Γράφει ο Γιάννης Κουτρουμπής
Follow @j_koutroubis
Την Κυριακή 5 Ιουλίου πραγματοποιήθηκε το όγδοο δημοψήφισμα στην ελληνική πολιτική ιστορία με αποτέλεσμα 61,31% «Όχι» και 38,8% «Ναι», δίνοντας στο Πρωθυπουργό Αλέξη Τσίπρα μία πολύ ισχυρή εντολή διαπραγμάτευσης μίας βιώσιμης συμφωνίας και πυροδοτώντας διάφορες πολιτικές εξελίξεις που οδηγούν στην συνέχιση της διαπραγμάτευσης με ισχυρό τον Τσίπρα στο εσωτερικό της χώρας.
Έχει σημασία να δει κανείς τον λόγο για τον οποίο προκηρύχθηκε το Δημοψήφισμα και τι κέρδισε με αυτό στην πραγματικότητα ο Αλέξης Τσίπρας. Κατά την διάρκεια των τελευταίων βδομάδων πριν το δημοψήφισμα όπου ανταλλάζονταν προτάσεις μεταξύ της Ελληνικής πλευράς και των δανειστών και ενώ φαινόταν ότι είχε βρεθεί ένας κοινός τόπος, ο Πρωθυπουργός είχε μεγάλες πιέσεις από την μίση και πλέον κοινοβουλευτική του ομάδα ότι η πρόταση που θα φέρει δεν θα ψηφιστεί στο Κοινοβούλιο.
Από την άλλη πλευρά, οι δανειστές είχαν αρχίσει να μην συνεννοούνται με την Κυβέρνηση και να δείχνουν την δυσαρέσκεια τους προς το πρόσωπο του Γιάνη Βαρουφάκη, με αποτέλεσμα να προσπαθούν να πιέσουν την Κυβέρνηση να πάρει μία συμφωνία που θα αποτελούσε κόλαφο για το ΣΥΡΙΖΑ και τους ΑΝΕΛ, με την έννοια ότι διαφαινόταν το ενδεχόμενο να καταψηφιστεί και να πέσει η Κυβέρνηση.
Το δημοψήφισμα αποτελούσε μία από τις λύσεις που μπορούσε να χρησιμοποιήσει ο Αλέξης Τσίπρας, διότι με αυτόν τον τρόπο θα έδειχνε ότι το πολιτικό κεφάλαιο που αναμφισβήτητα πλέον κατέχει, δεν έχει εξαντληθεί και θα ηρεμούσε την Κοινοβουλευτική του Ομάδα, η οποία πλέον δεν μπορεί να αντιδράσει έντονα σε οποιοδήποτε ενδεχόμενο συμφωνίας και αν έρθει.
Το δημοψήφισμα έπρεπε να γίνει γρήγορα και με ένα ερώτημα που δεν θα έθετε την θέση της Ελλάδος στο Ευρώ σε κίνδυνο, οπότε έγινε μέσα σε μία εβδομάδα με ένα ερώτημα που αφορούσε μία συμφωνία που δεν ίσχυε και έπιασε τα κόμματα της Αντιπολίτευση κυριολεκτικά στον ύπνο.
Στη καμπάνια του ΌΧΙ κυριαρχούσε ο Πρωθυπουργός με δηλώσεις και διαγγέλματα δίνοντας στην αρχή ένα αυστηρό τόνο προς τους δανειστές και αργότερα άμβλυνε την θέση του λέγοντας πως είναι ένας από τους καλύτερους τρόπους για να εκφράσει ο λαός με άμεσο τρόπο και χωρίς αντιπροσώπους τι ακριβώς θέλει.
Από την άλλη πλευρά, η καμπάνια του ΝΑΙ δεν διέθετε κάποιον ηγέτη παρά συντεταγμένη όλη την αντιπολίτευση και πολλούς ανθρώπους των γραμμάτων και των τεχνών σε συνδυασμό με πολλές δηλώσεις μεγάλων πολιτικών συνταξιούχων που σίγουρα έχουν έρεισμα στην κοινωνία, αλλά δεν διαθέτουν το έρεισμα αυτό στην συγκεκριμένη χρονική συγκυρία. Το λάθος της καμπάνιας αυτής είναι ότι δεν είχε ηγέτη που να μπορούσε να αντιταχθεί στο πολιτικό κεφάλαιο του νέου και άφθαρτου Αλέξη Τσίπρα.
