Με την ανάληψη της προεδρίας της Κυπριακής Δημοκρατίας από τον Νίκο Αναστασιάδη, ξεκίνησε μια περίεργη πρωτοβουλία δικών μας (Συντηρητικών Βρετανίας και ανανικών αγγλολάγνων εκ Κύπρου) καλυτέρευσης των σχέσεων Κύπρου-Βρετανίας (πέραν εκείνων με τις ΗΠΑ) με οποιοδήποτε τρόπο. Αυτό όμως δεν μπορεί να γίνει εις βάρος της ιστορίας με διαγραφή των ευθυνών του Λονδίνου και από-ενοχοποίησή του για την εγκληματική σύμπραξή του με την Τουρκία στις εισβολές του 1974.
Δεν πέρασαν λίγοι μήνες και τόσο οι Βρετανοί όσο και οι ΗΠΑ ξανα-προσγείωσαν ανώμαλα τους δικούς μας αφελείς και αιωνίως ερασιτέχνες, και δουλόφρονες κυρίως έναντι των συνεχιζόμενων κηδεμόνων Βρετανών. Οι ΗΠΑ όμως προσγείωσαν ανώμαλα και τον δικό τους αντιπρόεδρο Μπάιντεν.
Μετά την τόσο διαφημισμένη και πομπώδη άφιξή του στην Κύπρο με το Airforce 2 και το φαγοπότι με σουβλάκια σιεφταλιές και άλλους κυπριακούς μεζέδες στο σπίτι του κ. Αναστασιάδη στη Λεμεσό, το Στέιτ Ντεπάρτμεντ άδειασε και εξανέμισε τον «στρατηγικό εταιρισμό» Μπάιντεν. Ξεκάθαρη η διάσταση απόψεων μεταξύ Μπάιντεν και Στέιτ Ντεπάρτμεντ. Το Στέιτ Ντεπάρμεντ επανατοποθέτησε το θέμα στη σωστή του «βάση» όσον αφορά τη επίσημη αμερικανική θέση έναντι του Κυπριακού η οποία ακολουθεί βήμα προς βήμα εκείνη του Λονδίνου. Το Στέιτ Ντεπάρτμεντ δεν είχε ποτέ δική του πολιτική έναντι του Κυπριακού, και κάθε τέτοια θεωρία ήταν και παραμένει ψευδαίσθηση. Ελάχιστες φορές προσπάθησε η Ουάσιγκτον να λοξοδρομήσει και πάντα το Λονδίνο την επαναφέρει στην ευθεία…
Τετραγωνισμένα έθεσε το θέμα ο αγαπητός Κωστάκης Αντωνίου στο άρθρο του στη Σημερινή 27.7.2014 «Δουλεύουν κανονικά την κυβέρνηση οι Αμερικανοί» όταν έγραψε : «…Όταν βγαίνει ολόκληρο Στέιτ Ντιπάρτμεντ και δηλώνει ότι υπάρχουν πολλές διαφορές μεταξύ της τουρκικής κατοχής και της κατάστασης στην Ουκρανία, τότε, ποια ελπίδα τρέφει η κυβέρνηση, ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες είναι στο πλευρό μας, και ποια σημασία μπορεί να αποδώσει κάποιος στις δηλώσεις Μπάιντεν περί “ισχυρού στρατηγικού εταίρου”, παρά μόνο ότι αποτελούν φραστικά πυροτεχνήματα προς άγραν των ψήφων της ομογένειας στις πολιτικές φιλοδοξίες του Αμερικανού αντιπροέδρου; Και ποια προοπτική παρουσιάζει η αναμονή πως οι Ηνωμένες Πολιτείες θα ασκήσουν την επιρροή τους στην Τουρκία, παρά μόνο ότι αποτελεί άλλον ένα ευσεποθισμό της κυβερνητικής πολιτικής;…»
Το δε Λονδίνο που αντίθετα με τις ΗΠΑ, παρακολουθεί και ελέγχει πολύ πιο προσεκτικά τα πράγματα και δεν επιτρέπει τέτοιες αθυροστομίες στους δικούς του, δουλεύει εντατικά για διατήρηση του δικού του ρόλου και εκείνου της Τουρκίας στο Κυπριακό εμποδίζοντας κάθε ευκαιρία της Κύπρου για καλυτέρευση της θέσης της. Οπως αποκάλυψε πρωτοσέλιδα η Σημερινή 27.7.2014, το δημοσίευμα υπογράφει ο Δρ. Γ. Χαραλαμπίδης με τίτλο «Βρετανικό χειρόφρενο στον Συνεταιρισμό για την Ειρήνη», «Κυρίως οι Βρετανοί επιδιώκουν να ξηλώσουν οποιαδήποτε πολιτική επιλογή της Λευκωσίας θα ήταν δυνατό να αλλάξει το σκηνικό και να δημιουργήσει συνθήκες ενίσχυσης και καλύτερης διαπραγματευτικής ικανότητας. Και κάτι τέτοιο προκύπτει από διάφορες πολιτικές που εφαρμόζει το Λονδίνο και αποτελούν πλέον πασίδηλα γεγονότα…». Και στην προσπάθειά τους αυτή οι Βρετανοί και οι Τούρκοι θα εκβιάσουν με άσκηση «βέτο». Κάτι που δεν τόλμησαν, όπως όφειλαν, διαδοχικές κυβερνήσεις της Κύπρου, Τ. Παπαδόπουλου, Δ. Χριστόφια και Ν. Αναστασιάδη, να θέσουν δηλαδή «βέτο» στην ενταξιακή της Τουρκίας.
Οταν ο μ. Τ. Παπαδόπουλος μετά την ένταξη της Κύπρου το 2004 , το διέγραψε προς ανακούφιση Λονδίνου και Άγκυρας, με την υποτιμητική για τη Κύπρο δήλωσή του «τα βέτο είναι για τους μεγάλους και όχι για τους μικρούς» ενώ η Κύπρος έχει εξίσου δικαίωμα με όλα τα υπόλοιπα κράτη μέλη της ΕΕ. Και δεν θα το τολμήσει βέβαια ούτε η νυν κυβέρνηση Αναστασιάδη και να ατακτήσει προς την μαμά «Κοινοπολιτεία» της Αυτού Μεγαλειότητος… Αντίθετα, κατά Κασουλίδη θα περιμένουν την εισβολέα Τουρκία να «ανοίξει τα χαρτιά» της και να απαιτήσει την ΑΠΟΧΩΡΗΣΗ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΥΠΟΛΟΙΠΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΥΠΡΟ!!!
Φανούλα Αργυρού
Ερευνήτρια/συγγραφέας – Λονδίνο 30.7.2014
