Οι αμερικανικές κρατικές υπηρεσίες καλούνται να αναβαθμίσουν γρήγορα τις προσπάθειες διακυβέρνησης που επικεντρώνονται στην Τεχνητή Νοημοσύνη. Η κυβέρνηση των Ηνωμένων Πολιτειών θα πρέπει να ενσωματώσει τη διακυβέρνηση στις υφιστάμενες εντολές των οργανισμών, αντί να προσπαθήσει να δημιουργήσει ένα μοντέλο διακυβέρνησης από το μηδέν.
Των Jack Corrigan και Owen J. Daniels
Οι πρόσφατες εξελίξεις στην Τεχνητή Νοημοσύνη έχουν τραβήξει την προσοχή του κοινού και οι συζητήσεις σχετικά με τον τρόπο διαχείρισης αυτής της μετασχηματιστικής τεχνολογίας έχουν απασχολήσει τους ηγέτες στην Ουάσινγκτον, τις Βρυξέλλες, το Πεκίνο και όχι μόνο. Μέσα στον τελευταίο χρόνο, οι υπεύθυνοι χάραξης πολιτικής έχουν επιδιώξει μια σειρά από μέτρα διαχείρισης της Τεχνητής Νοημοσύνης, από την σαρωτική Πράξη της Ευρωπαϊκής Ένωσης για την Τεχνητή Νοημοσύνη μέχρι πρωτοβουλίες σε επίπεδο πολιτείας και πόλης στις Ηνωμένες Πολιτείες. Οι προσεγγίσεις αυτές ποικίλλουν σε μεγάλο βαθμό ως προς το εύρος και την κλίμακά τους, καθώς και ως προς τη στάση τους απέναντι στην εξισορρόπηση των συχνά ανταγωνιστικών στόχων της προώθησης της ασφάλειας της Τεχνητής Νοημοσύνης και της διατήρησης των κινήτρων καινοτομίας.
Μέχρι σήμερα, η αμερικανική κυβέρνηση δεν έχει ακόμη εκδώσει δεσμευτικούς κανονισμούς για την Τεχνητή Νοημοσύνη – οι περισσότερες προσπάθειες διακυβέρνησης υψηλού επιπέδου στις Ηνωμένες Πολιτείες επικεντρώνονται σήμερα στον έλεγχο της χρήσης της τεχνολογίας από την ίδια την κυβέρνηση και στην ενθάρρυνση των προγραμματιστών Τεχνητής Νοημοσύνης να υιοθετήσουν εθελοντικά μέτρα συμμόρφωσης. Οι νομοθέτες και από τις δύο πλευρές του Σώματος των βουλευτών έχουν διατυπώσει διάφορες προτάσεις, με ορισμένους να φτάνουν μέχρι την προώθηση ενός νέου οργανισμού για τη διαχείριση της ανάπτυξης και της εγκατάστασης συστημάτων Τεχνητής Νοημοσύνης. Τα σχέδια αυτά υπονοούν ότι το έργο της ρύθμισης της Τεχνητής Νοημοσύνης είναι πολύ μεγάλο και πολύ νέο για οποιαδήποτε υφιστάμενη ομοσπονδιακή ρυθμιστική αρχή.
Ωστόσο, η υπόθεση αυτή δεν είναι απαραίτητα αληθής. Παρά τη διαφημιστική εκστρατεία που περιβάλλει την τεχνολογία, τα συστήματα Τεχνητής Νοημοσύνης είναι απλώς εργαλεία που βοηθούν τους ανθρώπους και τους οργανισμούς να εκτελούν εργασίες και οι περισσότεροι τομείς στους οποίους θα μπορούσαν να αναπτυχθούν αυτά τα εργαλεία εμπίπτουν ήδη στη δικαιοδοσία μιας ή περισσότερων κυβερνητικών ρυθμιστικών αρχών. Ως εκ τούτου, οι οργανισμοί μπορεί να μην χρειάζονται νέες νομικές εξουσίες για τη ρύθμιση της Τεχνητής Νοημοσύνης σε πολλές περιπτώσεις – οι υφιστάμενες εξουσίες τους μπορούν πιθανότατα να κάνουν το κόλπο μια χαρά. Επιπλέον, δεδομένης της ταχύτητας με την οποία αναπτύσσονται τα εργαλεία Τεχνητής Νοημοσύνης σε ολόκληρη την οικονομία, θα είναι ζωτικής σημασίας για τους οργανισμούς να αρχίσουν να αντιμετωπίζουν τους κινδύνους της Τεχνητής Νοημοσύνης χρησιμοποιώντας τις εξουσίες που ήδη διαθέτουν.
