Γράφει ο Γιάννης Νικήτας
Follow @Ioannis_Nikitas
Στην Ελλάδα εν έτη 2015 προσπαθούμε να ανακαλύψουμε την πυρίτιδα ή καλύτερα τροχό. Με αφορμή το άρθρο του Γιάννη Πανούση Υπουργού Δημόσιας Τάξης προσπαθούμε να αποκρυσταλλώσουμε τις απόψεις οι οποίες πιστεύουν πως η εφαρμογή του νόμου απέναντι σε όσους παραβατούν είναι ένα φαινόμενο άγριας κρατικής καταστολής ή αστυνομοκρατίας. Δυστυχώς, η πλειάδα των βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ ακόμα και των υπουργών του πιστεύει ακράδαντα πως η οποιαδήποτε επέμβαση των αστυνομικών δυνάμεων και η σύλληψη των ταραξιών αντίκειται στις αρχές της αριστεράς. Ένα από τα κορυφαία ζητήματα ταμπού και είναι και το θέμα του ασύλου των πανεπιστημίων. Τη στιγμή που όλος ο υπόλοιπος Δυτικός κόσμος έχει λύσει αυτό το φαινόμενο του εμείς επιμένουμε σε μια φαύλη κουβέντα. Όμως η οποιαδήποτε κυβέρνηση οφείλει να έχει συνέχεια και συνέπεια.
Ένα από τα βασικότερα προβλήματα με τα οποία έρχεται αντιμέτωπη η κυβέρνηση είναι οι καταλήψεις δημοσίων χώρων και ειδικότερα των πανεπιστημιακών χώρων. Μεταφερόμενοι ωστόσο στη σημερινή κοινωνία, με τον τρόπο που αυτή είναι δομημένη, το πανεπιστημιακό άσυλο είναι εκτός πραγματικότητας. Με την πάροδο του χρόνου έχασε την ιστορική και ακαδημαϊκή του αξία, με το παράδοξο του εκφυλισμού του εξαιτίας ακριβώς της εφαρμογής του. Τα πανεπιστήμια αδιαμφισβήτητα είναι κέντρα ανομίας. Συνεπώς δημοκρατία δεν σημαίνει ασυδοσία. Στη Δημοκρατία υπάρχουν νόμοι οι οποίοι πρέπει να τηρούνται τόσο από τις αρχές όσο και από τους πολίτες.
«Η Δημοκρατία μας αυτοκαταστρέφεται διότι κατεχράσθη το δικαίωμα της ελευθερίας και της ισότητας, διότι έμαθε τους πολίτες να θεωρούν την αυθάδεια ως δικαίωμα, την παρανομία ως ελευθερία, την αναίδεια του λόγου ως ισότητα και την αναρχία ως ευδαιμονία.» Ισοκράτης (436 π.Χ.- 338 π.Χ.)
