Η αλήθεια είναι πως ο καιρός τα έκανε όλα μούσκεμα. Παρά τα χαμόγελα του Προέδρου της Δημοκρατίας, παρά την παρουσία της Πριγκίπισσας Άννας του Ηνωμένου Βασιλείου και παρά τον πατριωτισμό μερικών δεκάδων Ελλήνων, οι οποίοι υπό καταρρακτώδη βροχή θεώρησαν υποχρέωσή τους να βρίσκονται εκεί, χάθηκε μια καλή ευκαιρία. Για να μην το παίζω «κ. Τέλειος» ούτε κι εγώ πήγα, λόγω φόρτου δουλειάς. Ωστόσο με προβλημάτισε σοβαρά, αυτή η πλήρης αδιαφορία ενός τόσο σημαντικού γεγονότος, για την εικόνα της χώρας στα διεθνή ΜΜΕ.
Οκτώ χρόνια πριν, όλη η Ελλάδα ζούσε στη μαγική σφαίρα των Ολυμπιακών Αγώνων του 2004. Αυτοπεποίθηση, θετική σκέψη, αισιοδοξία, όλα πήγαιναν πάνω. Και ξαφνικά ζούμε σε μια Ελλάδα αγνώριστη. Κατάθλιψη, παραίτηση, θυμός, οργή, απανωτά λάθη, όλα πάνε κάτω.
Τι έχει κάνει τη διαφορά; Η εύκολη και αυτονόητη απάντηση είναι το χρήμα. Όταν δεν υπάρχει χρήμα, έρχονται τα πάνω κάτω. Όμως αν συνεχίσουμε να σκεφτόμαστε δημιουργικά, αναπόφευκτα θα πρέπει να αναρωτηθούμε: Τι γεννάει το χρήμα; Από όποια πλευρά κι αν το δεις, το χρήμα το γεννάνε οι καλές ιδέες. Δύσκολα θα μπορούσε να φανταστεί κάποιος μια καλύτερη ιδέα για την Ελλάδα από αυτήν που είχαν οι προγονοί μας πριν από 30 αιώνες: τους Ολυμπιακούς Αγώνες.
Σε μια συγκυρία που η Ελλάδα έχει απόλυτη ανάγκη να αλλάξει την εικόνα της στον κόσμο, στις 80 μέρες που μεσολαβούν μέχρι την έναρξη των Ολυμπιακών Αγώνων του Λονδίνου θα έπρεπε να κάνει τον γύρο του κόσμου μια οργανωμένη καμπάνια που θα έλεγε πως τα μεγάλα επιτεύγματα, τα κάνουν οι μεγάλοι (όχι στα μεγέθη, αλλά στις καλές ιδέες) λαοί. Αυτοί οι λαοί όταν βρίσκονται μπροστά σε τζογαδόρικα παιχνίδια του τύπου: ευρώ ή δραχμή, έχουν την ευφυΐα να παίξουν σωστά και να κερδίσουν αυτοί τις μεγαλύτερες αποδόσεις. Οι Ολυμπιακοί Αγώνες είναι η αψευδής απόδειξη ότι ανήκουμε σε αυτούς τους ευφυείς λαούς. Κι αυτό έχει έρθει η ώρα να το δείξουμε. Δεν ξέρω αν θα προλάβουμε να το κάνουμε μέσα στις επόμενες 80 ημέρες. Αλλά και πάλι γιατί όχι;
Έβαλα την ιδέα, πιστεύοντας ακράδαντα στη διάσημη ρήση του J.F.Kennedy «Μη ρωτάς τι μπορεί να κάνει η χώρα σου για σένα, αλλά τι μπορείς να κάνεις εσύ για τη χώρα σου». Ξέρω ότι κάποιοι είχαν βάλει χρήματα σε μια άλλη ιδέα που όμως δεν «περπάτησε». Δεν έχω τοποθετηθεί μέχρι σήμερα για την καμπάνια του “Give Greece a chance”. Το κάνω σήμερα με αφορμή τη χθεσινή μίζερη τελετή παράδοσης της Ολυμπιακής Φλόγας. Πιστεύω λοιπόν πως δεν είχε τα αναμενόμενα αποτελέσματα, διότι όπως φάνηκε εξ αρχής εξέφραζε την Ελλάδα της Ψωροκώσταινας.
Σε μια καμπάνια δυο πράγματα μετράνε: το σωστό μήνυμα και ο σωστός χρόνος. Ο σωστός χρόνος είναι τώρα. Το σωστό μήνυμα είναι πως δεν μας τρομάζει που έχουμε μείνει μόνοι μας. Με φιλότιμο, με πίστη στις αξίες, στην ιστορία μας και στον πολιτισμό μας αλλά και με σκληρή δουλειά,μπορούμε να πάψουμε να είμαστε ο «αποδιοπομπαίος τράγος» της Ευρώπης και να γίνουμε το παράδειγμα που και οι ίδιοι οι εταίροι μας έχουν ανάγκη. Παράδειγμα θετικό και προς μίμηση.
ΥΓ: Νομίζω ότι η κ. Καραπαναγιώτη, θα πρέπει να ασχοληθεί κατά προτεραιότητα με αυτό το θέμα, αποδεικνύοντας πως βρίσκεται εκεί που βρίσκεται για τις ικανότητές της και όχι λόγω καταγωγής και καλών υψηλών σχέσεων.