Η χρήση των υφιστάμενων ρυθμιστικών εργαλειοθηκών για τη διαχείριση της Τεχνητής Νοημοσύνης προσφέρει πολλά οφέλη, τουλάχιστον βραχυπρόθεσμα. Το πρώτο και κυριότερο είναι η ταχύτητα. Η Τεχνητή Νοημοσύνη εξελίσσεται ραγδαία και οι οργανισμοί σε ολόκληρη την οικονομία είναι πρόθυμοι να ενσωματώσουν την τεχνολογία στα προϊόντα και τις λειτουργίες τους. Οι κίνδυνοι που παρουσιάζουν αυτά τα εργαλεία Τεχνητής Νοημοσύνης θα αυξάνονται καθώς θα υιοθετούνται ευρύτερα και η κυβέρνηση πρέπει να δράσει γρήγορα αν ελπίζει να παραμείνει μπροστά από την καμπύλη. Χρησιμοποιώντας τις υπάρχουσες εξουσίες, οι οργανισμοί μπορούν να αρχίσουν να ρυθμίζουν την Τεχνητή Νοημοσύνη από σήμερα, αντί να περιμένουν ένα έντονα διχασμένο Κογκρέσο να θεσπίσει μια συνολική νομοθεσία για την Τεχνητή Νοημοσύνη ή να συστήσουν μια εντελώς νέα ρυθμιστική αρχή.
Επιπλέον, η χρήση των υφιστάμενων αρχών μπορεί να βοηθήσει τις ρυθμιστικές αρχές να αντιμετωπίσουν μια σειρά από εφαρμογές Τεχνητής Νοημοσύνης που είναι πιθανό να είναι ιδιαίτερα εξειδικευμένες για κάθε τομέα. Δεδομένου ότι η Τεχνητή Νοημοσύνη είναι μια τεχνολογία γενικού σκοπού, οι υπεύθυνοι χάραξης πολιτικής δεν μπορούν ρεαλιστικά να δημιουργήσουν μια σειρά από καθολικά εφαρμόσιμους κανονισμούς, οι οποίοι να ταιριάζουν σε όλους. Η αποτελεσματική διακυβέρνηση θα εξαρτηθεί τόσο από τις λεπτομέρειες των συγκεκριμένων περιπτώσεων χρήσης όσο και από τις αποχρώσεις της ίδιας της τεχνολογίας. Οι ρυθμιστικές αρχές απασχολούν ήδη εμπειρογνώμονες με βαθιά γνώση των κλάδων, των δικτύων και των συστημάτων στα οποία θα αναπτυχθούν εφαρμογές τεχνητής νοημοσύνης. Η ανάθεση αρμοδιοτήτων για τη διακυβέρνηση της Τεχνητής Νοημοσύνης σε αυτές τις υπηρεσίες -αντί να τις ενοποιεί σε μια ενιαία νέα οντότητα- θα επιτρέψει στην κυβέρνηση να αξιοποιήσει καλύτερα αυτή την εσωτερική τεχνογνωσία. Οι υπεύθυνοι χάραξης πολιτικής μπορεί να χρειαστούν πρόσθετη εκπαίδευση για να ρυθμίσουν αποτελεσματικά την Τεχνητή Νοημοσύνη, βέβαια, αλλά το να διδάξεις σε ένα ευρύ φάσμα εμπειρογνωμόνων του αντικειμένου πώς λειτουργεί η Τεχνητή Νοημοσύνη είναι ευκολότερο από το να εκπαιδεύσεις εμπειρογνώμονες Τεχνητής Νοημοσύνης στις αποχρώσεις κάθε τομέα όπου θα εφαρμοστεί η τεχνολογία.
