Γράφει ο Κωνσταντίνος Μπαλτάς
Ένα χαρακτηριστικό επεισόδιο της ασυνέχειας του ελληνικού κράτους εκτηλίχθηκε σήμερα, που αν και δεν περιλαμβάνει καμία παράβαση του νόμου, εντούτοις μας γεμίζει με ντροπή και μας ρεζιλεύει απέναντι σε διεθνείς θεσμούς όπως το ΔΝΤ.
Ο Βαρουφάκης δεν έκρυψε την οργή του για το γεγονός ότι δεν μπορούσε να βρει πουθενά μέσα στο υπουργείο τη Δανειακή Σύμβαση που έχει υπογραφεί μεταξύ Ελλάδας και ΔΝΤ.
Μετά τη σχετική φασαρία που δημιουργήθηκε, ο Γιάνης Βαρουφάκης εξήγησε ότι τον ενημέρωσαν πως «το συγκεκριμένο αντίγραφο δεν υπάρχει, ότι βρίσκεται στο προσωπικό εμπιστευτικό πρωτόκολλο του κ. Χαρδούβελη το οποίο το πήρε μαζί του, μου είπαν βεβαίως ότι πρέπει να τονίσω και με χαρά το κάνω ότι η πράξη αυτή ήταν απόλυτα σύννομη, ο υπουργός, δεν το ήξερα αυτό, ο, τι εντάσσεται στο προσωπικό εμπιστευτικό του πρωτόκολλο να το παίρνει μαζί του μετά την απομάκρυνσή του από την υπηρεσία του, από το υπουργείο. Εγώ θέλω να σας πω με την ευκαιρία αυτή, ως νέος βουλευτής και ως νέος υπουργός, ως νέος πολιτικός ότι αυτή είναι μια πρακτική που δεν συνάδει με ένα ευνομούμενο κράτος, δεν μιλώ προσωπικά για τον κ. Χαρδούβελη.»
Σύννομη μεν η πράξη του πρώην υπουργού, χαρακτηριστική δε του μπάχαλου που λέγεται ελληνικό κράτος. Ένα μπάχαλο μάλιστα με νομική κάλυψη. Ίσως μάλιστα μετά το ρεζιλίκι που υπέστη ο υπουργός οικονομικών της χώρας, όταν ξαναζήτησε κάποιο αντίγραφο από την Ουάσινγκτον, να σκεφτούν να αλλάξουν αυτό τον νόμο.
Ο Βαρουφάκης μίλησε για «κακοπάθεια του ελληνικού Δημοσίου και του κράτους» όταν περιέγραψε ακριβώς τις κινήσεις του και τα γεγονότα. «Ζήτησα τη δανειακή σύμβαση. Πήρε 3,5 ημέρες για να βρεθεί. Δεν υπήρχε στο υπουργείο Οικονομικών. Τις προάλλες ζήτησα την αρχική και τη μετέπειτα δανειακή σύμβαση με το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο. Αναγκάστηκα ο ίδιος να έρθω σε επαφή με το ΔΝΤ στην Ουάσινγκτον για να το πάρω.» είπε ο υπουργός, καταλήγοντας πως αυτό είναι «μια εικόνα που πραγματικά νομίζω ότι πρέπει να μας θλίβει όλους».
