Υπογράφουν οι*
”Δεν έμαθαν τίποτα, δεν ξέχασαν τίποτα”. Με τη φράση αυτή φέρεται να εξέφρασε ο μέγας Γάλλος διπλωμάτης Ταλλεϋράνδος την απογοήτευσή του από τη στάση και συμπεριφορά των Βουρβόνων και λοιπών γαλαζοαίματων την εποχή της γαλλικής παλινόρθωσης. Αυτή την φράση αφιερώνουμε σε εκείνους που ”δεν είδαν, δεν κατάλαβαν, δεν ήξεραν” μετά από 11 χρόνια κρίσης και κυρίως στα 4,5 της δικής τους διακυβέρνησης.
Το σήμερα…
Αποδεικνύεται ότι ”το ματσάκι” δεν γύρισε και ότι πολλές φορές η αλλαγή γηπέδου και η αλλαγή μπάλας δεν αρκούν, αν η ομάδα… δεν τραβάει. Στην τελική ευθεία για τις εθνικές εκλογές αυτό που κυριάρχησε ως αίτημα από την πλευρά του ΣΥΡΙΖΑ και της ηγεσίας του προς τους πολίτες ήταν το ”δώστε μας την ευκαιρία να κυβερνήσουμε με το δικό μας πρόγραμμα”. Πολύ βολικά το αίτημα αυτό βάζει μια παρένθεση στα 4,5 χρόνια, λες και για το διάστημα αυτό δεν κυβέρνησε τη χώρα ο ΣΥΡΙΖΑ και ο εταίρος ΑΝ.ΕΛ. και άλλοι μικροί κυβερνητικοί παίκτες εκ δεξιών ή κεντροαριστερών.
Τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ μπορούν να υποστηρίζουν ό,τι θέλουν για το διάστημα αυτό. Ωστόσο το μνημονιακό πλαίσιο που επιβλήθηκε, το τρίτο (και τέταρτο) μνημόνιο από το 2015 και μετά, ήταν αποτέλεσμα της δικής τους διακυβέρνησης, υπήρξε… επίτευγμα της διαπραγματευτικής δεινότητας της κυβερνητικής ηγεσίας. Το ”χαλινάρι” στο δικό τους πρόγραμμα διακυβέρνησης τραβήχτηκε από το ισχυρό χέρι του Λαού. Σε κάθε περίπτωση, ένα ιδεατό περιβάλλον άσκησης πραγματικής πολιτικής, δηλαδή συνθήκες εργαστηρίου, δεν μπορεί να υπάρξει. Η πραγματικότητα πάντοτε θέτει περιορισμούς. Η πραγματικότητα πάντα εκδικείται. Αυτό που εν πολλοίς δείχνουν να παραγνωρίζουν στον ΣΥΡΙΖΑ ή απλώς δεν θέλουν να παραδεχθούν, είναι ότι σε σημαντικό βαθμό η αποδοκιμασία των ψηφοφόρων αφορά τις επιδόσεις της κυβέρνησης στα ζητήματα της καθημερινότητας (παιδεία, ασφάλεια, υγειά, μεταφορικά μέσα, γραφειοκρατία), εκεί που η γαλάζια κυβέρνηση τώρα είχε το περιθώριο να κάνει δικές της επιλογές. Και σωστές επιλογές.
Αυτή τη φορά όμως ο λαός ”δε μάσησε”. Έδωσε στον κύριο Τσίπρα τα… αχρησιμοποίητα νταούλια του και του έδειξε το δρόμο της αντιπολίτευσης. Ο λαός κουράστηκε από τον άκρατο λαϊκισμό και αυτό το απέδειξε η ίδια η κάλπη. Μία ολόκληρη Ελλάδα βαμμένη στα μπλε, πλην 7-8 περιοχών που και εκεί η διάφορα ΝΔ-ΣΥΡΙΖΑ ήταν ελάχιστη μικρή. Ανοίγει διάπλατα ο δρόμος για την αναμορφωμένη σε στελέχη και ιδέες Νέα Δημοκρατία και η αντιπολίτευση δέχεται το αρχηγετικό κόμμα του Αλ. Τσίπρα. Πράγματι αρχηγετικό: ας αναρωτηθούμε ποια/ποιος θα μπορούσε να αναλάβει την αρχηγία μετά τον Αλέξη; Κανείς… η άκρως τραυματισμένη επικοινωνιακά κα. Δούρου; Ή οι κ.κ. Τζανακόπουλος, Αχτζιόγλου, Νοτοπούλου; Ή η αριστερο-μποέμικη γερουσία του κόμματος; Αυτά όλα καθιστούν τον ΣΥΡΙΖΑ κόμμα ανθρωποκεντρικό και… Τσιπροκεντρικό!
