Την αναγκαιότητα εφαρμογής της γενικής συμφωνίας και την τήρηση όσων συμφωνήθηκαν στις επιμέρους αξιολογήσεις κατά την τρέχουσα διαπραγμάτευση, επισήμανε ο Πρόεδρος της Βουλής, Νίκος Βούτσης, μιλώντας σε ανοικτή πολιτική εκδήλωση του ΣΎΡΙΖΑ στον Δήμο Αχαρνών.
Επέρριψε την κυρία ευθύνη για τις σημειούμενες καθυστερήσεις στο ΔΝΤ, που όπως τόνισε «δεν έχει αποσαφηνίσει ακόμη την στάση του» και ζήτησε να καταδικασθεί απερίφραστα η «επαναλαμβανόμενη τακτική των ατέρμονων διαπραγματεύσεων με υπαναχωρήσεις και αντικοινωνικές εμμονές των θεσμών απέναντι στη χώρα μας».
Οι επισημάνσεις αυτές, συνέχισε ο Πρόεδρος της Βουλής, «αποκτούν ιδιαίτερη σημασία καθώς σήμερα γίνεται μία μίνι Σύνοδος για την προώθηση της λεγόμενης ευρωπαϊκής επανεκκίνησης, μιας διαδικασίας που στο βάθος έχει ως φόντο την επιλογή της Ευρώπης πολλών ταχυτήτων». Για να προσθέσει πως τα σημερινά προβλήματα οφείλονται εν πολλοίς στην ίδια την αρχιτεκτονική της ΟΝΕ, και στον «κορσέ» όπως είπε, που βάζει στις χώρες της Ε.Ε., το Σύμφωνο Σταθερότητας.
Γιατί όπως είπε «εάν δεν αμφισβητηθεί και δεν αλλάξει εκ βάθρων ο πυρήνας της ΟΝΕ για το Σύμφωνο Σταθερότητας και εάν επίσης δεν αλλάξει ριζικά η αρχιτεκτονική των θεσμοποιημένων οργάνων και του ρόλου της ΕΚΤ υπέρ μιας πραγματικής κοινωνικής και οικονομικής σύγκλισης, δεν έχουν καμία σημασία οι ρητορικές αναφορές στα πέντε πιθανά σενάρια που ο Πρόεδρος Γιούνκερ έδωσε για προβληματισμό στις ευρωπαϊκές ηγεσίες, ενόψει της Συνάντησης Κορυφής στη Ρώμη για τα 60 χρόνια της Ευρωπαϊκής Ένωσης».
Και κατέληξε, υπογραμμίζοντας: είναι φανερό πως οι πλέον ακραίες νεοφιλελεύθερες δυνάμεις εργάζονται για να καταστεί η Ελλάδα το κέντρο μιας ειδικής οικονομικής ζώνης στην περιοχή, στην ακραία περιφέρεια μιας ΕΕ πολλών ταχυτήτων. Ωστόσο, είμαστε αισιόδοξοι για το ότι μπορεί να ηττηθούν στρατηγικά αυτές οι απόψεις, γιατί εάν συνεχίσουν να ηγεμονεύουν ως πολιτική μιας «γερμανικής Ευρώπης», θα οδηγήσουν στη γέννηση συνεχώς νέων τεράτων της λεγόμενης «ακροδεξιάς ριζοσπαστικοποίησης» και γιατί θα είναι ένα επιπλέον ιστορικό λάθος αυτών των ηγεσιών σε έναν δρόμο χωρίς επιστροφή για την ίδια την Ευρωπαϊκή Ένωση.
