Γίνε και εσύ ethelonτης!
Εδώ είναι η καταπληκτική μας ομάδα. Όλοι γύρω από ένα γραφείο ανταλλάσσουν απόψεις, κοροϊδεύουν ο ένας τον άλλον, γελάνε και σε κάνουν να αισθάνεσαι μέλος της ομάδας, τουλάχιστον εγώ έτσι αισθάνθηκα.
Ως έφηβος βρίσκεσαι ανάμεσα στους 250 μαθητές – εθελοντές που τίμησαν την Παγκόσμια Ημέρα του Παιδιού σε μια δράση από το «Το Χαμόγελο του Παιδιού». Την επόμενη χρονιά περνάς στο πανεπιστήμιο και ανακαλύπτεις την AIESEC, η οποία σε ταξιδεύει κυριολεκτικά μέχρι την Ιταλία, όπου μένεις δύο μήνες σε οικογένεια και διδάσκεις αγγλικά σε σχολεία. Μετά την AIESEC έχει σειρά η Elix, η Ιταλία γίνεται Αφρική και εσύ είσαι πλέον περισσότερο συνειδητοποιημένος ως προς το ρόλο σου ως εθελοντής.
Πλέον βρίσκεσαι Ολλανδία στο Erasmus University για μεταπτυχιακό πάνω στο Marketing Management. Εκεί δουλεύεις πάλι ως εθελοντής στην open day του πανεπιστημίου σου αξιοποιώντας τις γνώσεις του μεταπτυχιακού ώστε να προσελκύσεις περισσότερο κόσμο. Οι δεξιότητες που έχεις αναπτύξει τα τελευταία χρόνια χάρη στην εθελοντική σου εργασία συνεκτιμώνται μαζί με τα υπόλοιπα προσόντα σου από το τμήμα ανθρωπίνου δυναμικού της Tesla και σε προσλαμβάνει. Κάπου εδώ τελειώνει και η καριέρα σου ως εθελοντής ή και όχι.
“Θα έρθεις την Τετάρτη για τη συνέντευξη, που θα έχουμε στολίσει κιόλας” Το στόλισμα φυσικά περιλάμβανε και από ένα κιλό γλυκά για το καθένα ενώ ο Κωσταπάνος έφτιαχνε gluhwein. Από την επίσκεψη μου βέβαια κατάλαβα ότι αυτή η ατμόσφαιρα επικρατεί γενικά στο γραφείο και, κατά τη γνώμη μου, είναι ακριβώς το περιβάλλον το οποία θα έπρεπε να επικρατεί σε κάθε γραφείο!
Μπορεί ο πρωταγωνιστής μας να ήθελε εκείνη τη μέρα να γλιτώσει μάθημα, αργότερα να ταξιδέψει δωρεάν μέχρι την Ιταλία και ως μεταπτυχιακός να έχει ένα περισσότερο ανταγωνιστικό βιογραφικό. Μπορεί όμως και να πίστεψε πραγματικά στις εκάστοτε αξίες και να συνεχίζει μέχρι και σήμερα.
Το βιβλίο με τις 400 σελίδες δεν ξέρω κατά πόσο μπορεί να διαβαστεί σε δύο βδομάδες. Πέρα από την πλάκα όμως εμένα προσωπικά μου αρέσει πολύ αυτή η κίνηση με τη δανειστική βιβλιοθήκη.
Λανθασμένα πολλοί έχουν συνδυάσει τον εθελοντισμό με τα φοιτητικά χρόνια ξεχνώντας ότι και μετά τα είκοσι δύο έχουμε ανάγκη να προσφέρουμε. Η ethelon λοιπόν έρχεται να μας το θυμίσει αυτό, καθώς το όραμα της είναι να μπορέσει να συνοδέψει τον πολίτη σε όλη του την πορεία ως εθελοντή, αρχίζοντας από τα νεανικά ή φοιτητικά του χρόνια, συνεχίζοντας στα χρόνια του σαν επαγγελματία και καταλήγοντας στην αξιοποίηση του κατά την συνταξιοδότηση. Με λίγα λόγια επαναπροσδιορίζει την έννοια του εθελοντισμού.
Ποια είναι όμως η ιστορία της ethelon; (νομίζω το παρακάτω σχήμα είναι ιδιαίτερα κατατοπιστικό)
Γιατί όμως να μη μας τα εξηγήσει καλύτερα ο Κωσταπάνος Μηλιαρέσης, συνιδρυτής και γενικός διευθυντής της ethelon.
Ημέρες καριέρας για τα άτομα με αναπηρία.
Εθελοντισμός είναι;
Είναι τρόπος ζωής, είναι μικρές καθημερινές πράξεις που θα χαρίσουν ένα χαμόγελο στο συνάνθρωπο σου.
