Γράφει ο Νίκος Ζόμπολας
Από το 1950 μέχρι το 1980 την ελληνική συντηρητική δεξιά την κρατούσε στην εξουσία και μάλιστα την μονοπώλησε, ένας ηγέτης, αυτοδημιούργητος, που τα έβαζε με όλους και όλα και δεν είχε εξαρτήσεις, ούτε οικονομικές, ούτε από πρόσωπα, ούτε από το εξωτερικό. Ο Κωνσταντίνος Καραμανλής και δεν τον αποκάλεσαν τυχαία, εθνάρχη.
Από πίσω του βέβαια ήταν σημαντικές μορφές και μαέστροι όπως ο Τσάτσος και ο Παπακωνσταντίνου (φίλος του πατέρα μου και ο αγωγός των γραφόμενων μου), αλλά ποτέ και κανείς δεν μπόρεσε να τον αμφισβητήσει και να τα βάλει μαζί του και τους είχε όλους μαντρωμένους.
Το ίδιο είχε καταφέρει ξανά, τελευταία φορά και ο Κώστας Καραμανλής.
Το μυστικό της επιτυχίας του ήταν αυτό ακριβώς που περιέγραψα πριν. Αυτοδημιούργητος και μάγκας. Τα έβαζε με στρατό, αμερικές και βασιλιάδες και πάντα έβγαινε από πάνω γιατί είχε το λαό με το μέρος του, γιατί δεν τον κράταγε κανείς και γιατί δεν έπαιζε παιχνίδια με κανέναν.
Με μια μάλιστα παράνομη αριστερά, ήταν ο απόλυτος κυρίαρχος του παιχνιδιού, παρόλο που είχε πάντα τον βραχνά του κέντρου και τον ανακωτοσούρα φιλελεύθερο Μητσοτάκη που έγινε κεντρώος για να κυβερνήσει.
Δεν τα γράφω αυτά για να του κάνω καμία αγιογραφία, άλλωστε είναι πασίγνωστο ότι έκανε πολλά λάθη και το ’74 που γύρισε αγνώριστος πολιτικά, ήταν και πάλι κυρίαρχος για 6 χρόνια.
Τα γράφω για να θυμηθείτε και να κατανοήσετε την σημερινή κατάσταση και το φαινόμενο Τσίπρα και γιατί η σημερινή δεξιά είναι απούσα από τις εξελίξεις και δεν ξέρει πως να ανακαταλάβει την εξουσία και έχει κολλήσει στην φθαρμένη και αμαρτωλή ΝΔ, που καμία σχέση δεν έχει με την δεξιά πλέον.
Παρά τα τεράστια λάθη του Καραμανλή, ο ίδιος ήταν άφθαρτος, ήταν ο βασικός φορέας της δεξιάς και όχι ο ΕΣ, η ΕΡΕ ή η ΝΔ. Μετά από τόσες δεκαετίες εξουσίας, ήταν ακόμη ατσαλάκωτος και έτσι έμεινε. Σκεφτείτε σήμερα που οι κυβερνήσεις των μνημονίων πέφτουν κάθε 2 χρόνια. Γιατί πέφτουν όμως και δεν στεριώνει κανείς;
Μα είναι προφανές, απόλυτη υποταγή στον ξένο παράγοντα, πολλές εξαρτήσεις από οικονομικούς παράγοντες και πολλά βαρίδια από το παρελθόν όλων και βεβαίως πολλά τζάκια.
Για αυτό τον λόγο τους γλεντάει ο Τσίπρας όποτε θέλει και όπως θέλει. Είναι μάγκας, αυτοδημιούργητος, χωρίς παρελθόν και τζάκια, χωρίς οικονομικές εξαρτήσεις. Κι ας κάνει τεράστια λάθη και είναι ανεπαρκής στην πολιτική του κατάρτιση. Είναι ηγέτης χωρίς αμφιβολία.
Νοιάζεται για τους συντρόφους του, είναι λαϊκιστής και κάνει πολιτικό παιχνίδι χωρίς κανόνες με μόνο οδηγό τις επιθυμίες των ψηφοφόρων κι όχι τις προσωπικές του.
Έχει κολλήσει και ένα πατριωτικό κεντροδεξιό κόμμα τους ΑΝΕΛ, με χωριστές εξουσίες και αρμοδιότητες και τα έχει όλα σε ένα.
Ιδιοφυές.
Πάλι θα επαναλάβω ότι δεν κάνω αγιογραφίες, αλλά προσπαθώ να αναλύσω αντικειμενικά την ιστορία και να βγουν χρήσιμα συμπεράσματα για την πολιτική συμπεριφορά του λαού.
Θα μου πείτε, ότι τα γράφω για προσωπικό πολιτικό και κομματικό όφελος ή για να τα βάλω με κάποιον. Κουτό. Τα γράφω για να ξυπνήσουν κάποιοι που νομίζουν ότι ζουν σε άλλες εποχές, ότι η εξουσία είναι διαδοχική ακόμη και δικομματική και ότι λόγω ονόματος η εξουσία είναι δεδομένη.
Τα γράφω γιατί με ενδιαφέρει να ξανά κυβερνήσει η δεξιά και γιατί πιστεύω ότι είναι η μόνη πολιτική δύναμη και παράταξη που νοιάζεται για το έθνος, τους Έλληνες, την πατρίδα, την παιδεία και την θρησκεία.
Αυτό το στυλάκι των τελευταίων χρόνων της ΝΔ (που εξέφραζε για δεκαετίες την δεξιά) ότι κάνω ότι γουστάρω, δεν δίνω λογαριασμό σε κανέναν και τα μέλη του κόμματος είναι αναλώσιμα και οι ψηφοφόροι δεδομένοι.
Προσωπικά πιστεύω ότι η ΝΔ δεν θα ξανά κυβερνήσει ποτέ ως πολιτικός φορέας και ήδη αναδεικνύονται δεξιές παραφυάδες που κάποια στιγμή θα ενωθούν υπό την σκέπη ενός νέου Κωνσταντίνου Καραμανλή.
Μέχρι να γίνει αυτό όμως, η παρούσα εκπροσώπηση της δεξιάς στην Ελλάδα είναι δυστυχώς εκτός παιχνιδιού και τροχιάς εξουσίας.
Μια παρηκμασμένη και αμαρτωλή ΝΔ και συνεχείς διασπάσεις με προσωποκεντρικά κόμματα, αυθεντικών δεξιών όμως.
Είμαι αισιόδοξος πάντως, ότι σύντομα θα δημιουργηθεί κάτι νέο και μεγάλο και θα είναι κάτι υγιές και δυνατό και θα κηδεμονεύσει και πάλι την πολιτική εξουσία στην χώρα.