Ο φθηνός εθνικο-λαϊκισμός πέθανε… ή τουλάχιστον για τώρα παραγκωνίστηκε ξεκάθαρα από τον ελληνικό λαό. Οι προδομένοι Έλληνες από την τερατογόνα ‘’Συμφωνία των Πρεσπών’’, τα 100plus θύματα στο Μάτι και την γύρω περιοχη, οι 25 περίπου πνιγμένοι στις Μάνδρες της Αττικής, η πουλημένη Ελλάδα, οι ασφυκτικοί φόροι, οι ελληνόπαιδες μετανάστες, η ανυπαρξία θέσεων εργασίας, η πλήρης αναξιοκρατία και η υποδούλωση της ιδιώτευσης- και πολλά άλλα- οδήγησαν την αριστερόστροφη δεξιά στην παρακμή της. Ο λαός, κύριε Αλέξη, ”σε περίμενε στην γωνία” για τα νταούλια που δεν βάρεσες ποτέ και τα μνημόνια που ποτέ δεν έσκισες… και ξέρεις, ο Έλληνας την κοροϊδία και την αλαζονεία δεν τις συγχωρεί… γιατί είμαστε ένας λαός περήφανος, με βλέμμα καθάριο.
Μετά την ήττα στις ευρωεκλογές ο ΣΥΡΙΖΑ έδειξε να ανακαλύπτει ξαφνικά τη μεσαία τάξη και τα στελέχη του άρχισαν να απαρριθμούν τα καλά που έχουν κάνει για αυτήν, εγκαταλείποντας εν μία νυκτί την αφήγηση της «οικονομικής πολιτικής με ταξικό πρόσημο». Η ήττα καταδεικνύει ότι η αποδοκιμασία των πολλών -που ανεπιτυχώς επιχείρησε να οικειοποιηθεί ο ΣΥΡΙΖΑ σε έναν ακόμη από τους πολλούς διχασμούς της πορείας του των τελευταίων χρόνων- έχει πολύ περισσότερα και βαθύτερα αίτια.
…το αύριο;
Αυτό ωστόσο που δεν πρέπει να παραβλέπει κανείς είναι μια νέα πολιτική πραγματικότητα που θέλει το ΣΥΡΙΖΑ πιο συσπειρωμένο από ποτέ, μία δυνατή αντιπολίτευση, ετοιμοπόλεμη. Μπετόν αρμέ! Μία αντιπολίτευση που απώλεσε την άκρα αριστερά και στράφηκε στο κέντρο και την κεντροαριστερά, μία αντιπολίτευση που θα μπορεί να γίνει κυβέρνηση πάλι. Ο ΣΥΡΙΖΑ φαίνεται να έχει πάρει το μάθημά του και ο λαός μάλλον τον έστειλε μόνο για τώρα στο σπίτι του. Επομένως, δε θα πρέπει να τον παραβλέπουμε καθώς η πολιτική του δύναμη καλά κρατεί. Προς το παρόν τουλάχιστον αποτελεί μία παρελθοντική Κυβέρνηση και αυτό αποτελεί τεράστια νίκη!