Ίσως το πιο σημαντικό όμως είναι ότι η χρήση των υφιστάμενων δομών διακυβέρνησης είναι επίσης νομικά εφικτή. Πολλές ρυθμιστικές αρχές έχουν θεσμοθετημένες εξουσίες που συνεπάγονται δικαιοδοσία σε ένα ευρύ φάσμα τεχνολογιών, συμπεριλαμβανομένης της Τεχνητής Νοημοσύνης. Στην περίπτωση της Ομοσπονδιακής Υπηρεσίας Πολιτικής Αεροπορίας, για παράδειγμα, ο οργανισμός είναι νομικά υπεύθυνος για τη «θέσπιση ελάχιστων προτύπων που απαιτούνται προς το συμφέρον της ασφάλειας για συσκευές … αεροσκαφών, κινητήρες αεροσκαφών και έλικες». Η αρμοδιότητα αυτή ισχύει είτε υπάρχουν συστήματα Τεχνητής Νοημοσύνης στο αεροσκάφος είτε όχι.
Όπως περιγράφεται λεπτομερώς σε νέα έκθεση του Κέντρου Ασφάλειας και Αναδυόμενων Τεχνολογιών του Πανεπιστημίου Georgetown, οι υφιστάμενες εξουσίες της FAA είναι πράγματι αρκετά ευέλικτες ώστε να διέπουν τα συστήματα τεχνητής νοημοσύνης που είναι ενσωματωμένα στα συστήματα επί του αεροσκάφους και στις υποδομές ελέγχου εναέριας κυκλοφορίας, καθώς και σε άλλα μέρη του οικοσυστήματος των αερομεταφορών. Αναμένουμε ότι οι περισσότερες ρυθμιστικές αρχές που θα αναλάβουν αυτή την άσκηση θα διαπιστώσουν ότι και αυτές έχουν ήδη την εξουσία να θεσπίσουν κανόνες για τα συστήματα τεχνητής νοημοσύνης στους τομείς ενδιαφέροντός τους.
Σίγουρα, η χρήση των υφιστάμενων εξουσιών για τη ρύθμιση της Τεχνητής Νοημοσύνης θα συνεπάγεται προκλήσεις. Οι ρυθμιστικές αρχές θα πρέπει να αναθεωρήσουν τις διαδικασίες διασφάλισης λογισμικού, τα πρότυπα δοκιμών και αξιολόγησης και άλλες διαδικασίες για να ανταποκριθούν στη μοναδική πρόκληση της Τεχνητής Νοημοσύνης. Πολλές υπηρεσίες θα χρειαστεί επίσης να επεκτείνουν το τεχνικό τους προσωπικό προκειμένου να αναπτύξουν και να εφαρμόσουν καθεστώτα διακυβέρνησης της Τεχνητής Νοημοσύνης. Επιπλέον, είναι πιθανό να υπάρχουν ορισμένες εφαρμογές Τεχνητής Νοημοσύνης που δεν εμπίπτουν στην αρμοδιότητα των υφιστάμενων αρχών των οργανισμών και ενδέχεται να χρειαστούν νέα νομοθετήματα για τον μετριασμό των ζημιών σε τέτοιες περιπτώσεις. Ενώ οι ομοσπονδιακοί φορείς χάραξης πολιτικής εργάζονται ήδη για την αντιμετώπιση ορισμένων από αυτά τα ζητήματα, θα χρειαστεί χρόνος για να αποδώσουν αποτελέσματα οι προσπάθειές τους.
