Ο Ράφα Μπενίτεθ για τους φίλους της Λίβερπουλ είναι ένας θρύλος – και είναι κάτι που σίγουρα οι οπαδοί της Έβερτον δεν μπορούν εύκολα να ξεχάσουν – έστω κι αν γνωρίζουν ότι η καρδιά του Ράφα ανήκε στη Ρεάλ Μαδρίτης πολύ πριν έρθει στο Μέρσεϊσαϊντ.
Ωστόσο, ο τελικός του Τσάμπιονς Λιγκ του Σαββάτου ανάμεσα σε δύο συλλόγους που διηύθυνε — ο ένας για έξι χρόνια, κερδίζοντας με τη Λίβερπουλ έναν από τους πιο συγκλονιστικούς τελικούς (2005) του Champions League και ο άλλος, η Ρεάλ Μαδρίτης, για έξι μήνες — προσφέρει στον ίδιο μια ευκαιρία να ξαναθυμηθεί τα νιάτα του.
Και του επιτρέπει να θυμάται ότι ερωτεύτηκε το ποδόσφαιρο για πρώτη φορά όταν ήταν 13 ετών στη Μαδρίτη. Ο Μπενίτεθ ήταν ένα παιδί θαύμα στην ομάδα νέων, μέχρι που ο τραυματισμός τον οδήγησε στην προπονητική στην ακαδημία. Αλλά οι πρώτες του ποδοσφαιρικές αναμνήσεις σφυρηλατήθηκαν στο Μπερναμπέου.
“Τελειώναμε την προπόνηση το πρωί του Σαββάτου και περπατούσαμε, μερικές φορές τρέχαμε, από την Paseo de la Castellana μέχρι το Bernabeu. Έπρεπε να φτάσετε εκεί νωρίς. Είχαμε ένα πέρασμα και το περνούσαμε [πάνω από τον τοίχο] στους φίλους και ο ένας στον άλλον! Τότε ήμασταν στο gallinero… ‘Σημαίνει κυριολεκτικά το κοτέτσι στα Ισπανικά, αλλά στην καθομιλουμένη υποδηλώνει τα φτηνά καθίσματα ακριβώς στο πίσω μέρος του γηπέδου.”
«Μπορούσες να καθίσεις στις θέσεις στην αρχή, αλλά αργότερα ήταν αδύνατο γιατί έρχονταν όλοι. Θυμάμαι τον Κέβιν Κίγκαν στο Αμβούργο [στον ημιτελικό του Ευρωπαϊκού Κυπέλλου του 1980]. Ο Πέρεθ Γκαρσία έκανε άντρα με άντρα εναντίον του και όλοι έλεγαν: “Ω, φανταστικό!” γιατί ο Κέβιν Κίγκαν δεν έκανε τίποτα. [Η Ρεάλ κέρδισε 2-0] Και μετά μας κατέστρεψε [5-0] στη Γερμανία!’
Αυτή ήταν μια εποχή που η Ρεάλ Μαδρίτης έχανε τη λάμψη της, μεταξύ 1966 και 1998, δεν μπόρεσαν να κερδίσουν το Κύπελλο Πρωταθλητριών για πολλά χρόνια, καθώς έχασαν από τη Λίβερπουλ στον τελικό του 1981. Η κυριαρχία τους ξεκίνησε ξανά το 1998, από τότε που το έχουν κατακτήσει επτά φορές για να ολοκληρώσουν το ρεκόρ των 13 νικών τους.
“Το Μπερναμπέου είναι συνυφασμένο με μεγάλες ανατροπές – Η Ρεάλ είναι γεννημένη να νικάει”
«Μιλούν για το Μπερναμπέου, τι σημαίνει, όταν ήμουν παιδί που έβλεπα τους αγώνες και έπρεπε να βάλουν τρία γκολ για να κερδίσουν το παιχνίδι, τέσσερα γκολ. Κόντρα στην Άντερλεχτ ήταν έξι γκολ μία φορά.» Αυτό ήταν το Κύπελλο ΟΥΕΦΑ το 1984, όπου η Ρεάλ Μαδρίτης κέρδισε 6-1 μετά την ήττα του πρώτου αγώνα με 3-0.
