Γράφει ο Νίκος Ζόμπολας
Οι Έλληνες είναι “δεξιοί” πλειοψηφικά, για πολλές δεκαετίες, να μην πω χιλιετίες.
Τι εννοώ “δεξιοί”;
Εννοώ πατρίδα, θρησκεία, οικογένεια.
Συντηρητικοί, κλασικοί δεξιοί.
Των παραδόσεων, των εθίμων, της ορθοδοξίας. Του ελεύθερου εμπορίου, της επαγγελματικής ευελιξίας και προσαρμογής σε οποιαδήποτε οικονομικά δεδομένα και νόμους. Έχουν στόχο πάντα την ατομική ανάδειξη και κέρδος με κάθε τρόπο, νόμιμο αλλά όχι ήθικο, όμως τηρούν τις συμφωνίες και δεν είναι μπαταχτσήδες.
Ακόμα και αυτοί που ζουν από την μαύρη οικονομία και είναι αρκετοί που το επιδιώκουν, ενισχύουν την οικονομία του κράτους έμμεσα, θα κάνουν δωρεές, θα καταναλώσουν, θα βοηθήσουν τους αδύναμους.
Δεν γουστάρουν όμως εμπόδια και φεουδάρχες, ολιγάρχες και “ζυγό”. Φορολογικό, πολιτικό και διοικητικό κρατικό ζυγό, πόσο μάλλον ξένους και σκληρά νομίσματα.
Τρελαίνονται όταν τους βάζουν χέρι στην ατομική τους περιουσία. Θα δώσουν στο κράτος πολλά, αλλά οικειοθελώς, όσα θέλουν. Μερικές φορές προαιρετικά θα δώσουν και περισσότερα, υποχρεωτικά δεν θα δώσουν τίποτα. Για αυτό έχουμε και τόσους εθνικούς ευεργέτες.
Αριστερά δεν είχαμε ποτέ στην Ελλάδα. Ίσως μια κουλτουριάρικη δεξιά. Αυτό που συμβαίνει τώρα δηλαδή, είναι ξένο προς τους Έλληνες.
Αριστερή νοοτροπία, ελεύθερα ήθη, υποβάθμιση εκκλησίας και υποθήκευση και κατάσχεση περιουσιών. Ξένο ζυγό, της ΕΕ και των Γερμανών.
Δεν θα κρατήσει, ούτε θα στεριώσει πολύ αυτό το μοντέλο. Θα ξεριζωθεί.
Παρόλα αυτά, υπάρχουν κάποια κόμματα που εκφράζουν τις διαθέσεις των Ελλήνων κατά καιρούς. Το ΠΑΣΟΚ στόχευσε στην ατομική ελευθερία και καλοπέραση και στην ευελιξία της ατομικής ανάπτυξης σε βάρος του κράτους, αριστερό δεν το λες.
Η ΝΔ αποτελούσε πάντα τον κύριο πόλο των πιο δεξιών.
Των νοικοκυραίων και της ατομικής ελευθερίας.
Πασοκοποιήθηκε όμως και αλλοιώθηκε.
Αυτή την στιγμή υπάρχει ένα 10%, σκληρός πυρήνας δεξιών που δεν τους εκφράζει κανείς.
Ούτε η ΝΔ, που κατευθύνεται προς το σημιτικό κέντρο των τζαμιών και των ομοφυλόφιλων και της προστασίας του ξένου παράγοντα και των ολιγαρχών, χωρίς εθνική ανεξαρτησία, ούτε η παράνομη και βίαιη ακροδεξιά Χρυσή Αυγή, ούτε οι ΑΝΕΛ που συμμάχησαν με αριστερούς και πάνε όπου φυσάει ο άνεμος.
Κανέναν όμως δεν τον ενδιαφέρει να ασχοληθεί με αυτό το 10%, θέλει πολύ χρόνο και κόπο. Όλοι στοχεύουν στο εύκολο 30% της μεσαιοχωρίτικης πολιτικής για να αρπάξουν την εξουσία.
Αυτοί οι δεξιοί του 10% αισθάνονται ορφανά και δεν θα ψηφίσουν κανένα από τα προαναφερθέντα κόμματα.
Η φύση όμως απεχθάνεται τα κενά στην πολιτική και η απλή αναλογική είναι προ των πυλών.
