«Ένας γρίφος τυλιγμένος σε μυστήριο μέσα σε ένα αίνιγμα». Για τη Ρωσία του Στάλιν το είπε ο Τσώρτσιλ, αλλά ισχύει και γι’ αυτό που η κυβέρνηση Μητσοτάκη: προσπαθεί να κρύψει στο έγκλημα των Τεμπών…
Τις πολιτικές ευθύνες τις ανέλαβε, υποτίθεται. Για τις ποινικές, «αρμόδια να κρίνει είναι η Δικαιοσύνη» κατά τον Πρωθυπουργό και τη μιντιακή κομπανία του. Το πιάσαμε το υπονοούμενο, από άλλες υποθέσεις: Siemens, Novartis, Πύλος, υποκλοπές…
Εξ αρχής η εισαγγελία του Αρείου Πάγου, με δυο διαδοχικούς επικεφαλής, ζεσταίνει τις μηχανές γι’ αυτό που προεξοφλεί η κυβερνητική προπαγάνδα: φταίει ένας προφυλακισμένος σταθμάρχης και δυο νεκροί μηχανοδηγοί.
Αν θα αλλάξει κάτι, εξαρτάται από το σθένος του -ευσυνείδητου, καθώς λένε όλοι- εφέτη ανακριτή Λάρισας Σωτήρη Μπαϊκάμη- όταν στείλει στην εισαγγελία το πόρισμά του. Και στη Βουλή βεβαίως, αν του προκύψει εμπλοκή υπουργών. Και τότε, έχουν να γίνουν κάτι στράκες, που έλεγε η Γεωργία Βασιλειάδου.
Ίσως αυτό προσπαθεί να αποφύγει ο Μητσοτάκης με την επιδίωξη πλέον να τεθεί αυτοβούλως στη διάθεση της Δικαιοσύνης ο Κώστας Αχ. Καραμανλής – στέλνοντας, με τον πατροπαράδοτο Μητσοτακικό κυνισμό, μηνύματα αποχρέωσής του: ούτε ο υπουργός Δικαιοσύνης, ούτε ένας βουλευτής Επικρατείας, του το υπέδειξαν αυτοβούλως, ενώ ένας τρίτος -επίσης Μητσοτακικός- μίλησε για… αυτοκτονία!
Τι άλλαξε από πέρυσι, που το Μητσοτακέικο προστάτευε τον μόνο Καραμανλή που βρίσκεται πλέον στη Βουλή; Κάποιοι θα πουν: το γιγαντιαίο κίνημα διαμαρτυρίας που προκάλεσε η θαρραλέα και συγκροτημένη στάση της Μαρίας Καρυστιανού.
Προφανώς. Αλλά, από πότε το σύστημα Μητσοτάκη δείχνει ευαισθησία στο λαϊκό φρόνημα;
Αυτό που άλλαξε είναι αυτό που αποφεύγει να αναδείξει η αντιπολίτευση ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ. Για την όποια να μην ξεχνάμε: Κασσελάκης και Ανδρουλάκης έσωσαν τον Μητσοτάκη, που δεν είχε κοινοβουλευτική πλειοψηφία στο νομοσχέδιο για τον γάμο των ομόφυλων.
Η αλλαγή είναι εμφανής: το κεντρικό ζητούμενο της υπόθεσης έχει μετακινηθεί: από τη σύγκρουση και όσα προηγήθηκαν, βρίσκεται πλέον σε αυτό που επακολούθησε.
Η συζήτηση ως τώρα, ήταν πώς δυο τρένα συγκρούσθηκαν – και γιατί δεν υπήρχε ο προβλεπόμενος μηχανισμός εξουδετέρωσης του «ανθρώπινου λάθους».
Πλέον είναι η κυβερνητική επιχείρηση να εξαφανιστούν στοιχεία, πέραν της σύγκρουσης: το φορτίο του ενός τρένου. Για την κυβέρνηση, υπήρξε και ένα ατύχημα μέσα στο ατύχημα.
Δεν θέλουν πλέον να αποφύγει τις ευθύνες του ο Καραμανλής , αλλά να μην στραφεί η έρευνα στις ευθύνες όσων, από το μέγαρο Μαξίμου, πήραν τον έλεγχο της κατάστασης μετά τη σύγκρουση.
Εκεί βρίσκεται το μυστικό: μετά τον πρώην περιφερειάρχη Αγοραστό, δίνουν και τον πρώην υπουργό για να σταματήσει σ’ αυτούς η έρευνα – ποντάροντας στη σιωπή τους.
Από αυτή την άποψη η πρωτοβουλία του Χρήστου Σπίρτζη, να ζητήσει ενεργοποίηση της ποινικής έρευνας για τον ίδιο, δεν εκθέτει απλώς τον Καραμανλή: οδηγεί σε κατάρρευση τη σκηνοθεσία απομάκρυνσης από όσα προσπαθεί να κρύψει προσωπικά ο Πρωθυπουργός.
Η απάντηση Φλωρίδη-Μαρινάκη, ότι πρόκειται για πυροτέχνημα του πρώην υπουργού του ΣΥΡΙΖΑ, επειδή δεν υπάρχει ποινική δίωξη εναντίον του -αφου υπόκειται στην παλαιά πρόβλεψη της παραγραφής- είναι υπέρ του Σπίρτζη:
-Ακριβώς επειδή δεν έχει ποινικές θηλιές στον λαιμό του, αποκτά αξία η προσφυγή του σε ένα συνταγματικό προνόμιο. Αποσυνδέοντας μάλιστα τη σύγκρουση από την περιβόητη «Σύμβαση 717», ωθεί την έρευνα στις γραμμές που οδηγούν στη συσκότιση, που την ακολούθησε.
Πρακτικά ο Σπίρτζης, αλλάζει τα δεδομένα του «φακέλου των Τεμπών» και στο «Δικαιοσύνη τώρα» προστίθεται: «Αποκάλυψη τώρα»!.
ΠΗΓΗ: ieidiseis.gr
