Ο εκφοβισμός που με τόσο οδυνηρό τρόπο αποκαλύφθηκε πρόσφατα, φαίνεται πως αποτελεί, δυστυχώς, τακτική που χρησιμοποιείται συστηματικά εσχάτως στα Πανεπιστημιακά Ιδρύματα της χώρας. Εδώ φυσικά ασκείται με άκρως επικίνδυνο τρόπο, από καθηγητές που αντιλαμβάνονται τα Πανεπιστήμια ως ιδιοκτησία τους. Κραυγαλέο παράδειγμα: καθηγητής της Ιατρικής του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων διευθύνει μια κλινική που έχει 3 πανεπιστημιακούς γιατρούς, εκ των οποίων οι δύο είναι σύζυγοι. Αφού κατάφερε εύκολα να κάνει τη σύζυγό του αναπληρώτρια καθηγήτρια δηλώνει πλέον με περίσσεια κυνισμού και αμετροέπειας πως θα της δώσει το “δαχτυλίδι” της διαδοχής, καθώς βγαίνει σύντομα στη σύνταξη.
Ο καθηγητής, εκτός από τον άνευ ορίων νεποτισμό που τον διακρίνει, απαιτεί και κατευθυνόμενη συνταγογράφηση πανάκριβων φαρμάκων. Δήλωσε, λοιπόν, ότι ο ίδιος και η σύζυγός του θα αποφασίζουν τι φάρμακα θα χορηγούνται στους ασθενείς του τμήματος, το παρουσίασε με το περιτύλιγμα του “εσωτερικού κανονισμού λειτουργίας της κλινικής” και απαίτησε από τους ειδικευμένους γιατρούς της κλινικής να συνταγογραφούν κατ’ εντολή τους. Παρά τις ανά 10ήμερο επιστολές εκφοβισμού, τις ανυπόστατες καταγγελίες στα θεσμικά όργανα του νοσοκομείου, τα στημένα “περιστατικά” για δήθεν απειθαρχία, ιατρική ανεπάρκεια και αντιιατρική συμπεριφορά αλλά και τη διαδρομική κατάπτυστη συκοφάντηση, ο τρίτος πανεπιστημιακός γιατρός δεν ενέδωσε στις εξωθεσμικές πιέσεις τους. Ακολούθως το ζεύγος έδωσε εντολή να χρησιμοποιηθεί ο προσωπικός νοσοκομειακός κωδικός του γιατρού, με αποτέλεσμα να καταχωρηθούν στο όνομά του βιολογικοί παράγοντες αξίας 226.000 ευρώ ακόμη και σε ημέρες που ο γιατρός έλειπε με κανονική άδεια! Η υπόθεση, όπως ήταν αναμενόμενο, βρίσκεται στη δικαιοσύνη, καθώς ο θιγόμενος γιατρός κατέθεσε μήνυση.
Ποια είναι όμως η κατάληξη για τον πανεπιστημιακό γιατρό που αρνήθηκε να παρανομήσει; Επί 5 σχεδόν χρόνια αντιμετωπίζει πόλεμο σε όλα τα σημεία, απίστευτη διαπόμπευση και ακραία υποτίμηση. Ο καθηγητής/διευθυντής φυσικά δεν αρκέστηκε μόνο σ’ αυτές τις μεθόδους εκφοβισμού. Εμποδίζει με ασύλληπτου μεγέθους παρανομίες την εξέλιξη του πανεπιστημιακού γιατρού στην επόμενη βαθμίδα. Αρνείται να συμμορφωθεί με τους υφιστάμενους νόμους που επιτάσσουν αυτοεξαίρεση αυτού και της συζύγου του από την 7μελή επιτροπή εξέλιξης του, καθώς υφίσταται η δικαστική διαμάχη. Και όταν προ ολίγων μηνών έγινε η εκλογή με τη δική του συμμετοχή, την αναιτιολόγητη απουσία της συζύγου αλλά και την παρουσία άλλου μέλους που έχει πνευματική συγγένεια μαζί τους, καθώς και επιμελώς επιλεγμένων συναδέλφων τους κατάφεραν να βγάλουν τη θέση άγονη, με ειπωθείσες αθλιότητες που μόνο σε πανεπιστήμιο δεν αρμόζουν! Ακολούθως ο καθηγητής κερνούσε και διέδιδε ότι “ξεφορτώθηκε” τον “απείθαρχο” γιατρό από την κλινική – οικογενειακή επιχείρηση! Ο Πρύτανης ανέπεμψε την εκλογή μόνο με την αιτιολογία ότι δεν μπορούν να συμμετέχουν σύζυγοι, τη στιγμή που ο Ν. 4009, από το 2011 που τέθηκε σε ισχύ δεν επιτρέπει τη συμμετοχή συζύγων και η 7μελής επιτροπή κρίσης του γιατρού με τη συμμετοχή και των δύο είχε συγκροτηθεί 1.5 χρόνο μετά την εφαρμογή του νόμου. Ο δε νομικός σύμβουλος του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων το “ανακάλυψε” μόνο κατά τον πρόσφατο έλεγχο νομιμότητας της διαδικασίας, ενώ στις 2 προηγηθείσες γνωμοδοτήσεις επί του θέματος (2 χρόνια μετά τη εφαρμογή του νόμου), το είχε “ξεχάσει”. Ενώ ο καθηγητής εξακολουθεί να μην παραιτείται από την 7μελή, στήνουν μια δεύτερη άγονη εκλογή με τα ίδια άτομα που έχουν ήδη ψηφίσει αρνητικά στην πρώτη, στηριζόμενα στις αναλήθειες και τις επαναλαμβανόμενες συκοφαντίες του καθηγητή σε βάρος του υποψηφίου. Αλήθεια το Υπουργείο Παιδείας θα δικαιώσει τις παρανομίες του; Την παράβαση του Κώδικα Ιατρικής Δεοντολογίας για κατευθυνόμενη συνταγογράφηση, των αρχών του Διοικητικού Δικαίου ή και ακόμη χειρότερα τις ανήθικες προσπάθειες συμβιβασμού που γίνονται από τον ίδιο και ορισμένων συναδέλφων του για συναλλαγή και ιδιοτελείς διαβουλεύσεις;
Ο 5χρονος Γολγοθάς του γιατρού πως μπορεί να χαρακτηρισθεί και μήπως ο Υπουργός Παιδείας θα μπορούσε να σταματήσει αυτές τις συνεχιζόμενες αθλιότητες που μόνο σε πανεπιστημιακούς δασκάλους δεν αρμόζουν;
