Κάποιες φορές, παρακολουθώντας τις πολιτικές εξελίξεις στις γειτονικές χώρες, σκέφτεσαι για τα καθ΄ημας ότι τουλάχιστον υπάρχουν και χειρότερα. Χαρακτηριστική περίπτωση η διαχείριση των θεμάτων ενέργειας από τους πολιτικούς της γειτονικής Βουλγαρίας.
Δεν πρόλαβε να αναλάβει ο νέος πρωθυπουργός της Χώρας, ο τεχνοκράτης Plamen Oresharski, επιλογή του Σοσιαλιστικού Κόμματος με την έγκριση του κόμματος της τουρκικής μειονότητας και την ανοχή των άλλων δύο κομμάτων, και επανάφερε, ή τουλάχιστον προσπάθησε να επαναφέρει στην επικαιρότητα την αναβίωση του πυρηνικού εργοστασίου στο Μπέλενε. Το ρωσικής έμπνευσης σχέδιο (όπως και ο πετρελαιαγωγός Μπουργκάς-Αλεξανδρούπολη) ακύρωσε η προηγούμενη κυβέρνηση Μπορίσοφ, λόγω τεράστιου κόστους, περιβαλλοντικών προβλημάτων και κυρίως των δεσμεύσεων που επέβαλε έναντι της Ρωσίας στην προμήθεια των πυρηνικών καυσίμων και στη διαχείριση των αποβλήτων.
Μιλώντας σε τηλεοπτικό κανάλι της Σόφιας, ο νέος Βούλγαρος Πρωθυπουργός, δεν παρέλειψε να αναφέρει ότι η επένδυση στο Μπέλενε, θα έπρεπε να εξεταστεί με οικονομικά κριτήρια και εν τέλει τυχόν απόφαση για την κατασκευή του, δεν θα έπρεπε να επιβαρύνει τους φορολογούμενους. Όπως είναι φυσικό οι δηλώσεις του Πρωθυπουργού προκάλεσαν θόρυβο, τον οποίο ωστόσο συντήρησαν δηλώσεις του νέου υπουργού Οικονομικών Dragomir Stoynev, ο οποίος φαινομενικά τουλάχιστον θέλησε να χαμηλώσει τους τόνους. Ο υπουργός αυτό που είπε είναι ότι δεν υπάρχει κυβερνητικό σχέδιο για επανεκκίνηση του προγράμματος. Παρατήρησε ωστόσο ότι οι οικονομικές και τεχνικές παράμετροι του εγχειρήματος, θα πρέπει να επανεξεταστούν, με βάση τα σενάρια κατανάλωσης ενέργειας για τα επόμενα χρόνια.
Όλα αυτά όμως μοιάζουν τραγελαφικά, αν λάβει υπόψη τους κανείς, ότι τις μέρες που οι νέοι κυβερνώντες της Βουλγαρίας συζητούν για πυρηνικό εργοστάσιο μερικών χιλιάδων μεγαβάτ, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή παρουσίασε στη Σόφια την έκθεσή της για το ενεργειακό πρόβλημα της Χώρας. Το πρόβλημα λοιπόν, δεν είναι τίποτε άλλο από την τεράστια μείωση της κατανάλωσης, τις μειωμένες εξαγωγές και την υπερβάλλουσα παραγωγική υποδομή (μονάδες ηλεκτροπαραγωγής). Μάλιστα η έκθεση εκτιμά ότι με τα δεδομένα αυτά και την είσοδο των ΑΠΕ στο σύστημα, η Βουλγαρία θα πρέπει να κλείσει μονάδες ηλεκτροπαραγωγής, και δεν θα χρειαστεί νέες μονάδες πριν το 2030.
Μπορεί κάποιοι να πουν ότι η έκθεση της Επιτροπής είναι κατασκεύασμα των «κύκλων» που δεν θέλουν ρωσική διείσδυση στη γειτονική μας Χώρα. Ωστόσο ο απλός καταγραφέας των αριθμών που αφορούν, καταναλώσεις ηλεκτρικού σε Ελλάδα, Τουρκία, Βουλγαρία και νότια Ιταλία, εισαγωγές-εξαγωγές μέσω των διασυνδέσεων και παραγωγή από ΑΠΕ, αυτό που βλέπει είναι ένα πρωτόγνωρο τοπίο στον τομέα του ηλεκτρισμού. Κύρια χαρακτηριστικά του, η μείωση της κατανάλωσης (λόγω κρίσης σε Βουλγαρία, Ελλάδα, Ιταλία), η υποκατάσταση συμβατικής παραγωγής από τις ΑΠΕ σε ποσοστά της τάξης του 15 και 20%, ο περιορισμός των ανταλλαγών μέσω των διασυνδέσεων.
Με όλα τα παραπάνω και όσα άλλα ξέρει αλλά δεν ομολογεί, μάλλον δίκαιο είχε ο Γερμανός Επίτροπος Ενέργειας Günter Etinnger που την περασμένη εβδομάδα αποκάλεσε τη Βουλγαρία « χώρα που δύσκολα μπορεί να κυβερνηθεί», μαζί με τη Ρουμανία και την Ιταλία βέβαια.
