Οι επενδυτικοί οίκοι έχουν τμήματα αναλύσεων και παρακολουθούν από κοντά τις τάσεις της αγοράς. Το τελευταίο διάστημα είχαμε τρεις ενδιαφέρουσες εκθέσεις για την ενέργεια. Στη χθεσινή ανάρτηση είδαμε κάποια βασικά στοιχεία από την έκθεση της Morgan Stanley. Σήμερα θα δούμε αντίστοιχα κάποια στοιχεία από την έκθεση της Citi Research.
Η 64 σελίδων έκθεση της Citi έχει τίτλο “Energy 2020: The Revolution Will Not Be Televised as Disruptors Multiply”, αναφέρεται σε όλο τον εμπορευματικό τομέα της ενέργειας και από την αρχή ξεκαθαρίζει τα πράγματα: “A Big Win for …
Low-Cost Producers” – “Μεγάλη νίκη για παραγωγούς με χαμηλό κόστος”, κάτι βέβαια απόλυτα φυσιολογικό κι αναμενόμενο.
Η έκθεση συνοψίζει μια σειρά ειδικές επιμέρους εκθέσεις από το τμήμα ερευνών της Citi, για τις οποίες δίνει και τους συνδέσμους: υπάρχει πολύ υλικό για όποιον ενδιαφέρεται να τις διαβάσει.
Το πρώτο μέρος αναφέρεται στο πετρέλαιο και τη μεγάλη επανάσταση που έφερε το σχιστολιθικό αέριο και πετρέλαιο στις ΗΠΑ: μέχρι το 2020 οι ΗΠΑ θα είναι αυτάρκεις και ήδη έχουν ξεκινήσει οι εξαγωγές μετά από απαγόρευση 40 ετών.
Η μεγάλη αύξηση της παραγωγής ήρθε από το Τέξας, αλλά ήδη αυξάνεται και σε άλλες περιοχές. Παρά την αύξηση της παραγωγής, παρατηρείται συνεχής μετάβαση από την κατανάλωση πετρελαίου στην κατανάλωση φυσικού αερίου.
Ρωσία, ΗΠΑ και Κίνα έχουν τα μεγαλύτερα αποθέματα σχιστολιθικού αερίου, όπως φαίνεται και στο σχετικό χάρτη των λεκανών ανά τον κόσμο.
Μια ματιά στο χάρτη είναι αρκετή για να εξηγήσει την κρίση στην Ουκρανία: είναι απ’ τις πιο ελπιδοφόρες περιοχές στον πλανήτη.
Ωστόσο η 4η χώρα σε αποθέματα είναι η Αργεντινή, με διαπιστωμένα αποθέματα 27 δισεκατομμύρια βαρέλια πετρέλαιο και 802 τρισεκατομμύρια κυβικά πόδια αέριο.
Λέτε αν βγει ο Τσίπρας “να μας κάνει Αργεντινή” και στα αποθέματα;
Για την ηλιακή ενέργεια η Citi είναι αισιόδοξη και φειδωλή ταυτόχρονα: ναι μεν βλέπει μεγάλη ανάπτυξη τα επόμενα χρόνια, κυρίως στην Κίνα, όπου η μεγάλη χρήση του κάρβουνου δημιούργησε προβλήματα καπνομίχλης (smog) στις πόλεις, αλλά δεν βλέπει συνδυασμό με ανάπτυξη συστημάτων αποθήκευσης. Αντίθετα, βλέπει ανάπτυξη συστημάτων κυψελών καυσίμου στην Ιαπωνία, όπου ήδη μέχρι το Μάρτιο 2014 έχουν εγκατασταθεί 40.000 συστήματα σε σπίτια και ανάπτυξη αυτοκινήτων με κυψέλες καυσίμου από το 2020. Το υδρογόνο για τις κυψέλες παράγεται από φυσικό αέριο. Το κόστος είναι στα 15-20.000 δολάρια ΗΠΑ, αλλά με την ανάπτυξη, που θα φέρει οικονομίες κλίμακας, στοχεύουν να πέσει στα 7.000 δολάρια το 2016.
Και τα αιολικά; πού είναι τα αιολικά στην έκθεση της Citi; Τα αιολικά απουσιάζουν εντελώς, κάτι που κάνει ιδιαίτερη εντύπωση, καθόσον η έκθεση καλύπτει ευρύτατο φάσμα της παραγωγής ενέργειας (πετρέλαιο, αέριο, κάρβουνο, πυρηνικά, ηλιακά, κυψέλες καυσίμου). Η έκθεση απλά σχολιάζει ότι ένα μέρος της παραγωγής που θα αντικαταστήσει τη γηράσκουσα υποδομή σε εργοστάσια κάρβουνου και πυρηνικών θα είναι ηλιακά και αιολικά, με τα ηλιακά να αντιμετωπίζουν τα θέματα αιχμής φορτίου πολύ καλύτερα απ’ τα εντελώς τυχαίας συμπεριφοράς αιολικά. Το ίδιο δηλαδή, που έχει πει ο δικός μας ΑΔΜΗΕ στη Μελέτη Επάρκειας Ισχύος 2013-2020: αξιοπιστία ισχύος αιολικών 10% (και πολύ τους είναι), αξιοπιστία ισχύος Φ/Β 70% (στο πρωινό εαρινό σημείο αναφοράς).
Τα λινκς τεκμηρίωσης (με μπλε) βρίσκονται στο http://greeklignite.blogspot.gr/2014/09/citi-research-2020.html και στο Facebook, στη διεύθυνση Greeklignite!
