Γράφει ο Γιάννης Νάκος
Follow@Nakos_Ioannis
Είναι αλήθεια πως το τελευταίο χρονικά διάστημα η Αλβανία δεν περνάει και τις καλύτερες μέρες της όσον αφορά στα ζητήματα της επιδιωκόμενης εξωτερικής της πολιτικής, γεγονός που την έχει κάνει να στρέψει το ενδιαφέρον της σε άλλες συμμαχίες.
Συμμαχίες οι οποίες διαφέρουν προς το παρόν από τις παραδοσιακές που μας είχε συνηθίσει όλα τα προηγούμενα χρόνια. Έτσι μέρα με την μέρα και όσο απομακρύνεται ο στόχος για μια ενταξιακή πορεία στην Ευρώπη παρατηρείται μια αύξηση προκλητικών ενεργειών. Οι κινήσεις αυτές του Αλβανού Πρωθυπουργού, έρχονται μετά και από το ‘’πάγωμα’’ των σχέσεων τους με την Ουάσινγκτον καθώς αρκετοί στο επιτελείο του Τραμπ δεν είδαν με καλό μάτι την στήριξη της υποψηφιότητας της Κλίντον έναντι του σημερινού πλανητάρχη.
Αυτό το στοιχείο, σε συνδυασμό και με την προσωρινή διακοπή των συζητήσεων για μια ενδεχόμενη ενταξιακή πορεία της Αλβανίας στην Ε.Ε., δημιούργησε τις προϋποθέσεις προκειμένου να αλλάξουν για ακόμη μια φορά κάποιοι συσχετισμοί στα Βαλκάνια.
Ο ρόλος κλειδί του Ερντογάν, έρχεται να πλαισιώσει τις εχθρικές προς την Ελλάδα ενέργειες με την αναδιατύπωση ουσιαστικά των όσων έχει πει δια στόματος Έντι Ράμα, σχετικά και με τις πρόσφατες εξελίξεις στην χώρα μας όσον αφορά την έκδοση των τούρκων πραξικοπηματιών. Η στήριξη αυτή στο πρόσωπο του Ερντογάν δεν είναι μόνο λεκτικής φύσεως και καλών διπλωματικών σχέσεων, αλλά διαπιστώνεται και σε πράξεις και γεγονότα ιδιαίτερα αρνητικά για τα ελληνικά συμφέροντα. Αξίζει να σημειωθεί πως το κάψιμο των ελληνικών σημαιών, οι βεβηλώσεις μοναστηριών και ομαδικών τάφων του Β’ ΠΠ, αποτελούν καθημερινά περιστατικά τα οποία τις περισσότερες φορές συνδυάζονται και με χρήση σωματικής βίας προς τους Έλληνες κάτοικους της Βόρειας Ηπείρου.
Οι άνθρωποι αυτοί δυστυχώς έχουν αφεθεί μόνοι τους να αντιμετωπίσουν, αλλά και να ασκήσουν την εξωτερική πολιτική όπου θα έπρεπε η ίδια η χώρα τους να κάνε, και όχι να τους αφήνει μόνους τους κάτω από τις ορέξεις του Σουλτάνου αλλά και του φερέφωνου του.
Ιδιαίτερο μνεία θα πρέπει να γίνει για το γεγονός πως τα προαναφερόμενα γεγονότα σύμφωνα με πληροφορίες και, όπως είναι φυσικό, γίνονται υπό την γνώση και κάτω από την ανοχή των αλβανικών μυστικών υπηρεσιών, οι οποίοι παρακολουθούν αμέτοχοι και με την στάση τους εκτρέφουν νέα σκηνικά βίας και μισαλλοδοξίας εκ μέρους των εθνικιστών της χώρας τους.
Απαράδεκτη είναι φυσικά και η στάση της αλβανικής κυβέρνησης, η οποία, αν και σοσιαλιστική, δυστυχώς φανερώνει πτυχές και κινήσεις που δεν συνάδουν με μια δημοκρατική κυβέρνηση, καθώς μέχρι και αυτήν τη στιγμή δεν έχει καταδικάσει επίσημα τα όσα συμβαίνουν στη Βόρεια Ήπειρο.
Η ελληνική κυβέρνηση οφείλει να παραμείνει σε εγγρήγορση και να διαφυλάξει όσο προλαβαίνει τα συμφέροντα των Ελλήνων στην περιοχή, δίχως να απολέσει κανένα αίσθημα εθνικής κυριαρχίας αλλά και περηφάνιας προς μια χώρα η οποία δυστυχώς ξεχνάει τις παλινωδίες που τις είχαν συμβεί όποτε επιχείρησε να τα βάλει με την Ελλάδα.
