Η τεχνολογία της τεχνητής νοημοσύνης καλπάζει και ο Μπιλ Γκέιτς περιγράφει ένα εγγύς μέλλον που φαντάζει δυστοπικό και παραδεισένιο ταυτόχρονα.
Κανείς δεν μπορεί να αρνηθεί ότι η εξέλιξη της τεχνητής νοημοσύνης είναι η μεγάλη επανάσταση της εποχής μας. Το έγκριτο αμερικανικό περιοδικό «The New Yorker» κυκλοφορεί μάλιστα αυτή την εβδομάδα με ένα τεύχος εξ ολοκλήρου αφιερωμένο στις προκλήσεις και τις δυσκολίες των νέων δεδομένων.
Κανείς βέβαια δεν είναι πιο κατάλληλος για να κάνει προβλέψεις για το μέλλον της τεχνολογίας από τον Μπιλ Γκέιτς, ο οποίος πριν από λίγες ημέρες έκανε μια μακροσκελή ανάλυση στο gatesnotes.com όπου περιγράφει ορισμένες σκέψεις του σχετικά με την εξέλιξη της ΑI: «Μέσα στα επόμενα πέντε χρόνια, ο τρόπος με τον οποίο χρησιμοποιούμε την τεχνολογία σήμερα θα αλλάξει εντελώς. Δεν θα χρειάζεται να έχετε διαφορετικές εφαρμογές για διαφορετικές εργασίες. Απλώς θα λέτε στη συσκευή σας, σε απλή και καθημερινή γλώσσα, τι θέλετε να κάνετε. Και ανάλογα με το πόσες πληροφορίες θα έχετε επιλέξει να μοιραστείτε μαζί της, το λογισμικό της θα μπορεί να ανταποκριθεί με έναν εντελώς προσωποποιημένο τρόπο, επειδή θα έχει βαθιά κατανόηση της ζωής σας.
Στο εγγύς μέλλον, οποιοσδήποτε είναι συνδεδεμένος στο Διαδίκτυο θα μπορεί να έχει έναν προσωπικό βοηθό χάρη στην τεχνητή νοημοσύνη, η οποία θα έχει εξελιχθεί πολύ σε σχέση με τη σημερινή τεχνολογία. Αυτός ο τύπος λογισμικού – κάτι που ανταποκρίνεται στη φυσική γλώσσα και μπορεί να ολοκληρώσει πολλές διαφορετικές εργασίες με βάση τις γνώσεις του για τον χρήστη – ονομάζεται agent. Σκέπτομαι τους agents εδώ και σχεδόν 30 χρόνια και έγραψα για αυτούς στο βιβλίο μου «The Road Ahead» το 1995, αλλά μόλις πρόσφατα έγιναν εφικτοί λόγω της προόδου στην τεχνητή νοημοσύνη.
Οι agents δεν πρόκειται μόνο να αλλάξουν τον τρόπο με τον οποίο όλοι αλληλεπιδρούν με τους υπολογιστές. Θα ανατρέψουν επίσης τη βιομηχανία λογισμικού, φέρνοντας τη μεγαλύτερη επανάσταση στους υπολογιστές από τότε που περάσαμε από την πληκτρολόγηση εντολών στο πάτημα εικονιδίων».
Ενας γενναίος (τελείως) νέος κόσμος
Για να δούμε πόσο δραματικές αλλαγές θα επιφέρουν οι agents, αρκεί να κάνουμε μία σύγκριση με τα εργαλεία τεχνητής νοημοσύνης που είναι διαθέσιμα σήμερα. Τα περισσότερα από αυτά είναι bots. Περιορίζονται σε μία εφαρμογή και γενικώς παρεμβαίνουν μόνο όταν τους το ζητάμε – δεν βελτιώνονται ούτε μαθαίνουν τις προτιμήσεις και τις συνήθειές μας. Οι agents θα είναι πιο έξυπνοι και προνοητικοί, ικανοί να προτείνουν πράγματα προτού το ζητήσουμε, και θα εκτελούν εργασίες σε όλες τις εφαρμογές. Σύμφωνα με τον συνιδρυτή της Microsoft, o πιο συναρπαστικός αντίκτυπος των AI agents είναι ο τρόπος με τον οποίο θα εκδημοκρατίσουν κάποιες υπηρεσίες που σήμερα είναι πολύ ακριβές για τους περισσότερους ανθρώπους. Θα έχουν ιδιαίτερα μεγάλη επιρροή σε τέσσερις τομείς: υγειονομική περίθαλψη, εκπαίδευση, παραγωγικότητα και ψυχαγωγία/αγορές.
Οσον αφορά τον τομέα της ιατρικής φροντίδας, ο Γκέιτς θεωρεί ότι οι agents θα μπορούν να δίνουν βασικές συμβουλές και να καθοδηγούν τον ασθενή σχετικά με το αν χρειάζεται ή όχι θεραπεία. Φυσικά αυτή θα είναι ίσως η τεχνολογία που θα αναπτυχθεί πιο αργά γιατί πρόκειται για ζητήματα ζωής και θανάτου. Η παροχή βοήθειας σε ασθενείς και εργαζομένους στον τομέα της υγειονομικής περίθαλψης θα είναι ιδιαίτερα επωφελής για τους ανθρώπους στις φτωχές χώρες, όπου πολλοί δεν μπορούν ποτέ να επισκεφθούν γιατρό. Η φροντίδα της ψυχικής υγείας είναι ένα άλλο παράδειγμα. Οι agents που θα είναι καλά εκπαιδευμένοι σε τέτοια ζητήματα θα καταστήσουν τη θεραπεία πολύ πιο προσιτή και ευκολότερη. Θα είναι διαθέσιμοι οποτεδήποτε και δεν θα χάνουν ποτέ την υπομονή τους. Θα μπορούσαν, με την άδειά μας πάντα, να παρακολουθούν ακόμη πιο αποτελεσματικά τις φυσικές μας αντιδράσεις σε κάθε συνεδρία μέσω του έξυπνου ρολογιού μας – αν π.χ. η καρδιά μας αρχίζει να χτυπάει γρήγορα όταν μιλάμε για ένα πρόβλημα με το αφεντικό μας – και να προτείνουν πότε θα ήταν καλύτερο να επισκεφθούμε έναν άνθρωπο ψυχοθεραπευτή, ψυχολόγο ή ψυχίατρο.
