Γράφει ο Γιώργος Ευγενίδης
Έφυγαν οι θεσμοί χθες και θα συνεχίσουμε τη συζήτηση με τηλεδιασκέψεις, αρχικά με τα τεχνικά κλιμάκια και στη συνέχεια με τους επικεφαλής των θεσμών. Κάπως έτσι, τσουλάμε προς το Πάσχα για το Staff Level Agreement, ενώ, αν όλα πάνε καλά, ρεαλιστικά το πακέτο της συμφωνίας θα έχει ολοκληρωθεί ως το τέλος Μαϊου.
Δείτε: ξεκινήσαμε την αξιολόγηση τον Οκτώβριο. Καλώς εχόντων των πραγμάτων, θα έχει ολοκληρωθεί στις παραμονές του θέρους. Χωρίς να λέω πως για τις καθυστερήσεις ευθύνεται αποκλειστικά η ελληνική κυβέρνηση-πράγμα που θα ήταν κόντρα στο ίδιο το ρεπορτάζ-είναι σαφές πως χάθηκε πάλι κρίσιμος, κρισιμότατος χρόνος για την οικονομία.
Προσέξτε, μιλάμε για την πραγματική οικονομία. Και αυτό που διαπιστώνει κανείς πολύ εύκολα είναι πως η συντριπτική πλειοψηφία της αγοράς ψάχνει τρόπο επιβίωσης. Γιατί, καλό το success story των υπουργών και καλές οι μεγαλοστομίες για το πλεόνασμα, αλλά η πραγματική οικονομία στενάζει. Μπορούν να το διαπιστώσουν οι υπουργοί του ΣΥΡΙΖΑ ακόμα και στο Κολωνάκι, όπου εσχάτως συχνάζουν και περπατούν (καθόλου μεμπτό, απλά σημειώνω την αλλαγή στεκιών).
Δεν χρειάζεται κανείς να έχει μεγάλη φαντασία για να καταλάβει πόσο δύσκολα περνούν οι άνθρωποι που στηρίζουν την οικονομία και έχουν βάλει όλα αυτά τα χρόνια πλάτη, προκειμένου να αντέξουν στις πιέσεις που δημιουργούνται από τις πολιτικές της μνημονιακής περιόδου. Να σας δώσω μερικά παραδείγματα και, μάλιστα, ανθρώπων που σε άλλες εποχές δεν θα είχαν κανένα πρόβλημα επιβίωσης:
–Γιατρός, ο οποίος δουλεύει τρελές ώρες και εσχάτως βρήκε και δεύτερη δουλειά, προκειμένου να ανταποκριθεί στις υποχρεώσεις του ΕΦΚΑ έλεγε πως τα βλέπει σκούρα και εκτιμούσε πως το μαύρο στην αγορά θα πάει σύννεφο. Να το πούμε απλά στους κυβερνώντες: και POS να βάλουν στους γιατρούς, όσο το πλαίσιο των εισφορών είναι τέτοιο, η φοροδιαφυγή θα πάει σύννεφο.
–Επιχειρηματίας του χώρου της εστίασης (καφετέρια στα βόρεια Προάστια) έλεγε στη στήλη πως η συνολική φορολογική και ασφαλιστική επιβάρυνση, μαζί με την προκαταβολή, φτάνει στο δυσθεώρητο 93% και με το υπόλοιπο 7% πρέπει να πληρώσει τους προμηθευτές του και να ζήσει. Φτάνει δηλαδή ο άνθρωπος να δουλεύει για τη χαρά του επαγγέλματος.
–Ιδιοκτήτης συνοικιακού καταστήματος μας εξηγούσε πως με τις νέες εισφορές του ΕΦΚΑ, αν δηλώνει τον πραγματικό του τζίρο, θα αναγκάζεται να βάζει και από την τσέπη του μόνο για τις υποχρεώσεις τους προς το κράτος. Το πώς θα ζήσει, είναι μια άλλη πονεμένη ιστορία.
Μαθαίνω, συνεπώς, πως τα στοιχεία για την ύφεση στο τέταρτο τρίμηνο του 2016 τρόμαξαν την κυβέρνηση. Είναι θετικό ότι οι άνθρωποι καταλαβαίνουν πως η αγορά στενάζει. Αν τα δεδομένα παραμείνουν ίδια και με δεδομένη την παράταση της αβεβαιότητας, να μην ελπίζουν οι κυβερνώντες πως τα πράγματα θα είναι καλύτερα το 2017. Οι ιστορίες επιτυχίας είναι καλές, αλλά πλέον τσιμπάνε μόνο οι κομματικά πιστοί και οι διορισμένοι. Το success story υπό αυτές τις συνθήκες, σήμερα, είναι φύκια για μεταξωτές κορδέλες.
Οι κυβερνητικοί παράγοντες που άλλοτε περπατούσαν καμαρωτοί στον κόσμο, ας βγουν μια βόλτα στην αγορά. Δεν θα βρουν τους ευτυχείς του Πετρόπουλου, σας διαβεβαιώ. Θα βρουν μικρομεσαίους επιχειρηματίες στα πρόθυρα απόγνωσης, να αναρωτιούνται αν αξίζει να συνεχίζουν το επιχειρείν στην Ελλάδα. Και τότε, θα καταλάβουν πολύ καλά, αν έρχεται ύφεση ή ανάπτυξη στην Ελλάδα το 2017.
Υ.Γ. Λίγο χαλινάρι βάλτε στον ενθουσιασμό. Η αμετροέπεια τυφλώνει και είναι προκλητική. Ισχύει κυρίως για κυβερνητικούς βουλευτές, μόνιμους θαμώνες των τηλεοπτικών παραθύρων, οι οποίοι έχουν μοναδική ικανότητα στο να βαφτίζουν το κρέας ψάρι.