Αλλά υπάρχουν πολλές ανατροπές γραμμένες στα χρονικά: η νίκη με 5-1 επί της Ντέρμπι Κάουντι το 1975 μετά την ήττα με 4-1 στο Γήπεδο του Μπέιζμπολ, τη νίκη με 3-0 επί της Σέλτικ το 1980 μετά την ήττα με 2-0 στο Πάρκχεντ. Και όμως, ακόμη και αυτοί οι θρύλοι έχουν ξεπεραστεί φέτος στις ανατροπές κόντρα στην Παρί Σεν Ζερμέν, την Τσέλσι και τη Μάντσεστερ Σίτι, όταν, στα πρόθυρα του αποκλεισμού, κατά κάποιο τρόπο ανέκαμψαν, κυρίως χάρη στον Καρίμ Μπενζεμά.
Ο Μπενίτεθ έχει δεθεί με την ιστορία του συλλόγου. «Η νοοτροπία της Ρεάλ Μαδρίτης είναι να κερδίζεις κάθε παιχνίδι, κάθε τρόπαιο. Την εποχή του Πάκο Τζέντο, του Αλφρέντο Ντι Στέφανο, όταν κατέκτησαν έξι ευρωπαϊκά κύπελλα, ήταν η πιο δυνατή ομάδα στην Ευρώπη. Και διαχειρίζονται καλά την πίεση ».
Το κάνουν ακόμα. Η Τσέλσι “τους είχε στα σχοινιά” και απείχε 10 λεπτά από το να τους νικήσει. Κόντρα στη Σίτι, η Ρεάλ Μαδρίτης κατάφερε μια επική ανατροπή!
«Κάτι κάνουν σωστά», λέει ο Μπενίτεθ, με ένα ειρωνικό χαμόγελο και διαφωνώντας με την πρόταση ότι η Ρεάλ δεν έπρεπε να είναι καν στον τελικό. «Μπορείτε να μιλήσετε για τις αλλαγές, την τύχη — αλλά έχουν τη νοοτροπία να το κάνουν».
Έχει προπονήσει πολλούς από αυτούς τους παίκτες. Με τον Κασεμίρο όταν ήρθε από την Πόρτο, συνεργάστηκε με τους Μπενζεμά και Λούκα Μόντριτς. Με τον τελευταίο, υπάρχει ο πειρασμός να επικεντρωθεί στην εξαιρετική τεχνική του ικανότητα, αλλά ο Μπενίτεθ επισημαίνει τον αδάμαστο χαρακτήρα του ως το κλειδί για το μεγαλείο του.
«Όταν η ομάδα βρίσκεται υπό πίεση, έχει την προσωπικότητα, τον χαρακτήρα να δέχεται την μπάλα και να βοηθά τους συμπαίκτες του. Μπορείς να είσαι τεχνικά πολύ καλός αλλά αν φοβάσαι ή ανησυχείς για τους οπαδούς ή την πίεση δεν μπορείς (να τα καταφέρεις). Η Ρεάλ Μαδρίτης έχει συνηθίσει να είναι στους τελικούς. Ήμουν στην ακαδημία από 13 έως 20 χρονών και αν τερμάτιζες δεύτερος στο πρωτάθλημα, ήταν σαν ήττα. Πάντα σκέφτεσαι τη νίκη».
Ο Μπενζεμά ανέκαθεν ήταν σπουδαίος ποδοσφαιριστής. Όταν ο Μπενίτεθ ήταν στη Ρεάλ, ο Μπενζεμά κατηγορήθηκε για εκβιασμό, μια περιβόητη υπόθεση για την οποία καταδικάστηκε πέρυσι. Ίσως το να μην είναι πλέον στο δικαστήριο και να μην απασχολείται με δικηγόρους να ευθύνεται για την αναγέννησή του στα 34 του. Αλλά ο Μπενίτεθ ισχυρίζεται επίσης ότι είναι καλύτερος τώρα, γιατί δεν υπάρχει ο Κριστιάνο Ρονάλντο, ούτε καν ο Γκάρεθ Μπέιλ (ο οποίος είναι περιφερειακός) που να τραβήξει την προσοχή.
«Είναι ένας από τους καλύτερους στον κόσμο. Ήταν πάντα έξυπνος, πολύ καλές κινήσεις και καλός σκόρερ, με άψογα τελειώματα. Αλλά τώρα είναι πιο εύστοχος γιατί [πριν] θα μπορούσε να χάσει ευκαιρίες. Τώρα λέει θα πάρω την ευθύνη και θα κάνω τη διαφορά. Δεν είναι ότι πρέπει να βασιστεί σε κάποιον άλλο».