Ο Μπιλ Γκέιτς πιστεύει ότι οι agents δεν θα αντικαταστήσουν τους δασκάλους, αλλά θα τους απελευθερώσουν από τις γραφειοκρατικές πτυχές της δουλειάς τους, ώστε να μπορούν να αφιερώνουν περισσότερο χρόνο στα σημαντικά tasks. Θα τους βοηθήσουν επίσης να κάνουν πιο εξατομικευμένη διδασκαλία. Εάν ένας εκπαιδευτικός γνωρίζει ότι σε ένα παιδί αρέσει το Minecraft και η Τέιλορ Σουίφτ, θα χρησιμοποιήσει το Minecraft για να του διδάξει τον υπολογισμό του όγκου και του εμβαδού των σχημάτων και τους στίχους της σουπερστάρ της ποπ για να του διδάξει τι σημαίνει αφήγηση και τα σχήματα ομοιοκαταληξίας. Η εμπειρία θα είναι πολύ πιο πλούσια – με γραφικά και ήχο, για παράδειγμα.
Εάν έχετε μια ιδέα για μια επιχείρηση, ένας εξελιγμένος agent θα σας βοηθήσει να συντάξετε ένα επιχειρηματικό σχέδιο, να στήσετε μια παρουσίαση για αυτήν και ακόμη και να δημιουργήσετε εικόνες για το πώς μπορεί να μοιάζει το προϊόν σας. Εάν πάλι θέλετε απλώς να αγοράσετε μια κάμερα, θα ζητήσετε από τον agent σας να διαβάσει όλες τις κριτικές για εσάς, να τις συνοψίσει, να σας κάνει μια σύσταση και να την παραγγείλει μόλις λάβετε εσείς την απόφαση. Εάν θέλετε να παρακολουθήσετε το «Star Wars», ο agent θα γνωρίζει εάν έχετε συνδρομή στην κατάλληλη υπηρεσία streaming ψυχαγωγικού περιεχομένου και, αν δεν έχετε, θα σας προτείνει να εγγραφείτε. Θα μπορεί επίσης να σας κάνει πλήρως εξατομικευμένες προτάσεις για ενημέρωση και ψυχαγωγία, προσαρμοσμένες αποκλειστικά στα ενδιαφέροντά σας. Το CurioAI, μια εφαρμογή που δημιουργεί ένα podcast για οποιοδήποτε θέμα βρίσκετε συναρπαστικό, μας δίνει ήδη μια γεύση τού τι έρχεται.
Καθώς οδεύουμε προς αυτή τη νέα πραγματικότητα, τα ζητήματα του απορρήτου και της ασφάλειας στο Διαδίκτυο θα γίνουν ακόμη πιο επείγοντα από ό,τι είναι ήδη. Θα θέλετε να μπορείτε να αποφασίσετε σε ποιες πληροφορίες έχει πρόσβαση ο agent, ώστε να είστε βέβαιοι ότι τα δεδομένα σας κοινοποιούνται μόνο σε άτομα και εταιρείες που επιλέγετε. Προφανώς και χρειάζεται ένα ισχυρό ρυθμιστικό πλαίσιο από το κράτος, όμως, όπως λέει ο Γκέιτς, κάποια άλλα θέματα δεν θα κριθούν από εταιρείες και κυβερνήσεις: «Για παράδειγμα, οι agents θα μπορούσαν να επηρεάσουν τον τρόπο με τον οποίο αλληλεπιδρούμε με τους φίλους και την οικογένειά μας. Σήμερα μπορείτε να δείξετε σε κάποιον ότι νοιάζεστε για εκείνον με το να θυμάστε λεπτομέρειες για τη ζωή του – για παράδειγμα, τα γενέθλιά του. Αλλά όταν ξέρουν ότι ο agent σας πιθανότατα σας το υπενθύμισε και φρόντισε να τους στείλει λουλούδια, θα έχει την ίδια αξία για εκείνους η χειρονομία σας; Φανταστείτε επίσης ότι αν οι agents γίνουν τόσο αποτελεσματικοί, όλοι θα μπορούν να έχουν υψηλή ποιότητα ζωής χωρίς να εργάζονται τόσο πολύ. Σε ένα τέτοιο μέλλον, τι θα έκαναν οι άνθρωποι με τον χρόνο τους; Θα ήθελε κανείς ακόμα να πάει στο Πανεπιστήμιο όταν ο agent του έχει όλες τις απαντήσεις; Μπορούμε να έχουμε μια ασφαλή και ακμάζουσα κοινωνία όταν οι περισσότεροι άνθρωποι έχουν υπερβολικά πολύ ελεύθερο χρόνο στα χέρια τους;».
ΠΗΓΗ: tovima.gr
