Όποιος νομίζει πως αυτό το διάστημα λαμβάνει χώρα ζύμωση μόνο στον Κεντροαριστερό χώρο, πλανάται πλάνην οικτρά. Αντίστοιχη ζύμωση λαμβάνει χώρα και σε ολόκληρο το δεξιό φάσμα, εξαιρουμένης της Χρυσής Αυγής γιατί κανείς δεν θέλει να χαλάσει το ζυμάρι του. Απλά, οι δεξιοί, για κάποιον άγνωστο λόγο, είναι πιο συγκρατημένοι, πιο μυστικοπαθείς, σε αντίθεση με τους κεντροαριστερούς, οι οποίοι εμφορούμενοι από το αλέγκρο πνεύμα που τους κληροδότησε ο αείμνηστος Ανδρέας Παπανδρέου, ζυμώνονται σε ζωντανή μετάδοση.
Σερβίρει ο Γιώργος Ευγενίδης
Αυτή την ώρα, αν εξαιρέσει κανείς τη ΝΔ και τη Χρυσή Αυγή, η οποία έχει σκάψει τρύπα και κοντεύει να βγει και έξω από τον τοίχο της δεξιάς πολυκατοικίας, υφίστανται τρεις πόλοι στο χώρο: οι Ανεξάρτητοι Έλληνες του Πάνου Καμμένου, ο ΛΑΟΣ του Γιώργου Καρατζαφέρη και ο Τάκης Μπαλτάκος. Χωρίς κόμμα μεν, βασικός πυλώνας του ελληνικού συστήματος της Δεξιάς δε.
Η Ανεξάρτητοι Έλληνες έχουν καταντήσει πλέον σαν τον στίχο του Πινδάρου, τον οποίον χρησιμοποιούσε συχνά ο Έρασμος: «γλυκύς ο πόλεμος για εκείνους που δεν έχουν πείρα (από πόλεμο)». Οι ΑΝ.ΕΛ. δεν είχαν καμία γνώση από πόλεμο, καμία πολιτική οργάνωση, κανένα ιδεολογικό υπόβαθρο. Ήταν ένα κόμμα ατάκτως εριμμένο, στο οποίο συμμετείχαν σκληροί δεξιοί, πιο λάιτ δεξιοί, αντιμνημονιακοί, οι οποίοι το προηγούμενο διάστημα έδιναν μάχες από τις καρέκλες κάποιας καφετέριας και ορισμένοι αεροψεκασμένοι, οι οποίοι χαρίζουν νούμερα τηλεθέασης στον Λιακόπουλο. Ήταν νομοτελειακό πως μπροστά σε σοβαρές πολιτικές αποφάσεις, το κόμμα θα διαλυόταν εις τα εξ ων συνετέθη. Έτσι, έρχεται και το σημαντικότερο κρας τεστ για την επιβίωση του κόμματος μετά την κατραπακιά των ευρωεκλογών, δηλαδή η προεδρική εκλογή. Και σύμφωνα με τα όσα ακούγονται, συγκεκριμένοι βουλευτές των ΑΝΕΛ θα μπορούσαν να ψηφίσουν ένα πρόσωπο με συγκεκριμένα πολιτικά χαρακτηριστικά.
Ο ΛΑΟΣ έκανε comeback αλλά κανείς δεν ξέρει τι θα γίνει με το κόμμα. Πήρε το σεβαστότατο 2,7% στις ευρωεκλογές και έτσι απεδείχθη πως ο Πρόεδρος Γιώργος Καρατζαφέρης είναι μανούλα στις πολιτικές ζυμώσεις και στις μάχες επιβίωσης. Αυτό μάλιστα μπορεί να το εξαργυρώσει με μια συνεργασία στο άμεσο μέλλον με τη ΝΔ, διατηρώντας το κόμμα του στη ζωή. Φυσικά, οι γαλάζιοι εγκέφαλοι που σκέφτονται πως η ΝΔ θα εγκολπώσει αυτούσιο το ποσοστό του ΛΑΟΣ πρέπει να έχουν προσγειωθεί από τον Άρη, μιας και είναι προφανές πως μεγάλη μάζα των ψηφοφόρων του κόμματος έχουν «σκληρά δεξιά και αντιμνημονιακά χαρακτηριστικά». Όπως και να το κάνεις το «3 το λάδι, 3 το ξύδι, 6 το λαδοξυδο,» είναι ένας άτοπος συλλογισμός.
Ο πιο ενδιαφέρον πόλος όμως είναι ο Τάκης Μπαλτάκος, Αποπεμφθείς, λοιδορηθείς πλην όμως άτεγκτος, ο πρώην γενικός γραμματέας της κυβέρνησης σκέφτεται πολύ σοβαρά να κάνει κόμμα. Φυσικά δεν θα είναι πρόεδρος, το ξέρει και ο ίδιος πως δεν ενδείκνυται γι’ αυτό τον ρόλο. Για Πρόεδρος πηγαίνει κάποιος από τα σώματα ασφαλείας ή τις ένοπλες δυνάμεις, με πιθανό όνομα αυτό του Α/ΓΕΣ ε.τ. Γιάννη Ζιαζιά, ενός αξιωματικού με καθαρή δεξιά-πατριωτική τη λέει αυτός αλλά ποιος είμαι εγώ που θα χαλάσω χατίρια-στόφα. Συνεργάτης του κυρίου Μπαλτάκου στο εγχείρημά του είναι ο ανεξάρτητος βουλευτής, Βασίλης Καπερνάρος, ενώ συζητήσεις, όχι πολλές πάντως όπως με διαβεβαίωσαν αρμοδίως, έχουν γίνει και με τον ακριβοθώρητο αστέρα της ελληνικής δεξιάς, Α/ΓΕΕΘΑ ε.τ. Φράγκο Φραγκούλη.
