«Σήμερα η Ελλάδα δεν είναι πλέον ο “ασθενής” της Ευρώπης, αλλά ένας πλήρως ανεπτυγμένος φιλοευρωπαϊκός παράγοντας στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο», τονίζει ο πρώην πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου Χέρμαν βαν Ρομπέι (Herman van Rompuy) σε συνέντευξη που παραχώρησε στο Αθηναϊκό/Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων λίγο πριν από την άφιξή του στη Θεσσαλονίκη για την τελετή απονομής του 4ου Πανευρωπαϊκού βραβείου «Αυτοκράτειρα Θεοφανώ», την Πέμπτη 9 Νοεμβρίου, στο μνημείο της Ροτόντας στη Θεσσαλονίκη, παρουσία της Προέδρου της Δημοκρατίας Κατερίνας Σακελλαροπούλου και άλλων κορυφαίων προσωπικοτήτων από την Ελλάδα και την υπόλοιπη Ευρώπη.
«Σήμερα, η Ελλάδα δεν είναι πλέον ο “ασθενής” της Ευρώπης χάρη στις προσπάθειες των κυβερνήσεων και του ίδιου του ελληνικού λαού» τονίζει ο κ. Βαν Ρομπέι, επισημαίνοντας την αλληλεγγύη της Ευρωζώνης προς αυτή την κατεύθυνση, εφιστώντας την προσοχή σε επανάληψη λαθών του παρελθόντος αλλά κι εξαίροντας τη σημερινή θέση της χώρας μας στην Ευρώπη.
Ερωτηθείς για τις καταιγιστικές εξελίξεις στη Μέση Ανατολή στην εφ’ όλης της ύλης συνέντευξή του στο ΑΠΕ-ΜΠΕ, ο Χέρμαν βαν Ρομπέι λέει πως η επίθεση της Χαμάς στις 7 Οκτωβρίου απομάκρυνε χρονικά τη λύση των δύο κρατών», σημειώνει πως το Ισραήλ δικαίως θα θέλει να αποτρέψει την επανάληψη αυτού που συνέβη πρόσφατα, ωστόσο, η παραβίαση του ανθρωπιστικού δικαίου απειλεί να ακυρώσει την υποστήριξη που έλαβε μετά τη σφαγή της 7ης Οκτωβρίου μαζί και τη συνεχιζόμενη προσέγγιση με τον αραβικό κόσμο. Εκφράζει την ελπίδα πως θα υπάρξουν κάποτε ηγέτες και στις δύο πλευρές που θα αντιληφθούν τη σημασία της συνέχισης των ιστορικών Συμφωνιών του Όσλο μεταξύ Ράμπιν και Αραφάτ και λέει χαρακτηριστικά πως «με τη Χαμάς, αυτό δεν γίνεται» και αυτό είναι κάτι που «πολλοί Άραβες ηγέτες το αντιλαμβάνονται».
Για την κατάσταση στην Ουκρανία, ο πρώην πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου εκτιμά ότι ο πόλεμος δεν θα τελειώσει σύντομα και η ΕΕ θα πρέπει να συνεχίσει να υποστηρίζει τη χώρα και τον λαό της, ενώ για τις σχέσεις Βρυξελλών και Μόσχας τονίζει πως υπό «το σημερινό καθεστώς, τα πράγματα δεν θα λειτουργήσουν ποτέ μεταξύ ΕΕ και Ρωσίας» καθώς «όλες οι γέφυρες έχουν ανατιναχθεί».
Θερμός υποστηρικτής της διεύρυνσης της Ευρωπαϊκής Ένωσης ήδη από τη θητεία του στην προεδρία του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, ο Χέρμαν βαν Ρομπέι επισημαίνει πως αργά ή γρήγορα θα πρέπει να ενταχθούν στους κόλπους της ΕΕ οι χώρες των Δυτικών Βαλκανίων έχοντας προηγουμένως προβεί στις απαραίτητες εσωτερικές μεταρρυθμίσεις, την επίλυση των μεταξύ τους ζητημάτων, ενώ θα πρέπει να ξεπεραστεί και η «κόπωση διεύρυνσης» από τα ίδια τα κράτη-μέλη. Ωστόσο, σε ό,τι αφορά την Τουρκία υπογραμμίζει πως η χώρα αυτή ακολουθεί τη δική της χωριστή πορεία «και συχνά εναντίον της ΕΕ σε πολλούς τομείς», επισημαίνει ότι η ΕΕ είναι κάτι παραπάνω από μια κοινή αγορά κι εκτιμά πως η Τουρκία δεν θα ήθελε ποτέ ν’ αποτελέσει μέρος μιας πολιτικής ένωσης.
Σε ό,τι αφορά, δε, το προσφυγικό/μεταναστευτικό, ο Χέρμαν βαν Ρομπέι χαρακτηρίζει «σημαντικό βήμα προς τη μεγαλύτερη αλληλεγγύη μεταξύ των κρατών μελών και την καλύτερη προστασία των εξωτερικών μας συνόρων» την πρόσφατη Συμφωνία για το Άσυλο και τη Μετανάστευση.
Με αφορμή τις καταστροφικές πυρκαγιές και πλημμύρες του περασμένου καλοκαιριού στην Ελλάδα και άλλες χώρες παγκοσμίως, ο Χέρμαν βαν Ρομπέι αναφέρεται στη σημασία που έχει να φτάσουμε στη ρίζα του προβλήματος της κλιματικής κρίσης και επαναφέρει μια πρόταση που, όπως λέει, είχε ο ίδιος κάνει το 2010 και αφορούσε τη σύσταση μιας ευρωπαϊκής υπηρεσίας πολιτικής προστασίας που να μπορεί να δράσει άμεσα σε περίπτωση τέτοιων καταστροφών.
Τέλος, για το βραβείο Θεοφανώ, που φέτος απονέμεται στον ΟΗΕ, στο όνομα του Γενικού Γραμματέα του Αντόνιο Γκουτέρες, υπογραμμίζει τον σημαντικό πολιτικό και ηθικό ρόλο τόσο του ίδιου του Οργανισμού όσο και του κ. Γκουτέρες ενώ με αφορμή τη στάση της Ρωσίας ως μόνιμου μέλους του Συμβουλίου Ασφαλείας και την παραβίαση από μέρους της του Χάρτη του ΟΗΕ, όπως λέει, προτείνει την άρση του δικαιώματος βέτο ορισμένων χωρών.
Υπενθυμίζεται ότι η απονομή του βραβείου «Αυτοκράτειρα Θεοφανώ», που έχει πλέον καταστεί θεσμός, φέτος επικεντρώνεται στον βασικό ρόλο του ανθρωπισμού, ειδικά υπό το πρίσμα της πολυμέρειας ως καταλύτη για την αντιμετώπιση των παγκόσμιων προκλήσεων.
