Γράφει ο Μανόλης Καμπουράκης
Η Serie A έχει συμπληρώσει ήδη 3 αγωνιστικές και φαίνεται πως αλλάζει ο συσχετισμός δυνάμεων στο ιταλικό πρωτάθλημα. Η Γιούβε παραπαίει, η Νάπολι είναι ασταθής και μόνη διασωθείσα από την περσινή κορυφή είναι η Ρόμα. Ωστόσο φέτος δύο ομάδες θρύλοι του παρελθόντος δείχνουν ικανές να επιστρέψουν στο πιο υψηλό επίπεδο. Οι Ίντερ και Μίλαν (εκπρόσωποι του Μιλάνου) μετά από μια τριετία μακριά από την διεκδίκηση τίτλων φαίνεται πως μπορούν να ανταγωνιστούν την περσινή πρώτη τριάδα και να δηλώσουν παρών στο πρωτάθλημα και στα μεγάλα σαλόνια της Ευρώπης. Εξάλλου μιλάμε για την πιο ποδοσφαιρική πόλη του κόσμου στην οποία υπάρχουν δύο ομαδάρες με 10 Τσάμπιονς Λιγκ στο παλμάρε τους.
Ωστόσο πριν κάνουμε την αποτίμηση του παιχνιδιού ας δοξάσουμε για λίγο αυτό το γήπεδο που ακούει στο όνομα Σαν Σίρο. Όχι λάθος Μεάτσα είναι το όνομά του. Βασικά όχι πάλι λάθος και τα δύο σωστά είναι. Μιλάμε για ένα γήπεδο που στους εντός έδρας αγώνες της Μίλαν ονομάζεται Σαν Σίρο και στους εντός έδρας αγώνες της Ίντερ Τζουζέπε Μεάτσα. Σε αυτό το χορτάρι έχουν γραφτεί οι πιο ένδοξες σελίδες της ιστορίας των δύο ομάδων με πρωταθλήματα, κύπελλα, προκρίσεις σε τελικούς Τσάμπιονς Λιγκ και πάει λέγοντας. Τα τελευταία χρόνια το γήπεδο είχε χάσει την αίγλη του με τους μέσους όρους των εισιτηρίων των ομάδων να μειώνονται χρόνο με τον χρόνο και τους παίκτες να μην παίζουν το ποδόσφαιρο και να μην παίρνουν τις νίκες του παρελθόντος. Όλα αυτά μέχρι φέτος όπου είναι η χρονιά που οι κάτοικοι στο Μιλάνο θα βάλουν στο πρόγραμμά τους την λέξη γήπεδο για να δουν την ομάδα τους που επιτέλους μπορεί να ξανακάνει μεγάλες εμφανίσεις.
Η Ίντερ προερχόταν από μία καταστροφική χρονιά και ο Ερίκ Τοχίρ αποφάσισε να βάλει για τελευταία φορά το χέρι βαθιά στην τσέπη. Στο Μεάτσα όπως ήταν χθες η ονομασία του ήρθαν παίκτες διεθνούς βεληνεκούς για να δώσουν στη λέξη πρωτάθλημα σάρκα και οστά. Η Ίντερ χωρίς να παίζει ακόμα φοβερό ποδόσφαιρο αλλά έχοντας βρει στο πρόσωπο του Γιόβετιτς τον αρχισκόρερ της έχει ξεκινήσει με 3 νίκες. Χθες πάλι δεν εντυπωσίασε και δεν έπαιξε καλά αλλά έχοντας ουσία και με την φανέλα της που ξαναβαραίνει πήρε την νίκη και είναι μόνη στην κορυφή του πρωταθλήματος με 9 βαθμούς. Όμως θα πρέπει να βελτιώσει αισθητά την εικόνα της αν θέλει να πρωταγωνιστήσει στο ιταλικό πρωτάθλημα γιατί είναι αδύνατον να κερδίζει όλους τους αγώνες με το όνομα και την φανέλα της.
Η συμπολίτισσα της Ίντερ που έχει πάρει και το όνομα της πόλης του Μιλάνου βρισκόταν στα τέλη Μάη στην χειρότερη φάση της ιστορίας της. Εκτός Ευρώπης χωρίς προπονητή και με παίκτες ανίκανους να σηκώσουν το βάρος του ονόματος της Μίλαν. Ευτυχώς η διοίκηση αποφάσισε να επενδύσει πολλά εκατομμύρια το καλοκαίρι για να επαναφέρει την ομάδα εκεί που της αρμόζει. Ξοδεύτηκαν 85 εκατομμύρια ευρώ για παίκτες από το πάνω ράφι ενώ ο κάτοχος της μπαγκέτας Σίνισα Μιχαίλοβιτς μετά την περσινή του επιτυχία με την Σαμπντόρια ανέλαβε το δύσκολο πρότζεκτ των ροσονέρι. Τα επιθυμητά αποτελέσματα δεν έχουν έρθει μέχρι στιγμής λόγω και του δύσκολου προγράμματος αλλά η Μίλαν παίζει ωραίο ποδόσφαιρο πράγμα που φάνηκε χθες. Αυτό σε συνδυασμό με την ρευστή κατάσταση που επικρατεί στην Ιταλία με την αποκαθήλωση της Γιουβέντους αλλά και τα αποτελέσματα που κάποια στιγμή θα έρθουν κάνουν τους ιθύνοντες στο Μιλάνο να είναι αισιόδοξοι.
Χθες στο Μιλάνο παίχτηκε ξανά μετά από πολλά χρόνια ένα μεγάλο ντέρμπι ανάμεσα σε δύο ομάδες που ξεχωρίζουν σε Ιταλία και Ευρώπη και έχουν στόχο μόνο την κορυφή. Η μεγάλη νικήτρια του παιχνιδιού χθες ήταν η Ίντερ που παρά την μέτρια εμφάνιση είχε ουσία και γκολ. Όμως ο χθεσινός αγώνας έδειξε για μια ακόμα φορά ότι οι δύο ομάδες της πόλης έχουν όλα τα χαρακτηριστικά που χρειάζονται οι νικητές για να φτάσουν ψηλά και όταν λέω ψηλά δεν εννοώ την πρώτη τριάδα του ιταλικού πρωταθλήματος αλλά και υψηλές πτήσεις στην Ευρώπη. Οι οπαδοί της Ίντερ περιμένουν να βελτιωθεί η εικόνα τους μέσα από τις νίκες ενώ οι οπαδοί της Μίλαν περιμένουν να έρθουν οι νίκες ως επιστέγασμα των καλών τους εμφανίσεων. Είναι ολοφάνερο ότι κάτι έχει αλλάξει προς το καλύτερο.