Πάντως, πιο ενδιαφέρον από τα ονόματα έχει η στρατηγική του εγχειρήματος. Εγώ πολλά από όπλα δεν σκαμπάζω αλλά μου το εξήγησαν και σας το σερβίρω. Υπάρχουν συγκεκριμένα ραντάρ, στα οποία μπορεί κανείς να περιορίσει το πεδίο δράσης (π.χ. από 90 μέχρι 130 μοίρες), μιας και τα ραντάρ έχουν συνήθως ακτίνα 360 μοιρών. Να, κόμμα-ραντάρ θα είναι και το κόμμα Μπαλτάκου (το λέω έτσι γιατί είναι αβάπτιστο), το οποίο θα έχει επιλεγμένοι κοινό: ενστόλους και το κοινό της Εκκλησίας.
Και όλα αυτά προκαλούν πονοκέφαλο στο Μαξίμου, μαθαίνω, έστω και αν τα παρακολουθούν διακριτικά και περιμένουν κινήσεις. Άλλωστε, ο κύριος Μπαλτάκος το έχει πει πως, αν δεν ευνοούν οι συνθήκες, κόμμα γιοκ. (σ.σ. για να το κάνω λιανά, αν παίζεται ντέρμπι μεταξύ ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ, το αφήνουν γι’ αργότερα). Γιατί μπορεί στο Μαξίμου να υπολογίζουν πως αν κάνουν ένα «φου» στους ΑΝΕΛ θα καταρρεύσουν, το εγχείρημα Μπαλτάκου όμως έχει όλα τα φόντα για να εξελιχθεί σε ενδιάμεσο πόλο ΝΔ και Χρυσής Αυγής.
Και είναι βάσιμος ο φόβος πολλών Μαξιμινών, γιατί, αν βάλει κανείς στην άκρη την προσωπική διαφωνία, η ανάλυση που κάνει ο κύριος Μπαλτάκος είναι σωστή: υπάρχουν πολλοί απασφαλισμένοι δεξιοί, οι οποίοι δεν επιστρέφουν στη ΝΔ ούτε με την αποκατάσταση των μισθών τους, ούτε με το 500άρικο του πλεονάσματος.
Άρα; Για κάτι σε στυλ «Αυτός, αυτή και τα μυστήρια» βλέπω την όλη κατάσταση. Let the show begin επομένως.
Επιδόρπιο
– Ο Πρωθυπουργός ανέβηκε στη ΔΕΘ για λίγο, πρόλαβε όμως να δει και ορισμένους τοπικούς παράγοντες και βουλευτές. Έτσι, μεταξύ καφέ και κουλουρακίων (τσιγάρο σας διαβεβαιώ δεν άναψε, κοντά στον Πρόεδρο τουλάχιστον, γιατί θα είχε κοπεί άμεσα το χέρι με το τσιγάρο υπό του Προέδρου), ο κύριος Σαμαράς καθησύχασε τους βουλευτές έτι μια φορά: ούτε εκλογές σκέφτεται και θα βρει και τους 180 για την προεδρική εκλογή. Ουφ, ησύχασα.
– Δύσκολο θα είναι το ερχόμενο Eurogroup για την ελληνική αποστολή. Άτυπο μεν, σημαντικό δε. Πάλι θα πέσει στο τραπέζι το ενδεχόμενο για νέο δάνειο αλλά και το ζήτημα με τη χρηματοδότηση από το ΔΝΤ, η οποία υπενθυμίζεται πως συνεχίζεται μέχρι τον Μάρτιο του 2016. Τι θα γίνει; Δεν το ξέρω. Το μόνο που ξέρω είναι πως, δυστυχώς, το κλιμάκιο του ΥΠΟΙΚ δεν θα προλάβει να πεταχτεί μέχρι το κατάστημα του Armani στη Via Montenapoleone για κανένα πιο σινιέ κοστουμάκι.
– Νέος εκπρόσωπος της Κομισιόν ο κύριος Μαργαρίτης Σχοινάς με απόφαση του Ζαν-Κλωντ Γιούνκερ. Βρίσκεται στους διαδρόμους των Βρυξελλών εδώ και 24 χρόνια, ενώ για δύο χρόνια, από το 2007 ως το 2009 διετέλεσε ευρωβουλευτής, όταν εξελέγη βουλευτής ο νυν Πρωθυπουργός, Αντώνης Σαμαράς. Το 2009 δεν τον έβαλαν στο ευρωψηφοδέλτιο και του πρότειναν να κατέβει βουλευτής σε όποια περιφέρεια ήθελε, αλλά ο κύριος Σχοινάς ούτε να το σκεφτεί να αφήσει τις Βρυξέλλες για να τρέχει στα καφενεία. Συν τοις άλλοις, είναι και παντρεμένος με Ισπανίδα μεγαλόσχημη. Για δες πώς τα φέρνει η ζωή…