Από τους προσκόπους στην AIESEC μετά στη Glovo και τώρα στην ethelon είσαι ευχαριστημένος με το ταξίδι σου;
Θα σου πω απλώς ότι κάνω το χόμπι μου επάγγελμα, ρε συ ακούστηκα σαν ποδοσφαιριστής, οπότε αν εξαιρέσεις κάποιες μέρες στις δημόσιες υπηρεσίες πραγματικά, ναι, είμαι ευχαριστημένος με το μέχρι τώρα ταξίδι μου.
Τι λάθη, αν έχουν γίνει, δεν θα ήθελες να σε ακολουθήσουν στην ethelon;
Όταν ξεκινήσαμε τη Glovo ήμασταν περίπου είκοσι ένα, όταν λοιπόν καλείσαι σε τόσο νεαρή ηλικία να διαχειριστείς ένα τόσο μεγάλο αριθμό εθελοντών, μιλάμε για 4.000 με 5.000 άτομα είναι λογικό να γίνουν λάθη. Δεν θα σου πω ότι αντιμετωπίσαμε το οποιοδήποτε project ανεύθυνα αλλά, αν το αναλαμβάναμε με την εμπειρία που έχουμε τώρα, σίγουρα θα το εξελίσσαμε περισσότερο.
Η έννοια του εθελοντισμού είναι αρκετά ευρεία δεν πιστεύεις ότι πρέπει να τεθούν κάποια όρια ώστε να μη συγχέεται με τη δωρεάν εργασία;
Ένας από τους λόγους που πλέον αναλαμβάνουμε συγκεκριμένα event είναι ότι επειδή ακριβώς έχει παρεξηγηθεί σε μεγάλο βαθμό η έννοια του εθελοντισμού θέλουμε να είμαστε πολύ συγκεκριμένοι ως προς την ταυτότητα της οργάνωσης. Για παράδειγμα μας έχουν ζητήσει να περιφρουρήσουμε πορεία η οποία θα γινόταν για “καλό σκοπό” ή μια άλλη φορά εταιρεία μας ζήτησε εθελόντριες με συγκεκριμένες αναλογίες, μη γελάς μας έχει τύχει.
Ένα project ή ένα event θα έχει επιτυχία όταν ο εθελοντής που θα γυρίσει στο σπίτι του θα γνωρίζει ότι προσέφερε κάτι ουσιαστικό. Από την άλλη είναι λογικό να αναλαμβάνεις δράσεις οι οποίες θεωρούνται “mainstream”, διότι με αυτόν τον τρόπο προσελκύεις περισσότερο κοινό, το οποίο αργότερα θα είναι και πιο δεκτικό να συμμετέχει σε project λιγότερο δημοφιλή μεν αλλά με σημαντικότερο κοινωνικό αντίκτυπο.
Γνωρίζω ας πούμε ότι η βοήθεια που παρέχουμε σε κάποιες μεγάλες συναυλίες έχει σχολιαστεί αρνητικά, ωστόσο πολλά άτομα που προσελκύσαμε μέσω των βραβείων πλέον είναι μόνιμα μέλη. Δεν έχει σημασία πώς θα έρθει ένας εθελοντής σε εμάς αλλά η μετέπειτα εξέλιξη του μέσα στην οργάνωση, μπορείς να μας θεωρήσεις ως μια ακαδημία εθελοντισμού όπου μέσα από δράσεις βοηθάμε το κάθε άτομο να εξελίξει τα δυνατά του στοιχεία και στη συνέχεια να προσφέρει.
Πράξεις VS Παράπονα (αναφορικά με την ομιλία σου στο TEDx)..
Είναι απόλυτα λογικό να μας ενοχλούν κάποια πράγματα και να γκρινιάζουμε για αυτά αλλά, δεν είναι λογικό να μη κάνουμε και τίποτα. Κάθε παράπονο είναι ζευγάρι και με μια λύση. Γκρίνιαξε, λοιπόν, για ό, τι μπορείς να αλλάξεις!
Μια ευχή για το 2017…
Ο εθελοντισμός το 2017 θα είναι ακόμη πιο προσβάσιμος!
Δημοσθένης Λύτρας, ο εθελοντής της ημέρας μας: “Ξεκίνησα να ασχολούμαι με τον εθελοντισμό για να το βάλω στο βιογραφικό μου, αλλά κόλλησα το μικρόβιο. Έγινα πιο υπεύθυνος, απέκτησα ενσυναίσθηση και βγήκα από το comfort zone μου. Μπορεί να ξεκίνησα για το λάθος λόγο, αυτό που κάνω είναι, όμως, σωστό!”
“Ανήσυχος στο δρόμο της ατέλειας”, ομιλία του Κωσταπάνου Μηλιαρέση στο TEDx.
Δράση κοινωνικού μαγειρέματος
