Γράφει ο Γιάννης Νάκος
Βαρύ το κλίμα στο Κυβερνητικό επιτελείο μετά και τις άκαρπες τηλεδιασκέψεις με τους Θεσμούς σχετικά με τα προαπαιτούμενα για την εκταμίευση της υποδόσης των 2 δις, και όπως είναι λογικό έχουν αρχίσει να έρχονται στις μνήμες μας όλες εκείνες οι κουραστικές καλοκαιρινές ημέρες της ‘’διαπραγμάτευσης’’ που είχαν ως αποτέλεσμα να φορτώσουν τον Ελληνικό λαό με επιπλέον μέτρα.
Αυτήν την φορά τα πράγματα είναι πιο απλά, μιλάμε για εφαρμογή αυτών που οι ίδιοι έχουμε ψηφίσει, αλλά φυσικά μετά και την περήφανη διαπραγμάτευση είναι πολύ επώδυνα για να εφαρμοστούν. Όχι τόσο στην πράξη, αλλά στο μυαλό του μέσου Έλληνα που δυστυχώς εξαπατήθηκε για μία ακόμη φορά από λαοπλάνους και οπορτουνιστές πολιτικούς.
Έτσι λοιπόν έχουμε έντονη δυσαρέσκεια στο Μαξίμου ίσως πιο γρήγορα απ’ότι κάποιοι περίμεναν, μιας και όλοι μας ξέραμε ότι δεδομένης της πραγματικότητας η άνοιξη θα ήταν αυτή που θα μας απασχολούσε με ιδιαίτερο ενδιαφέρον.Ανεξάρτητα δηλαδή από την αίσθηση της κυριαρχίας της συγκυβέρνησης, είναι διάχυτο το συναίσθημα της διολίσθησης σε λαϊκισμό και ωχαδελφισμό από πολλά μέλη της κυβέρνησης, και αυτό δεν είναι καθόλου ενθαρρυντικό μήνυμα για την δύσκολη πορεία που μας περιμένει.
Αιτία όλων των προαναφερόμενων είναι η αδυναμία της κυβέρνησης να διαχειριστεί κρίσιμα ζητήματα και προκλήσεις του Τρίτου και πιο επαχθούς μνημονίου με κυριότερα την α)ωρολογιακή βόμβα του ασφαλιστικού, β)την ‘’ανεξάρτητη’’ σχέση της με τον κυβερνητικό της εταίρο γ)τις εσωτερικές διολισθήσεις των βουλευτών τη και δ) το μεταναστευτικό. Ενώ όσον αφορά την σχέση Κυβέρνησης-Δανειστών στο επίπεδο της αμοιβαίας εμπιστοσύνης, αυτό είναι κάτι που μας προβλημάτισε ιδιαίτερα τις προηγούμενες ημεέρες με αποκορύφωμα την την αναβολή του προγραμματισμένου Εuroworking Group, το οποίο προήλθε από την αδυναμία της Ελληνικής Κυβέρνησης να καταλήξει σε συμβιβασμό με την τρόικα για τα ‘’καυτά’’ ζητήματα που μας απασχολούν τον τελευταίο καιρό όπως το ΦΠΑ στην ιδιωτική εκπαίδευση, τα κόκκινα δάνεια κτλπ.
Και η απορία μου έγκειται στο εξής: αν δεν μπορούμε να διαχειριστούμε σχετικά απλά ζητήματα, τότε πως θα μπορέσουμε να αγγίξουμε τα πιο δύσκολα και μη δίκαια μέτρα που θα έρθουν σε ψήφιση σε λίγους μήνες όπως είναι το ασφαλιστικό, οι αγρότες κτλπ; Αλλά αυτά είναι θέματα που θα τα θίξουμε στις επόμενς ημέρες οπότε ας τα αφήσουμε προς το παρόν.
Στην εσωτερική πολιτική σκηνή, με βάση τα δεδομένα των τελευταίων ημερών, το κλίμα πλήρους αμοιβαίας εμπιστοσύνης και συμπόρευσης που μετέδιδαν οι κοινοί πανηγυρισμοί των κ. Τσίπρα και Καμμένου το βράδυ των εκλογών, φαντάζει πλέον μακρινό παρελθόν. Την περασμένη εβδομάδα, με εντολή του κ. Καμμένου οι ΑΝΕΛ καταψήφισαν τη διάταξη στα προαπαιτούμενα για τη φορολόγηση των Ελλήνων ζυθοπαραγωγών και τη ρύθμιση για το Μέγαρο Μουσικής, ενώ ο υπουργός Αμυνας επιτέθηκε με σφοδρότητα κατά του υπουργού Παιδείας Ν. Φίλη, με αφορμή την εκ μέρους του τελευταίου αμφισβήτηση της γενοκτονίας των Ποντίων. Συμπέρασμα; Η συνεργασία ακροβατεί σε τεντομένο σχοινί ή τουλάχιστον σε αυτό συνηγορούν όλα τα στοιχεία που κατακλύζουν την καθημερινότητα της πολιτικής ζωής στην Ελλάδα.
Επιπροσθέτως στο μεταναστευτικό αγκάθι, παρά τις εντατικές επισκέψεις Ευρωπαίων αξιωματούχων,τα μέχρι τώρα αποτελέσματα είναι εξαιρετικά πενιχρά. Και ο λόγος είναι επειδή η Αθήνα έχει αναλάβει την υποχρέωση φιλοξενίας 50 χιλιάδων προσφύγων χωρίς ουσιαστικές δεσμεύσεις στήριξης από τα λοιπά κράτη-μέλη και χωρίς να προωθεί τις διαδικασίες, ώστε να σηκώσει αποτελεσματικά αυτό το πολλαπλό, οικονομικό, πολιτικό και κοινωνικό βάρος. Παράλληλα, δε, και παρά τις εύλογες ελληνικές αντιδράσεις, οι εταίροι επαναφέρουν σε τακτά χρονικά διαστήματα το αίτημα κοινών ελληνοτουρκικών περιπολιών στο Αιγαίο.(sic)
Δυστυχώς όμως,συνοχή και ηρεμία δεν συναντάμε ούτε στο εσωτερικό της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ. Και αυτό επειδή αρχίζουν να καταλαβαίνουν οι βουλευτές ότι η συνέχεια προμηνύεται δύσκολη και συνάμα ανηφορική καθώς μέχρι τώρα έχουν κληθεί να ψηφίσουν μόνον προαπαιτούμενα-λάιτ, καθώς τα πραγματικά επώδυνα μέτρα, όπως το ασφαλιστικό και η αναμόρφωση του φορολογικού συστήματος, έπονται το επόμενο δίμηνο
Συμπερασματικά σύμφωνα και με πληροφορίες από τις Βρυξέλλες αυτό που κυρίως ανησυχεί τους αξιωματούχους από την Ευρώπη είναι το κατά πόσο θα αντέξει αυτή η ομολογουμένως ‘’εύθραστη’’ σύμπλευση Σύριζα-Ανέλ, μιας και τα πρώτα δείγματα δεν είναι καθόλου ενθαρρυντικά, και πώς να είναι όταν βάζεις να κυβερνήσουν μια χώρα από την μια ακροδεξιοί και από την άλλη κομμουνιστές.
Δύσκολάκι ε;
Υ.Γ ( Το άρθρο το γράφω Σάββατο και τολμώ να προβλέψω ότι ζεστά ευρώπουλα δεν θα δούμε στο Eurogroup της Δευτεράς. Μακάρι να κλείσει το θέμα αλλά χλωμό.)
