Η Μίλαν έγινε μία από τις λίγες ομάδες που κατάφερε να βγάλει τον Λίο Μέσι εκτός παιχνιδιού. Ίσως η μοναδική εδώ και χρόνια που μπόρεσε να περιορίσει την Μπαρτσελόνα τόσο πολύ ώστε η στατιστική καταμέτρηση να δείχνει μόλις έξι τελικές προσπάθειες των Καταλανών, εκ των οποίων οι δύο εντός εστίας.
Είναι υπερβολικό να πιστέψει κανείς ότι ο Μέσι και η Μπαρτσελόνα θα παραδώσουν τα όπλα στον επαναληπτικό. Είναι ουτοπικό να περιμένει ότι η Μίλαν δε θα ζήσει εφιαλτικές στιγμές στο Καμπ Νου. Είναι βιαστικό το συμπέρασμα ότι η Μπαρτσελόνα δίχως προπονητή μεγέθους Γκουαρδιόλα γίνεται μια «θνητή» ομάδα σε υψηλό επίπεδο. Και ακόμη πιο «τραβηγμένα» τα σχόλια περί αποκαθήλωσης του Μέσι, επειδή εξουδετερώθηκε πλήρως από τη διπλή ζώνη των Ιταλών και έκανε ένα πολύ κακό ματς.
Είναι, όμως, αλήθεια ότι o Μάσιμο Αλέγκρι πρόσθεσε το βράδυ της Τετάρτης στο βιογραφικό του ένα τεράστιο παράσημο. Έγινε προπονητής-χάκερ, μπλοκάροντας το κομπιούτερ της Μπάρτσα και προκαλώντας ανεπανόρθωτη (;) ζημιά.
Κι είναι επίσης αλήθεια ότι ο Μέσι έχασε πόντους στη συνείδηση όσων τον θεωρούν καλύτερο ποδοσφαιριστή του κόσμου, όλων των εποχών.
Αντιθέτως, η βραδιά στο Μιλάνο ενίσχυσε την άποψη ότι ο Μέσι δεν είναι Μαραντόνα. Ότι το πλούσιο ρεπερτόριό του έχει πολλές, αλλά συγκεκριμένες, κινήσεις οι οποίες μπορούν να εξουδετερωθούν από μια σούπερ σχεδιασμένη και προσαρμοσμένη στο παιχνίδι του αμυντική τακτική.
Βγάζοντας τον Μέσι έξω από τη σκακιέρα, ο Αλέγκρι απέδειξε ότι ο Αργεντίνος είναι ο βασικός άξονας μιας τέλειας ποδοσφαιρικής μηχανής που μπορεί κάποτε να αποσυναρμολογείται.
Ο Μαραντόνα δεν ήταν τόσο «ψηφιακός», είχε όμως μεγαλύτερη δυνατότητα στο απρόβλεπτο σε σχέση με τον Μέσι. Μπορεί να είχε κι εκείνος τις άσχημές του, ήταν όμως αδύνατο να τον βγάλει κάποιος εκτός αγώνα, με οποιαδήποτε αμυντική πονηριά στην τακτική…
Η αλλιώς: Ο Μέσι είναι ο «εγκέφαλος» του κομπιούτερ, ο Μαραντόνα η «ψυχή» του…