Οι ομοσπονδιακοί οργανισμοί βλέπουν επίσης την ικανότητά τους να κυβερνούν τον ιδιωτικό τομέα να αμφισβητείται σε πιο υπαρξιακό επίπεδο. Παραμένει ασαφές πώς η απόφαση του Ανώτατου Δικαστηρίου να ανατρέψει το δόγμα Chevron στην υπόθεση Loper Bright Enterprises κατά Raimondo θα επηρεάσει τη νομιμότητα των διαφόρων ομοσπονδιακών ρυθμιστικών καθεστώτων, και ορισμένα παρατηρητήρια, όπως η FAA, έχουν δεχθεί πυρά μετά από δυστυχήματα υψηλού προφίλ στον τομέα της ασφάλειας στις εταιρείες που υπάγονται στην αρμοδιότητά τους. Τούτου λεχθέντος, η χρήση των υφιστάμενων αρχών για τη ρύθμιση της Τεχνητής Νοημοσύνης μπορεί να είναι ακόμη πιο πρακτική υπό το πρίσμα αυτών των προκλήσεων, καθώς δεν θα απαιτήσει από τις υπηρεσίες να δαπανήσουν περιορισμένους πόρους για τη δημιουργία ολοκαίνουργιων ρυθμιστικών διαδικασιών που ενδέχεται να υπόκεινται σε νομικές αμφισβητήσεις.
Δεδομένης της προεκλογικής περιόδου και του γενικά υποτονικού ρυθμού του Κογκρέσου, δεν θα πρέπει να περιμένουμε να δούμε κίνηση σε οποιαδήποτε ολοκληρωμένη δέσμη μέτρων για τη διακυβέρνηση της Τεχνητής Νοημοσύνης τουλάχιστον μέχρι το επόμενο έτος. Εν τω μεταξύ, οι οργανισμοί θα πρέπει να αρχίσουν να αξιολογούν τις ρυθμιστικές τους εργαλειοθήκες και να καθορίσουν πού και πώς οι υφιστάμενες εξουσίες τους μπορούν να εφαρμοστούν στην Τεχνητή Νοημοσύνη. Ορισμένοι όμιλοι, όπως το Υπουργείο Υγείας και Ανθρωπίνων Υπηρεσιών των ΗΠΑ, έχουν ήδη ολοκληρώσει τέτοιες αξιολογήσεις και θα ήταν σκόπιμο να ακολουθήσουν και άλλοι το παράδειγμά τους. Οπλισμένοι με αυτή τη γνώση, οι υπεύθυνοι χάραξης πολιτικής μπορούν να αρχίσουν να θέτουν κιγκλιδώματα για τα συστήματα Τεχνητής Νοημοσύνης που υπάγονται στην αρμοδιότητά τους και να πιέζουν για όποιες στοχευμένες εξουσίες μπορεί να χρειαστούν για να καλύψουν τα κενά.
Με την πάροδο των ετών έχουμε αναθέσει σε ομοσπονδιακές υπηρεσίες ένα ευρύ φάσμα αρμοδιοτήτων για την προώθηση της υγείας, της ασφάλειας και της ευημερίας του αμερικανικού λαού. Ο πολλαπλασιασμός των εργαλείων τεχνητής νοημοσύνης θα απαιτήσει από τις ρυθμιστικές αρχές να προσαρμοστούν, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι πρέπει να ανακαλύψουν εκ νέου τον τροχό.
* Ο Jack Corrigan είναι ανώτερος ερευνητικός αναλυτής στο Κέντρο για την Ασφάλεια και την Αναδυόμενη Τεχνολογία (CSET) του Πανεπιστημίου Georgetown.
* Ο Owen J. Daniels είναι συνεργάτης του Andrew W. Marshall στο Κέντρο για την Ασφάλεια και την Αναδυόμενη Τεχνολογία (CSET) του Πανεπιστημίου Georgetown.
