Γράφει ο Δημήτρης Κατσαρός
Η Έλενα Παναρίτη, σύμβουλος του Γιάνη Βαρουφάκη η οποία εργάζεται στο πλαίσιο των διεργασιών του Brussels Group, αποκάλυψε ότι η στάση των δανειστών μας είναι πολύ πιο σκληρή από ό,τι νομίζαμε.
«Αν δεν έχετε ρευστότητα, μην πληρώσετε μισθούς για κανα δυο μήνες» ήταν το μήνυμα των πιστωτών προς την Αθήνα. Για να αναλογιστούμε τι ακριβώς σημαίνει αυτό, ουσιαστικά μας λένε ότι αν η Ελλάδα έχει πρόβλημα ρευστότητας, δεν θεωρούν ότι αυτό είναι αποτέλεσμα των πολιτικών που οι ίδιοι μας επέβαλαν, ενώ επίσης δεν βρίσκουν τον λόγο να βοηθήσουν την κατάσταση παρά την «συμφωνία» που έχει επιτευχθεί στο τελευταίο Eurogroup.
Για να το πούμε ακόμη πιο λιανά, μας προτείνουν να κηρύξουμε προσωρινή πτώχευση, αλλά μόνο για το εσωτερικό. Τις πληρωμές μας προς το εξωτερικό να τις διατηρήσουμε κανονικά. Τόσο πολύ τους είχαν καλομάθει βλέπεις οι προηγούμενες κυβερνήσεις. Αυτή η απάντηση μπορεί να θεωρηθεί ακόμη και στα όρια της διπλωματικής πρόκλησης, και αν λεγόταν δημοσίως από επίσημα χείλη, ουσιαστικά θα πυρπολούσε όλες τις προσπάθειες και τις εξαγγελίες για παραμονή της Ελλάδας στο ευρώ και τις καραμέλες περί ευρωπαικής αλληλεγγύης.
Ωστόσο η κα Παναρίτη, παραδέχθηκε ότι «μας συμπεριφέρονται απαξιωτικά γιατί μας έπιασαν αδιάβαστους και χωρίς τεχνογνωσία». Αφενός εφόσον η ίδια παραδέχεται κάτι τέτοιο, θα πρέπει να αναλάβει και τις ευθύνες της για αυτό, αφετέρου το γεγονός αυτό δεν δικαιολογεί την στάση τους η οποία είναι προκλητική και επικίνδυνη.
Ίσως πάντως επέλεξε να παρουσιάσει αυτές τις πληροφορίες η κα Παναρίτη, μιλώντας σε εκδήλωση εχθές το βράδυ, κυρίως για να δημιουργήσει ζήτημα και να απαιτηθεί από τους εκπροσώπους των δανειστών μας να απολογηθούν για την καταγγελία και να πάρουν πίσω ή να αναλάβουν την ευθύνη αυτής της επίθεσης.
Η σύμβουλος του κ. Βαρουφάκη, έδωσε και μία εικόνα για τους ανθρώπους με τους οποίους δουλεύει στο Brussels Group, αναφέροντας ότι «Οι πιο σκληροί είναι του ΔΝΤ λέγοντας ότι λειτουργούν σχεδόν στρατικοποιημένα, με πειθαρχία και που διεκδικούν αυτό που θέλουν μέχρι τέλους.», τους αξιωματούχους της ΕΚΤ τους περιγράφει ως υπαλλήλους των τραπεζών, ενώ εκείνους της Κομισιόν ως συνονθύλευμα γραφειοκρατών που βγάζουν προϋπολογισμούς.