Το ολοκαίνουργιο μοντέλο Flying Spur 202 της Bentley θα είναι διακοσμημένο με ένα νέο, εξίσου, επιβλητικό σήμα – το λεγόμενο «Flying B» – σε περίοπτη θέση πάνω στο καπό του αυτοκινήτου. Πρόκειται για μια αξιοσημείωτη παρατήρηση: Αυτή θα είναι η πρώτη φορά που ένα νεό σήμα θα κοσμεί ένα καινούργιο μοντέλο αυτοκινήτου, μάλιστα σε ηλεκτρονική μορφή, σε μια σύγχρονη έκδοση ενός τετραθυρικού Grand Tourer. Την τελευταία φορά που το σήμα της πολυτελής φίρμας άλλαξε, ήταν το 1930 στο τότε μοντέλο Bentley Model 8-Liter.
Ωστόσο, η φήμη του φτερωτού Β προέρχεται από μια ευφάνταστη ιστορία – όπως οι περισσότερες – που αφορούν τη δημιουργία των σημάτων στις αυτοκινητοβιομηχανίες εκείνης της εποχής.
Ο Βρετανός γλύπτης Τσαρλς Σπάικς, δημιούργησε για πρώτη φορά το «Flying B» για τον ιδρυτή της εταιρείας της Bentley το 1919. Αλλά για χρόνια, τα αυτοκίνητά της είχαν διαφορετικά σήματα, καθώς τα είχαν σχεδιάσει οι ιδιοκτήτες τους. Όμως, πολλά από αυτά τα σήματα, μετά την τοποθέτηση τους, δεν επέτρεπαν το άνοιγμα του καπό. Μόνο μέχρι τη δεκαετία του ‘30 βρέθηκε τρόπος, ώστε το διάσημο σήμα της Bentley, να μην παρεμποδίζει το μηχανισμό του.
Ένας δεινός λάτρεις των αγώνων αυτοκινήτων, αλλά και χρονογράφος του πολέμου, ο Κρόσμπι ήταν τακτικός θαμώνας σε επικές εκθέσεις αυτοκινήτων, όπως το 24 Hours of Le Mans, το Monte Carlo Rally και το Targa Florio στη Σικελία – και ήταν εκείνος που συνέβαλε στη δημιουργία του εμβληματικού σήματος της Jaguar με τoν «αλματώδη αίλουρο», ο οποίος έκανε το ντεμπούτο του στα μοντέλα της αυτοκινητοβιομηχανίας λίγο πριν την έναρξη του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου.
Βρετανικό σκάνδαλο, Ιταλικοί ήρωες πολέμου, γερμανικές δεξαμενές
Ο Σάικς δεν ήταν μόνο από τους γνωστότερους γλύπτες της εποχής, αλλά ένας από τους πιο δημοφιλής εκπροσώπους της βρετανικής ελίτ, ο οποίος σχεδίασε επίσης το σήμα της Rolls-Royce, με όνομα «Το πνεύμα της έκστασης». Η ιδέα του για το σήμα στόχυε να αποδείξει ότι το αυτοκίνητο μπορούσε να ταξιδεύει τόσο ομαλά, σαν μία υπτάμενη νεράιδα, ενώ ο θρύλος αναφέρεται, πως αυτή η μορφή άνηκε στην ερωμένη ενός φίλου του, της Έλενορ Θόρτον.
Την ίδια εποχή στην Ιταλία, η μητερα του Έντζο Φεράρι, Φραντσέσκα Μπαράκα, του χάρισε έναν μαύρο επιβήτορα, ως δώρο γενεθλίων, ο οποίος πυροβολήθηκε στη Βόρεια Ιταλία κατά τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο. Σύμφωνα με το θρύλο, η μητέρα του ιδρυτή των πιο γρήγορων αυτοκινήτων στον κόσμο, έδωσε οδηγίες να φορτώσουν το άλογο σε πολεμικό αεροπλάνο, ώστε να φέρει τύχη στον γιο της κατά τη διάρκεια του πολέμου. Μπορεί το άλογο να μην επέζησε, αλλά η έμπνευση για το χαρακτηριστικό σήμα της Φεράρι έφερε τύχη και χρήματα στον δημιουργό της.
Το μαύρο άλογο της Porsche, ανάμεσα σε ερυθρόμαυρο φόντο, σχεδιάστηκε εμπνευσμένο από τους ιππικούς αγώνες που διοργάνωνε εκείνη την εποχή η πολιτεία της Στουτγάρδης. Το σήμα βασίζεται στο αρχαίο εθνόσημο της Ελεύθερης Λαϊκής Πολιτείας της Βυρτεμβέργης, της οποίας επικεφαλής ήταν ο Αυστριακός μηχανικός Φρανς Ξαβιέ Ραίνσπιας, ο οποίος σχεδίασε, επίσης, το λογότυπο της μητρικής εταιρείας της Porsche, της γερμανικής Volkswagen. Υπήρξε πρωτεργάτης της ανάπτυξης των γερμανικών δεξαμενών Tiger, που χρησιμοποιήθηκαν κατά τη διάρκεια του Β ‘Παγκοσμίου Πολέμου – και ηγήθηκε της σχεδιαστικής ομάδας της Porsche μέχρι τη συνταξιοδότησή του, το 1966.
Η Bugatti έχει παραμείνει με το ίδιο σήμα από τότε που ο ιδρυτής της εταιρείας, Ετόρε Μπουγκάτι, ανέπτυξε την ιδέα με το όνομα της αυτοκινητοβιομηχανίας αναγραφόμενο πάνω σ’ ένα κόκκινο οβάλ σχήμα, το 1909. Με το όνομα «The Macaron», το ασημένιο σήμα βάρους 150 γραμμαρίων με τα αρχικά EB σε μαύρο χρώμα και 60 κόκκινες κουκίδες κρεμασμένες μέσα σε ένα λευκό περίγραμμα, ήταν συνώνυμο του αρτ νουβό κινήματος της εποχής. Το κόκκινο χρώμα στο φόντο συμβόλιζε τη δύναμη και το πάθος, το λευκό την πολυτέλεια και το μαύρο, το θάρρος. Η μόνη απόκλιση από το τυπικό «Macaron» ήταν ο ελέφαντας που χορεύει στην υπερ – σπάνια Bugatti Type 41 Royale, το 1926.
Αντειθέτως, ο Άστον Μάρτιν, έχει παρουσιάσει περίπου δώδεκα διαφορετικά λογότυπα στην ιστορία των 107 χρόνων, από τα αρχικά Α και Μ που συνδέθηκε τη δεκαετία του 1920, έως το φτερωτό μονόγραμμα (δανειζόμενο από την Bentley) τη δεκαετία του 1930, αλλά και το «David Brown» λογότυπο της δεκαετίας του ’50. Σε βάθος χρόνου, δημιουργήθηκε ένα νέο λογότυπο, καθώς η εταιρεία μετά από οικονομικές δυσκολίες αναζήτησε μία νέα μορφή ταυτότητας.
