Την περασμένη Δευτέρα, η ΔΕΠΑ πραγματοποίησε τη δεύτερη ηλεκτρονική δημοπρασία φυσικού αερίου, για την πώληση σε μεγάλους καταναλωτές, με τιμές θεωρητικά καλύτερες από αυτές που προβλέπουν οι συμβάσεις. Η διαδικασία εφαρμόστηκε για δεύτερη φορά με παρότρυνση της Κυβέρνησης και της Επιτροπής Ανταγωνισμού, ώστε η βιομηχανία κυρίως να μειώσει το κόστος ενέργειας που έχει γίνει δυσβάστακτο.
Η πρώτη δημοπρασία είχε γίνει το Δεκέμβριο του 2012 και είχε σχετική επιτυχία. Δηλαδή οι συμμετέχοντες, κυρίως βιομηχανίες, απορρόφησαν το σύνολο, ή σχεδόν το σύνολο των μεριδίων που διατέθηκαν. Παρά το ότι η διαδικασία δεν είχε τα χαρακτηριστικά της δημοπρασίας, αφού τα «χτυπήματα» έγιναν όλα στην τιμή εκκίνησης, τουλάχιστον κάτι έγινε. Πουλήθηκαν τα μερίδια.
Η δεύτερη δημοπρασία της περασμένης Δευτέρας, σε αντίθεση με την πρώτη που διαφημίστηκε δεόντως, έγινε σχεδόν στα μουγκά. Την αιτία εμείς την καταλάβαμε εκ των υστέρων, ενώ οι αρμόδιοι από ότι φάνηκε τη γνώριζαν και πήραν τα μέτρα τους. Από τα 1.000 μερίδια των 433 μεγαβατωρών που προσφέρθηκαν, διατέθηκαν εν τέλει λιγότερα από…200, αν και η τιμή εκκίνησης ήταν ελαφρά χαμηλότερη από αυτή της πρώτης δημοπρασίας. Η αγορά, δηλαδή οι άμεσα ενδιαφερόμενοι, είχαν προειδοποιήσει τη ΔΕΠΑ ότι έτσι όπως είναι η αγορά και με τις τιμές που πουλά το μονοπώλιο, οι δημοπρασίες αυτές είναι κοροϊδία. Έτσι κι αλλιώς αυτοί που μπορούν να λάβουν μέρος είναι λίγοι, οι περισσότεροι είναι υποχρεωτικά δεσμευμένοι με τα μονοπώλια των δικτύων πόλης, και οι εταιρείες των τελευταίων, δεν έχουν λόγο να ρίξουν τις τιμές, αφού πουλούν στους πελάτες τους με τη λογική του cost plus. Τόσο αγοράζουμε από τη ΔΕΠΑ, βάζουμε και το περιθώριο κέρδους και ξεμπερδέψαμε.
Εν τέλει, αυτοί που σχεδίασαν την αγορά φυσικού αερίου, φρόντισαν να λειτουργεί με ένα μεγάλο μονοπώλιο στη εισαγωγή και προμήθεια και με τα μικρότερα τοπικά μονοπώλια, τις ΕΠΑ. Έτσι λοιπόν άνετος ο κ. Αθανασόπουλος του ΤΑΙΠΕΔ, πουλά τη ΔΕΠΑ ως μονοπώλιο που με τη σειρά της ελέγχει άλλα μικρότερα μονοπώλια. Μάλιστα ο ίδιος αντέδρασε έντονα και απέτρεψε κάθε σκέψη για μείωση των τιμών στο φυσικό αέριο, με το επιχείρημα ότι οι υποψήφιοι αγοραστές θα μείωναν το προσφερόμενο τίμημα για την εξαγορά της επιχείρησης.
Συμπέρασμα, αυτός που θα αγοράσει τη ΔΕΠΑ, θα συνεχίσει να ελέγχει μονοπωλιακά την αγορά και μάλιστα με υψηλές τιμές. Θα πληρώσει και κάτι παραπάνω από τα 400 ή 500 εκατομμύρια που αξίζει η ΔΕΠΑ και που θα τα πάρει πίσω σε δύο, άντε τρία χρόνια. Μετά θα κάθεται και θα πίνει εις υγείαν των κορόιδων.