“Η Λίβερπουλ είναι το φαβορί, αλλά ξέρω πως είναι να κερδίζεις χωρίς να είσαι ο καλύτερος”
Οι κίνδυνοι είναι προφανείς. Η Λίβερπουλ μπορεί να είναι η καλύτερη ομάδα στην Ευρώπη, το φαβορί, και όμως ο Μπενίτεθ ξέρει πώς είναι να κερδίζεις ένα Champions League χωρίς την καλύτερη ομάδα.
Ο θρίαμβός του το 2005, ίσως η πιο εκπληκτική ανατροπή όλων, από το 0-3 σε 3-3 και μια νίκη στα πέναλτι, επιτεύχθηκε με ένα όχι και τόσο εντυπωσιακό ρόστερ, αλλά μέσα σε ένα ξεκάθαρο τακτικό πλαίσιο που ενισχύθηκε από ένα τρομερό ομαδικό πνεύμα, όπως το παράδειγμα του Στίβεν Τζέραρντ και του Τζέιμι Γκάραχερ.
Η Λίβερπουλ ήταν η πέμπτη καλύτερη ομάδα στην Αγγλία. «Η καλύτερη ομάδα στην Ευρώπη ήταν πιθανώς η Μίλαν», λέει ο Μπενίτεθ. «Παίξαμε ενάντια στις κορυφαίες ομάδες – Γιουβέντους [στους 16], Τσέλσι [στα ημιτελικά] και Μίλαν στον τελικό. Και κερδίσαμε πανάξια.
«Πρέπει να αναλύσεις το πλάνο. Είχαμε προϋπολογισμό 20 εκατομμυρίων λιρών. Δεν ήμασταν οι πιο πλούσιοι, είχαμε Τσέλσι, Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ και Άρσεναλ. Ήταν πολύ πιο δυνατοί από εμάς οικονομικά. Τότε πρέπει να ανταγωνιστείς την υπόλοιπη Premier League για να βρεθείς στην πρώτη τετράδα».
Οι “Reds” θα προσπαθήσουν να επαναλάβουν την επιτυχία τους στο Champions League το 2004-05 φέτος
«Είμαι αρκετά ρεαλιστής και δεν είμαι πολύ «Ο Κάρλο έπαιρνε τις σωστές αποφάσεις. Και παίρναμε τις σωστές αποφάσεις. Μπορείς ακόμα να κάνεις λάθη, ακόμα κι αν είσαι έμπειρος γιατί δουλεύει και ο άλλος μάνατζερ!».
Ο Μπενίτεθ εργαζόταν υπό την εφιαλτική ιδιοκτησία του Τομ Χικς και του Τζορτζ Γκίλετ. Είναι γεμάτος επαίνους για το σημερινό στήσιμο της Λίβερπουλ, τους ιδιοκτήτες και τον Γιούργκεν Κλοπ, έναν προπονητή, που όπως ο Μπενίτεθ, “κερδίζει” την πόλη και τους fans με έναν τρόπο που είναι απαραίτητος εάν θέλεις να έχεις επιτυχία στο σύλλογο.
«Επειδή ήμασταν επιτυχημένοι και τα πηγαίναμε καλά, και επίσης λόγω του τρόπου που συμπεριφερθήκαμε — πολύ επαγγελματικά — δημιουργήσαμε το δέσιμο με τους φιλάθλους. Και καταλαβαίνετε τι σημαίνει η ομάδα για αυτούς και για την πόλη. Ο κόσμος συνειδητοποιεί ότι δίνεις τα πάντα.
«Δεν είμαι επηρρεασμένος, αν και είμαι αρκετά δεμένος συναισθηματικά μέσα μου με τη Λίβερπουλ και είμαι περήφανος που βλέπω παίκτες να καταφέρνουν πράγματα. Αλλά ο Κλοπ είναι πιο συναισθηματικός και εξωστρεφής και όλα αυτά τα βλέπεις σε αυτόν.
«Θα έλεγα ότι μέσα μου έχω τα ίδια συναισθήματα, αλλά είναι πιο εκδηλωτικός o Κλοπ – και είναι καλό για τους οπαδούς. Τον βλέπουν και σκέφτονται «Ουάου, έχει πάθος». Αλλά μπορείς να έχεις πάθος να δουλεύεις 12 ώρες την ημέρα, προσπαθώντας να βελτιώσεις τα πάντα και την ακαδημία ».
Πηγή: Dailymail
Πηγή: ertnews.gr
