Ο πρώτος γύρος των εσωκομματικών εκλογών της ΝΔ ολοκληρώθηκε με επιτυχία χωρίς σημαντικά προβλήματα. Παρότι οι εκλογές του Νοεμβρίου εξελίχθηκαν σε φιάσκο και ταλαιπώρησαν τον κόσμο η προσέλευση ήταν αρκετά μεγάλη. Δεν πρέπει όμως κανείς να επαναπαύεται στις 400 χιλιάδες. Ναι μεν είναι ένας μεγάλος αριθμός που στέλνει ένα μήνυμα οτι είναι αρκετός ο κόσμος αυτός που θέλει μια μεγάλη κεντροδεξιά παράταξη να μπορεί να ασκεί σκληρή αντιπολίτευση αλλά και να μπορέσει να ασκήσει το συντομότερο κυβερνητική μεταρρυθμιστική πολιτική, αλλά κανείς δεν πρέπει να ξεχνάει ότι η ΝΔ είναι παράταξη εκατομμυρίων ανθρώπων και υπάρχει πολύς δρόμος ακόμα που πρέπει να διανύσει ώστε να μπορέσει να προσελκύσει το 40% και άνω των ψηφοφόρων της σε όλη την χώρα. Αυτός πρέπει να είναι ο στόχος την επόμενη μέρα και αυτό πρέπει να έχουν στο μυαλό τους οι 2 υποψήφιοι για την προεδρία στον 2ο γύρο.
Είναι όμως έτσι? Εδώ θα πω αλήθειες και δεν έχω σκοπό να χαιδέψω κανενός τα αυτιά. Δεν ήμουν, δεν είμαι και δεν θα είμαι ποτέ άνθρωπος του κομματικού σωλήνα. Ανήκω στον ιδιωτικό τομέα της παραγωγής και της δημιοργίας, κάνω αυτό που πρεσβεύει η ιδεολογία του φιλελευθερισμού. Την ιδεολογία που πρέπει να αρχίσει να υπηρετεί πάλι η ΝΔ αν θέλει να έχει σοβαρό μέλλον. Επομένως δεν έχω να κρύψω πράγματα που πρέπει να ακουστούν για το καλό της κεντροδεξιάς και της κοινωνίας.
Έχει ασκηθεί κατά καιρούς σκληρή κριτική στην ΝΔ από φιλελεύθερους πολιτικούς, από απογοητευμένους ψηφοφόρους της παράταξης και κυρίως από ανθρώπους της μεσαίας τάξης που η ίδια η παράταξη έχει φροντίσει να διώξει μακριά της με σοσιαλιστικές πολιτικές που εφάρμοσε και δυστυχώς ποτέ κανεις δεν άκουσε και δεν έμαθε κάτι ούτε από τις κριτικές αλλά ούτε από το αποτέλεσμα των πολιτικών που εφαρμόστηκαν. Το αντίθετο μαλιστα, αντί να αλλάξει κάτι προς το καλύτερο η κεντροδεξιά παράταξη έχει μείνει στάσιμη στο παρελθόν, στο παλιό αυτό κομματικό σύστημα που κάθε μέρα την φθείρει και την γερνάει σε επίπεδα μη αναστρέψιμα και κανείς δεν φαίνεται να δείχνει αληθινή διάθεση μέχρι στιγμής να αλλάξει κατέυθυνση. Η παράταξη φαίνεται να έχει χάσει την ιδεολογία της, την ταυτότητά της στην κοινωνία. Δεν είναι λίγες οι φορές που νιώθεις οτι η ΝΔ μοιάζει περισσότερο σε αριστερό κόμμα παρά σε μια σύγχρονη δυτική κεντοδρεξιά. Μια κεντροδεξιά που κυριαρχεί σε όλο τον ανεπτυγμένο κόσμο εκτός από την Ελλάδα. Και όλο αυτό γίνεται γιατί αντί να προσπαθήσει να εμπνεύσει και να αποδείξει οτι οι ιδέες του φιλελευθερισμού είναι αυτές που πρέπει να κυριεύουν στην ελληνική κοινωνία, δείχνει φοβισμένη στην σκιά της ιδεολογικής ηγεμονίας της αριστεράς.
Υπάρχει κόστος όμως. Κόστος για την παράταξη και κόστος για την χώρα. Γιατί πολύ απλά δεν υπάρχει μεγαλύτερο κόστος από το να χάσεις το πάθος σου, τον παλμό σου, τα πιστεύω σου και την ιδεολογική ταυτότητα την οποία υποτίθεται οτι υπηρετείς. Η ΝΔ έχει χάσει την μπάλα σε οτι αφορά τα εθνικά θέματα, την εθνική κοινωνία, τις φιλελέυθερες οικονομικές πολιτικές και τα πιστευώ του παραδοσιακού ελληνισμού. Και όλα αυτά γινονται δυστυχώς στον βωμό της εξυπηρέτησης των φεουδων που κοιτούν μόνο πως θα επανεκλέγονται και όχι πως θα εφαρμόσουν μια σωστή σύγχρονη πολιτική για το καλό του τόπου.
Και το χειρότοερο απ’ ολα? Η ΝΔ είναι πλέον ένα κόμμα γερόντων. Εκτός του οτι η ΝΔ έχει πάρει διαζύγιο από τα παραγωγικά στρώματα έχει αποξενωθεί εντελώς από τους νέους ανθρώπους που κάποτε ήταν κινητήριος δύναμη για την παράταξη. Εκλεισε τις πόρτες της στο νέο, στο σύγχρονο, στο ελπιδοφόρο, γιατί φοβήθηκε και προτίμησε να κλειστεί στο καβούκι της και εντέλει να συρρικνωθεί και να μικρυνει. Οσο η ΝΔ δεν ανανεώνεται τόσο θα γερνάει και θα αργοπεθαίνει.
Η αλλάζει ή βουλιάζει.
Χρήστος Δ. Σούλης
Οικονομολόγος-Επιχειρηματίας
