Ένα cinema διαφορετικό από όλα τα υπόλοιπα!
Γράφει η Ηλέκτρα Χατζοπούλου
28/11/2011, είχα μόλις βρει το σπίτι μου στο κέντρο και κάναμε βόλτα μαζί με τη μητέρα μου στην Πανεπιστημίου, όταν περάσαμε έξω από το Ιντεάλ “Ήσουν μικρή και δεν θα το θυμάσαι, αλλά έχουμε δει ταινία εδώ και μετά φάγαμε στο εστιατόριο. Τώρα που μένεις μόνιμα εδώ, στο Ιντεάλ θα έρχεσαι, είναι πώς να στο πω ένα cinema διαφορετικό από τα υπόλοιπα”.
Τα χρόνια που πέρασαν, είδα στο Ιντεάλ πολλές από τις αγαπημένες μου πλέον ταινίες, αρκετές από αυτές στις Νύχτες Πρεμιέρας. Το Ιντεάλ έχει δική του ταυτότητα, η διακόσμηση, το περιβάλλον, το προσωπικό, η επιλογή ταινιών, ακόμη και το κοινό του, γιατί είναι από τους κινηματογράφους που έχουν κοινό, το κάνουν ξεχωριστό. Στο Ιντεάλ θα πάω με τη παρέα μου αν θέλουμε να κάνουμε κάτι χαλαρό, ενώ, αν πάλι δεν έχω διάθεση να δω κόσμο, θα πάω μόνη μου και θα καθίσω στον εξώστη, τον οποίο εγώ τον θεωρώ καλύτερη επιλογή από την πλατεία, αλλά όταν βγαίνουμε με τη παρέα μου είμαι μειοψηφία.
Είναι δύσκολο να αποφασίσεις αν θα εστιάσεις στη φίλη σου που χωρίς να γκρινιάζει κάνει το μοντέλο ή στις απίστευτες τοιχογραφίες στα δεξιά.
Εγώ σας είπα γιατί το θεωρώ ξεχωριστό, είναι δικαιότερο όμως να μας μιλήσει και ο ιδιοκτήτης του Ιντεάλ ο Γεώργιος Σπέντζος, ο οποίος σίγουρα θα έχει μια περισσότερο ενδιαφέρουσα οπτική.
Θα θέλατε να μας πείτε λίγα λόγια για το Ιντεάλ;
To Ιντεάλ ιδρύθηκε το 1929 και μέχρι το 1950 λειτουργούσε ως θέατρο υπό το θίασο της Κατερίνας Ανδρεάδη. Ο εξώστης έχει 200 πολυθρόνες, ενώ η πλατεία 500, τις οποίες παραγγείλαμε από τη γαλλική εταιρεία KINETIC, την ίδια η οποία προμηθεύει και το Φεστιβάλ των Καννών. Το μεγάλο μας καμάρι είναι όμως η οθόνη μας, 155 τετραγωνικά μέτρα, το δικό σου σπίτι πόσο είναι; Αστειεύομαι. Τη διακόσμηση την έχει κάνει ο καθηγητής Καλών Τεχνών του Πολυτεχνείου Άγγελος Αντωνόπουλος, ενώ όλο το οικοδομικό τετράγωνο αποτελεί δουλειά του Γερμανού αρχιτέκτονα Ερνέστου Τσίλλερ.
Ιντεάλ και Spentzos Films πότε συνδέονται;
Tο 1947 ιδρύεται η Spentzos Films από τον πατέρα μου και το 1976 αναλαμβάνω εγώ. Έχουμε και άλλες αίθουσες, όπως την Αβάνα στο Χαλάνδρι, τη θερινή μας αίθουσα στη Φιλοθέη ή το Cineac στο Πειραιά, το Ιντεάλ όμως είναι η ναυαρχίδα μας και λόγω θέσης ξεχωρίζει.
Πρεμιέρα που θυμόσαστε;
Θα σου έλεγα του Αλέξη Ζορμπά, με Μίκη Θεωδοράκη, Ρία Παππά, Ελένη Ανουσάκη, Άντονι Κουίν και πολλοί άλλοι.
Ζούμε στην εποχή της ψηφιοποίησης, ένα παράδειγμα από το χώρο του cinema;
Από το 2012 καταργήθηκε το film και σταδιακά κλείσανε όλα τα εργαστήρια. Μια κόπια που είχε παλιά πέντε πομπίνες και ζύγιζε 25 κιλά έχει αντικατασταθεί με ένα στικάκι που ζυγίζει 20 γραμμάρια. Εμείς όμως εξακολουθούμε να χρησιμοποιούμε φιλμ, όταν κάνουμε αφιερώματα παλιών ταινιών.
Η κρίση έχει επηρεάσει το cinema και ποια είναι η δική σας πολιτική αντιμετώπισης;
Τρομαχτικά θα έλεγα, κλείνουν συνεχώς αίθουσες πολλοί μένουν άνεργοι, η κατάσταση βέβαια είναι μεν απογοητευτική αλλά όχι μη αναστρέψιμη. Πρώτα από όλα έχουμε υιοθετήσει πολιτική ευελιξίας με τις τιμές, κάθε Πέμπτη έχουμε δύο εισιτήρια στην τιμή του ενός, ενώ τις Δευτέρες μπορεί να δει κάποιος την ταινία με 5 ευρώ. Φυσικά φροντίζουμε να στηρίζουμε όσο μπορούμε φοιτητές, ανέργους και ΑΜΕΑ, όπου για τις παραπάνω ομάδες το εισιτήριο στοιχίζει πάντα έξι ευρώ. Διατηρούμε προσωπικές σχέσεις με τους πελάτες μας (και πράγματι οι περισσότεροι πελάτες πριν μπουν στην αίθουσα προβολής περνούσαν να τον χαιρετήσουν), ενώ προσπαθούμε να φέρουμε επάξια των τίτλο μας ως ο κινηματογράφος των σινεφίλ. Προβάλλαμε ωστόσο το Star Wars, ενώ βάλαμε σύστημα 3D, ήταν η Χριστουγεννιάτικη υπέρβαση μας.
Ποπ-κορν κάνεις;
Τελευταία ερώτηση, ποια είναι η γνώμη σας για το κέντρο;
Υποβαθμισμένο και κακοφωτισμένο! Χρειάζεται να ξαναζωντανέψει, να δοθεί έμφαση τόσο από τους επιχειρηματίες όσο και από τις τοπικές αρχές ώστε το κέντρο να βρει την παλιά του αίγλη. Διάβασα ότι θα ανοίξει ξανά το Αττικόν, αυτό μάλιστα είναι μια πολύ αξιόλογη κίνηση. Αναμένουμε παρόμοιες!
Και κάπως έτσι βγάλαμε τις φωτογραφίες…
