Γράφει ο Πέτρος Χασάπης
Παρά το χρόνο που έχει περάσει, εξακολουθεί πάντα να μας προκαλεί σκέψεις και απορίες το εξής γεγονός: Όταν το 2011 ο Παπανδρέου προανήγγειλε δημοψήφισμα με το οποίο ο λαός θα ενέκρινε ή θα απέρριπτε το δεύτερο μνημόνιο και το PSI, τότε εκτός της πλήρους διαφωνίας ολόκληρου του πολιτικού συστήματος (αριστεράς και δεξιάς), όλης της οικονομικής ελίτ της χώρας, όλων των ΜΜΕ και των δανειστών, διαφώνησε και ο ίδιος ο λαός. Γιατί διαφωνήσαμε;
Λίγους πολίτες θα βρεις ακόμα και σήμερα που να υποστηρίζουν ότι έπρεπε να γίνει εκείνο το δημοψήφισμα, το οποίο οι δανειστές βρήκαν την ευκαιρία να το μετατρέψουν σε «ναί ή όχι στο ευρώ». Πολλοί υποστηρίζουν ότι το δημοψήφισμα ήταν ένα πολιτικό κόλπο του Παπανδρέου. Άλλοι πάλι θεωρούν ότι αυτό έπρεπε να είχε γίνει το 2010 πριν το πρώτο μνημόνιο και όχι το 2011, πριν το δεύτερο μνημόνιο!!! Ο καθένας, τέλος πάντων βρίσκει και μια βολική δικαιολογία για να δικαιολογήσει μέσα του, το ότι καλώς δεν έγινε εκείνο το δημοψήφισμα. Τώρα όμως μπαίνουμε στο 2015 και ήδη μας ετοιμάζουν το τρίτο μνημόνιο…
Τελικά μήπως έπρεπε να είχε γίνει εκείνο το δημοψήφισμα ή εξακολουθούμε να μην θέλουμε ούτε και σήμερα δημοψήφισμα; Το ότι ο ΣΥΡΙΖΑ στην ουσία προαναγγέλλει πως αν βρει δυσκολίες με την τρόϊκα, τότε θα ζητήσει από το λαό να αποφασίσει με δημοψήφισμα, αυτό επικρίνεται ήδη από τώρα. Πολιτικοί αντίπαλοι και ΜΜΕ, τον κατηγορούν ότι απεργάζεται (αν είναι δυνατόν) πολιτειακή εκτροπή, τρομοκρατώντας το λαό, ο οποίος είναι και ο μόνος αρμόδιος για να αποφασίσει.
Ας κοιτάξουμε λοιπόν βαθιά μέσα στην ψυχή μας και ας αναρωτηθούμε: Μήπως τελικά δεν θέλουμε να παίρνουμε προσωπικά την ευθύνη των σοβαρών αποφάσεων, για το μέλλον μας, αλλά θέλουμε να αναλαμβάνουν την ευθύνη οι πολιτικοί και απλά εμείς, κάνοντας τους πονηρούς και τους ξερόλες, να τους βρίζουμε;
Μήπως τελικά αυτό θέλουμε πραγματικά βρε πατριώτες; Θέλουμε επιτέλους να αναλάβουμε τις ευθύνες μας ή θέλουμε να θεωρούμε τον εαυτό μας ανεύθυνο;
