Γράφει ο Πάνος Ν. Αβραμόπουλος
Με εφαλτήριο την ακαταπόνητη εργατικότητά του, αλλά και την πετυχημένη επαγγελματική πορεία του στο φάσμα των ασφαλειών, ο Αμβρόσιος Πλυτάς κατήλθε στον αυτοδιοικητικό στίβο της Αθήνας. Υπήρξε λοιπόν πρότυπο φιλεργίας, αλλά και άνθρωπος των ανοιχτών κοινωνικά οριζόντων, γεγονός που τον κατέστησε αγαπητό στην αθηναϊκή κοινωνία και άξιο να αναλάβει στα χέρια του τις τύχες της πόλης.
Ο Αμβρόσιος Πλυτάς υπήρξε παράλληλα και έξοχος ηθικά πατριώτης, με πολυσχιδή συμβολή στην αντίσταση κατά των Γερμανών. Είδε το φως της ζωής το 1886 και απεβίωσε από καρδιακή προσβολή στην πρότυπη κλινική των Αθηνών, στις 15 Σεπτεμβρίου 1964. Με το πέρας των γυμνασιακών του σπουδών ασχολήθηκε με τις ασφάλειες, οπότε και αναγορεύτηκε σε μαίτρ του επαγγέλματος.
Αντιπροσώπευε κατά βάση αγγλικές εταιρείες και κατόρθωσε να δημιουργήσει και τέσσερις δικές του ελληνικές ασφαλιστικές εταιρείες. Απότοκος της μεγάλης επαγγελματικής του εξακτίνωσης, ήταν και η εκλογή του ως αντιπρόεδρος και γραμματέας του Εμπορικού Συλλόγου Αθηνών.
Στον αυτοδιοικητικό στίβο ο Αμβρόσιος Πλυτάς κατήλθε για πρώτη φορά το 1934 και εξελέγη δημοτικός σύμβουλος Αθηνών και το Σεπτέμβριο του 1936 ανέλαβε με την παμψηφεί εκλογή του από το δημοτικό συμβούλιο Δήμαρχος Αθηναίων, υποκαθιστώντας τον Κωνσταντίνο Κοτζιά, που εν τω μεταξύ ανέλαβε υφυπουργός Διοίκησης Πρωτευούσης, στην κυβέρνηση Ιωάννου Μεταξά. Και αυτή την περίοδο ο Αμβρόσιος Πλυτάς αποδύθηκε σε ένα σπουδαίο δημοτικό έργο, που έδωσε πνοή και άνεμο αναγέννησης στον Δήμο της Αθήνας.
Αφότου οι Γερμανοί εισέβαλαν στην Αθήνα, ο Πλυτάς παραιτήθηκε από δήμαρχος και συμμετείχε στην επιτροπή παράδοσης της Αθήνας. Θα αποκρούσει την πρόταση των Ιταλών να αναλάβει δήμαρχος Αθηνών δοτός τους και θα αναπτύξει πολύπλευρη πατριωτική αντιστασιακή δράση. Η έκπτωσή του από το δημαρχικό αξίωμα της Αθήνας, έγινε με το ΝΔ 132/6-6-1941.
Έτσι ξεκινά μια νέα περίοδος για τον πρωτοπόρο δήμαρχο, με ηθικό μέλημα πλέον την οργάνωση της αντίστασης. Πρωτοστατεί στην ίδρυση της αντιστασιακής Οργάνωσης ΕΜΕ – «Ελευθέρα Μεγάλη Ελλάς»- ένεκα της οποίας οι Ιταλοί του δημεύουν την περιουσία. Όμως δεν ανέστειλε αυτό ο γεγονός την πατριωτική δράση του Αμβρόσιου Πλυτά, που συνέχισε άοκνα να συλλέγει πληροφορίες και να φροντίζει για παροχή νοσηλευτικής και επισιτιστικής βοήθειας πρός τους συμμάχους.
Κατά την εργώδη και πετυχημένη θητεία του Αμβρόσιου Πλυτά στον Δήμο της Αθήνας, κατασκευάστηκε ο δεύτερος όροφος του Δημοτικού Μεγάρου στην πλατεία Κοτζιά, ανελήφθη πρωτοβουλία για την ίδρυση Μουσείου Αθήνας των νεοτέρων χρόνων, εορτάσθη πανηγυρικά το 1937 η εκατονταετηρίδα του Πανεπιστημίου Αθηνών, ενώ πλήθος άλλων δράσεων βελτίωσαν δραστικά την καθημερινότητα των πολιτών.
Ακόμα θέλοντας ο Αμβρόσιος Πλυτάς να τιμήσει τον Φραγκλίνο Ντελάνο Ρούσβελτ για την προσφορά του στον συμμαχικό αγώνα κατά των δυνάμεων του άξονος, τον ανακήρυξε επίτιμο δημότη Αθηναίων με την άφιξή του στην Αθήνα στις 28-3-1941 και μετονόμασε την οδό Ακαδημίας σε Λεωφόρο Φραγκλίνου Ντελάνου Ρούσβελτ. Υπήρξε κατά γενική ομολογία μια πολύ γόνιμη και ευπρεπής παρουσία, στο αυτοδιοικητικό πεδίο της Αθήνας.
Βιβλιογραφία: www.mikros-romios.gr
Το παρόν κείμενο είναι απόσπασμα από το βιβλίο μου «Αθήνα, ζαφειρόπετρα…»
*Ο συγγραφέας Πάνος Ν. Αβραμόπουλος είναι Α΄ Αναπληρωματικός Δημοτικός Σύμβουλος Αθηναίων.
