Η ανυποχώρητη στάση του Βερολίνου, αλλά και οι απαιτήσεις του ΔΝΤ θα κρίνουν τόσο το χρονοδιάγραμμα όσο και την τύχη των διαπραγματεύσεων.
Με με μία ιδιόμορφη διελκυστίνδα μεταξύ Ευρωπαϊκών Θεσμών και ΔΝΤ η οποία καθυστερεί τις αποφάσεις και κινδυνεύει να στοιχίσει επιπλέον μέτρα πάνω από 4,5 δισ. ευρώ, παρομοιάζουν κυβερνητικά στελέχη την ανοιχτή κόντρα στους κόλπους των δανειστών.
Ως εκ τούτου, οι ξεκάθαρες διαφωνίες μεταξύ των δανειστών βάζουν εμπόδια στη λήψη αποφάσεων, ενώ δημιουργούν έντονες ανησυχίες στην κυβέρνηση σχετικά με την επόμενη μέρα της αξιολόγησης.
Το Ταμείο έσπευσε να ξεκαθαρίσει ότι δεν μπορεί να συμφωνήσει με τους στόχους που επιχειρούν να επιβάλουν οι Ευρωπαίοι για τα χρόνια μετά το 2018. Ανώτατος αξιωματούχος του ΔΝΤ τόνισε ότι «Εμείς ζητάμε στόχο που δεν απαιτεί λιτότητα. Άλλοι συμφωνούν σε μη ρεαλιστικούς στόχους που απαιτούν λιτότητα».
Φαίνεται ότι απομακρύνεται η πιθανότητα το Ταμείο να αποφασίσει το επόμενο διάστημα για τη συμμετοχή του ή όχι στο Ελληνικό πρόγραμμα. Αυτό βέβαια θα σημάνει ακόμα μεγαλύτερες καθυστερήσεις στην αξιολόγησης, καθώς για μπορέσουν τα Κοινοβούλια Γερμανίας και Ολλανδίας να εγκρίνουν την εκταμίευση των δόσεων προς την Ελλάδα, θα πρέπει να υπάρχει και η υπογραφή του Ταμείου.
Αυτό όμως προϋποθέτει είτε οι Ευρωπαίοι να υποχωρήσουν στο θέματα των πλεονασμάτων ρίχνοντας τον πήχη στο 1,5% του ΑΕΠ είτε να αποφασιστούν εμπροσθοβαρή μέτρα 4,5 με 5 δισ. ευρώ για την τριετία 2018-2020 που θα συμβάλουν στην επίτευξη πρωτογενούς πλεονάσματος 3,5% του ΑΕΠ.