Άλλα ο κος. Αλέξης είναι κοντά στα 45, δεν έχει καεί ακόμη πολιτικά στο 100%, έμαθε το σύστημα και τον έμαθε και εκείνο (βεβαία δεν άκουσε τον λαό και την πάτησε…) έμαθε αγγλικά και την γλώσσα της εξουσίας, έκανε υψηλές γνωριμίες, έχει περίπου 10-15 νεαρά κεντρικά στελέχη και ήδη τα έχει βγάλει μπροστά ”να παίξουν μπαλίτσα”. Θέλει προσοχή και επιμέλεια το όλο ζήτημα. Η ΝΔ έχει όλα τα φόντα να πετύχει. Και θέλουμε να το κάνει. Όχι γιατί έτσι μας κάπνισε… μα γιατί είναι πραγματική ελπίδα
Tο ΚΙΝΑΛ μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας. Με κόπο και βάσανα κατάφερε να κρατήσει ότι είχε, άντε να μεγάλωσε και λίγο την δύναμη του, μα επί της ουσίας έμεινε στάσιμο. Έχει ιδεολογικό, αρχηγικό μα κυρίως υπαρξιακό ζήτημα. Αν δεν το λύσει μέσα σε 1-2 χρόνια θα το ”ρουφήξει” άνετα ο ΣΥΡΙΖΑ και ένα τμήμα του η ΝΔ. Ότι ακριβώς έπαθε και η παλαιά Ένωση Κέντρου της περιόδου 1974-1981 που κόπηκε στα 2 μεταξύ ΝΔ και ΠΑΣΟΚ. Το 74 είχε 25% και το 81 δεν υπήρχε καν… Το ΚΙΝΑΛ έχει ένα τεράστιο όπλο, αρκεί να το βάλει μπρος άμεσα! Έχει νεολαία ακόμη, ναι έχει, πάνω από 200 κοπέλες και παλικάρια σε όλη την Ελλάδα μεταξύ 25 και 35 ετών, με πτυχία, με μυαλό, με δουλειές, με ωραία μουτράκια. Δείτε τι έγινε στην π.χ. στην Ανατολ. Αττική και το Κιλκίς, δείτε τα αποτελέσματα και θα καταλάβετε, δεν λέμε ονόματα. Αν δεν τους βγάλει το Κίνημα -τώρα- μπροστά όμως, για να πάρουν θέσεις και ρόλο, τους βλέπουμε στην αγκαλιά του Αλέξη ή του Κυριάκου σύντομα…
Τέλος καλό, όλα καλά μπορεί να πει κανείς. Μέσα σε ένα μήνα περίπου και μέσω 4 κάλπεων ”πετάξαμε στον κάλαθο των αχρήστων” κόμματα και απο-κόμματα ακραία, νεοφασιστικά, λαικοδεξιά, παλαιοκομμουνιστικά, αναρχοαριστερά κλπ. Αρκετά με το αστείο, δεν μπορεί να κατέχουν 15 περίπου έδρες του Ελληνικού Κοινοβουλίου άτομα με αυταρχικές και απολυταρχικές απόψεις. Ούτε είναι δυνατόν να δίναμε ξανά την δυνατότητα να είναι εντός της Βουλής κόμματα που πρόδωσαν τα πάντα για να μείνουν λίγους μήνες παραπάνω στην υπουργική καρέκλα τα στελέχη τους…
Το νέο κυβερνητικό σχήμα του Κυριάκου Κ. Μητσοτάκη έχει άτομα εκτός κοινοβουλίου, τεχνοκράτες, δυναμικούς επιστήμονες, άτομα εκτός κόμματος, άτομα νεαρά, έχει στήριξη από 158 βουλευτές, έναν σοβαρό άνθρωπο στο τιμόνι της κεντρικής κρατικής τράπεζας, 12 (στους 13) Περιφερειάρχες, δεκάδες εκατοντάδες Δημάρχους, 8 ευρωβουλευτές και με το κάλο έναν δικό της Ελληνα Ευρωπαίο Επίτροπο και σε λίγο καιρό έναν… άλλο ΠτΔ. Τα έχει όλα λοιπόν. Μπορεί μόνο να πετύχει… μόνο! Ότι λιγότερο είναι μη αποδεκτό από την ελληνική κοινωνία.
ΥΓ: Την ώρα που ολοκληρώναμε αυτό το κείμενο η πατρίδα μας -και πόσο μάλλον η Χαλκιδική- περνούσε μια σκληρή δοκιμασία. Μια σκέψη έχουμε μόνο στο μυαλό. Το επόμενο καλοκαίρι (και κανένα άλλο καλοκαίρι) καθόλου θύματα, όσο το δυνατόν λιγότερες υλικές
Γιαννέλου Χριστίνα, Τελειόφοιτη Νομικής Σχολής Α.Π.Θ., Πρ. Πρόεδρος Φοιτητικού Συλλόγου Νομικής Σχολής Α.Π.Θ., Αρθρογράφος
Νταγκίνη Κωνσταντίνα, Φοιτήτρια Νομικής Σχολής Α.Π.Θ., Στέλεχος του Κέντρου Αστικής Μεταρρύθμισης Θεσσαλονίκης
και ο
Μαρκόπουλος Χ. Θωμάς, Επικοινωνιολόγος, Μεταπτυχιακός Φοιτητής Διεθνών και Ευρωπαϊκών Σπουδών στο Πανεπιστήμιο Μακεδονίας, Μέλος Ο.Ν.ΝΕ.Δ. Κιλκίς