να κάνει οτιδήποτε άλλο εκτός εκλογές. Ο Αντώνης Σαμαράς που ποντάριζε στην εκτίμηση πως το ΠΑΣΟΚ και η ΔΗΜΑΡ δεν…

Δεν νομίζω πως θα λείψει σε κανέναν το να καλεί η Μπήλιω Τσουκαλά τους φίλους της στο στούντιο όπως και το να τρώει και να πίνει ο Σπύρος Παπαδόπουλος «στην υγειά μας». Το φαγοπότι στην ΕΡΤ υπήρξε διαχρονικό και είχε πολλές διαστάσεις. Από παχυλούς μισθούς και εξωφρενικούς προϋπολογισμούς για εξωτερικές παραγωγές μέχρι τις αλήστου μνήμης «οντισιόν» που έκαναν στη δεκαετία του 80 πρωτοκλασάτοι Πασόκοι προκειμένου να επιλέξουν παρουσιάστριες. Όλα αυτά είναι γνωστά και σίγουρα τα ξέρει καλύτερα απ’ όλους ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Σίμος Κεδίκογλου, ο οποίος – ελέω μπαμπά – υπήρξε «παιδί της κρατικής τηλεόρασης». Για αυτό και αναλαμβάνοντας τα…

Ξεκινώ με αυτά που ξέρω από δικές μου πηγές και όχι αυτά που αναπαράγουν τα συστημικά μέσα. Η εντολή στη Gazprom να μείνει μακριά από την Ελλάδα, δόθηκε από το Κρεμλίνο. Όλα αυτά που θα γράφονται και θα λέγονται περί διαφωνιών στο τίμημα και στις εκπτώσεις κτλ, δεν είναι παρά επικοινωνιακή σκόνη. Η επιλογή ήταν πάντα πολιτική και προφανώς η ηγεσία της Ρωσίας, στάθμισε διάφορους παράγοντες για να πάρει την τελική απόφασή της. Η εικόνα δε της ελληνικής κυβέρνησης είναι για κλάματα. Έβγαλαν μπροστά τον υφυπουργό Ενέργειας Μάκη Παπαγεωργίου, ο οποίος είπε το εξής καταπληκτικό: « Το ενδιαφέρον της Gazprom…

Όταν θέλει κάποιος να βγει από μια σχέση, μια γνωστή και δοκιμασμένη μέθοδος είναι η προβολή της παραδοχής «είμαι ο λάθος άνθρωπος για σένα». Έτσι, το φέρνεις πιο γλυκά στον άλλον, δεν μπορεί να σου πει και τίποτα και γίνεσαι… καπνός. Κάπως έτσι έχουν τα πράγματα και με το ΔΝΤ. Βλέπει καθαρά που πάει το πράγμα με την Ελλάδα και την «κάνει». Με ενοχλεί αισθητικά σαν Έλληνα, να τσακώνονται δυο γιγάντιοι οργανισμοί όπως το ΔNT και η Κομισιόν για τη χώρα μου και η Ελλάδα να μη βγάζει άχνα. Να μη λέει λέξη για αυτά που ανταλλάσσονται εκατέρωθεν και να…

O Μότσαρτ έλεγε πως αμέσως μετά το Θεό έρχεται ο πατέρας. Για αυτό και η απώλειά του πάντα πονάει, όποτε κι αν συμβαίνει. Κι αυτό το κατάλαβα πολύ καλά, όταν προχθές το απόγευμα είπα το τελευταίο αντίο στον πατέρα μου. Μετά από τέσσερις μήνες σε κώμα, ύστερα από ιατρικό λάθος, έφυγε από τη ζωή μόλις στα 72 του χρόνια. H τελευταία φράση που βγήκε από τα χείλη του πατέρα μου μέσα στο παραμιλητό του πριν πέσει σε κώμα ήταν προς τη μητέρα μου. «Αλέκα, πλύνε, ετοίμασε τα παιδιά και φέρε τα για το σχολείο». Η έγνοια αυτή για το σχολείο…

Έχω αναφερθεί επανειλημμένα στο πρότυπο διακυβέρνησης Ερντογάν, καθώς πρόκειται για ηγέτη που κατάφερε να συνδυάσει αριστοτεχνικά την ευελιξία με την αποτελεσματικότητα, να διασφαλίσει μείζονα συμφέροντα της χώρας του και να κατοχυρώσει για αυτήν το ρόλο της περιφερειακής δύναμης. Είναι ο λόγος για τον οποίο έχω γράψει πως η Ελλάδα έχει ανάγκη το δικό της Ερντογάν. Ωστόσο η εξουσία λειτουργεί πάντα με ένα υπονομευτικό τρόπο για αυτόν που την ασκεί. Του ενισχύει τη μεγάλη ιδέα που έχει για τον εαυτό του, επισκιάζοντας ταυτόχρονα άλλα καλύτερα προτερήματά του, τα οποία και τον βοήθησαν στην κατάκτησή της. Έτσι λοιπόν ο Ερντογάν ο οποίος…

Στον Ανδρέα Παπανδρέου χρωστάμε την εισαγωγή της έννοιας του προγράμματος των 100 ημερών στο πολιτικό λεξιλόγιο. Έκτοτε χρησιμοποιήθηκε κατά κόρον από πολιτικούς, κυβερνήσεις και κόμματα σε μια προσπάθεια να δείξουν πως διαθέτουν σχέδιο και πως βρίσκονται σε επιχειρησιακή ετοιμότητα. Όλα αυτά βεβαίως κατέληξαν να είναι πολιτικά ανέκδοτα. Ο Σαμαράς δεν ανακοίνωσε πρόγραμμα 100 ημερών όταν είχε τη σκυτάλη της εξουσίας. Δήλωσε απλά «ουδείς αναμάρτητος» και ξεμπέρδεψε. Αλλά όπως θα έχετε προσέξει από τον Μάρτιο και μετά, ο Υπουργός Οικονομικών Γ. Στουρνάρας πρωταγωνιστεί σε έναν επικοινωνιακό σχεδιασμό 100 ημερών. Έδωσε έναν πανηγυρικό και αισιόδοξο τόνο για την πορεία της ελληνικής οικονομίας…