Γράφει ο Νίκος Ζόμπολας
Το Grexit σαφώς και δεν έχει απομακρυνθεί, ίσα ίσα είναι και πιο εύκολο τώρα και πιο πιθανό με τα αδιέξοδα της οικονομίας και το πνίξιμο της αγοράς.
Εξάλλου οι εξελίξεις στην Ισπανία και σύντομα στην Ιταλία, θα ευνοήσουν αυτά τα γεγονότα.
Δεν πιστεύω να νομίζει κανείς ότι οδηγούμαστε κάπου με τα παρακάτω νούμερα της οικονομίας και τα «νούμερα» της κυβέρνησης.
Δε νομίζω να θεωρείτε εφικτή την ανάκαμψη, έστω και σταδιακή, με τέτοια ανεργία, γραφειοκρατία και φορολογία και κυρίως την έλλειψη εμπιστοσύνης.
Οι κυβερνώντες και οι ξένοι γραφειοκράτες δεν έχουν ιδέα από την αγορά, πως λειτουργεί και την ψυχολογία της.
Η φοροδοτική μας ικανότητα έχει εξαντληθεί προ πολλού και ακόμα και μια μικρή μείωση της φορολογίας δεν θα έχει αποτέλεσμα και οι διακανονισμοί θα πάνε άπατοι όλοι.
Το χειρότερο από όλα είναι όταν δεν βγαίνουν τα προγράμματα, βάζουμε και έναν καθηγήτη παραπάνω επικεφαλής για να μας σώσει και τα κάνει ακόμα πιο μαντάρα.
Το συνολικό χρέος ιδιωτών προς το Δημόσιο και προς άλλους ιδιώτες είναι της τάξης των 235 δισεκατομμυρίων ευρώ ή περίπου 130% του Ακαθάριστου Εγχώριου Εισοδήματος. Είναι χρέη προς το κράτος, προς τις τράπεζες, τα ασφαλιστικά ταμεία αλλά και προς άλλους ιδιώτες. Και μέσα σε αυτή την ασφυκτική κατάσταση το Δημόσιο χρωστά και αυτό στους ιδιώτες σημαντικά ποσά, την ώρα μάλιστα που αυξάνεται συνεχώς η φορολογική επιβάρυνση με αυξήσεις συντελεστών και κατάργηση φοροαπαλλαγών.
Aν σ΄αυτό το χρέος προσθέσετε και τα 400 δις του εξωτερικού μας χρέους και τα 120 δις στεγαστικά-επιχειρηματικά είναι αυτονόητο ότι η Κολομβία της Ευρώπης δεν σώζεται παρά μόνο εάν διαμοιρασθούν τα ιμάτιά της (επιχειρήσεις, ακίνητα, ορυκτός πλούτος και πάει λέγοντας).
Για το κοντινό μέλλον και τον βίαιο χειμώνα που μάς περιμένει ο Σόιμπλε δεν αφήνει περιθώρια αμφιβολίας στους συνομιλητές του:
-Αποτύχαμε με την Ελλάδα. Επρεπε από το 2010 να βρίσκεται εκτός ζώνης του ευρώ. Οσο παραμένει εντός ευρωζώνης αποτελεί απασφαλισμένη χειροβομβίδα για το κοινό μας νόμισμα. Το ελληνικό πολιτικό σύστημα είναι επίσης βαθιά διεφθαρμένο και ως εκ τούτου δεν υπάρχουν αξιόπιστοι συνομιλητές και καμμία συμφωνία δεν μπορεί να ισχύσει με δαύτους. Δεν είναι τυχαίο ότι πίσω από τα μεγαλύτερα κόμματα στην Ελλάδα βρίσκονται λαθρέμποροι πετρελαίου και έμποροι ναρκωτικών. Η Ελλάδα δεν έχει θέση στην ζώνη του ευρώ…Το έχω πει κατ΄επανάληψη στην Καγκελάριο…Ισως μετά τις εκλογές συνειδητοποιήσει κι εκείνη ότι είναι μονόδρομος αυτή η επιλογή…
Μέσα σε όλο αυτό το κλίμα, δεν υπάρχει μια ηγετική φυσιογνωμία στον χώρο της ΔΕΞΙΑΣ που να μπορεί να εμπνεύσει και να δώσει όραμα.
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης προσπαθεί με επανίδρυση της ΝΔ και εξαγγελίες μείωσης φόρων και φιλοέπιχειρηματική διάθεση, αλλά στα πλαίσια των μνημονίων και της συμμόρφωσης, που όλοι ξέρουμε ότι δεν γίνεται αυτό και δεν βλέπω και καμία διάθεση ευρωσκεπτικισμού.
Εμένα η γνώμη μου όμως είναι διαφορετική.
Τώρα που εγκλωβίστηκε και ο Τσίπρας στα μνημόνια και στη νομιμοφροσύνη υποταγής στους Γερμανούς, είναι ευκαιρία να μην δώσουμε χώρο σε αριστερούς λαϊκιστές δραχμιστές, αλλά να απορροφήσουμε εμείς όλους αυτούς τους δραχμιστές με έντονη διάθεση ευρωσκεπτικισμού, με προτάσεις και έχοντας στο νου μας το 62% του ΟΧΙ που δεν εκφράζονται από κανέναν στην παρούσα φάση και που στην πλειοψηφία τους είναι μέσοι αστοί, νοικοκύρηδες.
Εξάλλου, όπως έγραψα στην εισαγωγή, δεν θεωρώ καθόλου απίθανο το Grexit και πρέπει να είμαστε προετοιμασμένοι.
Η «δεξιά της δραχμής», λοιπόν, πρέπει να εκφραστεί σε κάποιον πολιτικό φορέα.