Το δημοψήφισμα έφερε ένα αποτέλεσμα που υπό την παραπάνω ανάγνωση των συνθηκών ήταν δεδομένο χωρίς όμως κανένας να μπορεί να το προβλέψει λόγω των πολύ δύσκολων οικονομικών συνθηκών και των capital controls, αλλά και τις ατέλειωτες ουρές των συνταξιούχων για να πάρουν 120 ευρώ από την σύνταξη τους για όλη την εβδομάδα, με τα φάρμακα τους να ξεπερνούν αυτό το ποσό.
Παρόλα αυτά τα δεδομένα ο λαός επέλεξε να αρνηθεί την συγκεκριμένη συμφωνία που υπέβαλλε προς έγκριση η Κυβέρνηση στους πολίτες δίνοντας στην Ευρώπη μία γεύση των αποτελεσμάτων που έχει η άκρατη λιτότητα που εφαρμόστηκε στην Ελλάδα τα τελευταία πέντε χρόνια.
Τα μεθεόρτια
Στο ερώτημα και τι γίνεται τώρα ο Πρωθυπουργός απάντησε συγκαλώντας το συμβούλιο των πολιτικών αρχηγών , το οποίο άργησε πάρα πολύ να το συγκαλέσει, προκειμένου να υπογραφεί μία δήλωση που να αφορά την άποψη της πολιτικής ηγεσίας της χώρας για το Δημοψήφισμα.
Το κοινό ανακοινωθέν που βγήκε αναφέρει ότι οι πολιτικοί αρχηγοί συμφωνούν στα ακόλουθα:
1) Την επαρκή κάλυψη των χρηματοδοτικών αναγκών της Χώρας.
2) Αξιόπιστες μεταρρυθμίσεις, με κριτήριο την δίκαιη κατανομή των βαρών και προώθηση της ανάπτυξης, με τις κατά το δυνατόν λιγότερες υφεσιακές επιπτώσεις.
3) Ισχυρό, εμπροσθοβαρές, αναπτυξιακό πρόγραμμα, πρωτίστως για την καταπολέμηση της ανεργίας και την ενθάρρυνση της επιχειρηματικότητας.
4)· Δέσμευση για την έναρξη ουσιαστικής συζήτησης ως προς την αντιμετώπιση του προβλήματος της βιωσιμότητας του ελληνικού δημόσιου χρέους.
5) Άμεση προτεραιότητα αποτελεί η αποκατάσταση της ρευστότητας στο χρηματοπιστωτικό σύστημα, σε συνεννόηση με την ΕΚΤ.
Μέσα σε όλα αυτά και όπως ήταν επακόλουθο παραιτήθηκε ο Αρχηγός της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης και Πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας, Αντώνης Σαμαράς μετά από παραίνεση πολλών στελεχών συμπεριλαμβανομένου του Προέδρου της ΟΝΝΕΔ, ο οποίος έκανε λόγο για ανάληψη των ευθυνών αυτών που οδήγησαν σε αυτό το αποτέλεσμα. Προσωρινός Πρόεδρος της ΝΔ ορίστηκε ο Ευάγγελος Μεϊμαράκης.
Ακόμη, λόγω της κρισιμότητας των ωρών που διανύουμε συγκλήθηκε έκτακτο Eurogroup και έκτακτη Σύνοδος Κορυφής των χωρών της Ευρωζώνης σε επίπεδο αρχηγών κρατών προκειμένου να βρεθεί επιτέλους μία συμφωνία και να συμφωνηθεί η παροχή της ρευστότητας στις τράπεζες, οι οποίες είναι στο χείλος της χρεοκοπίας μετά από την λήξη του προγράμματος και της προκήρυξης δημοψηφίσματος.
Εν κατακλείδι, ο Πρωθυπουργός έπαιξε κυριολεκτικά στα ζάρια την χώρα με το δημοψήφισμα προκειμένου να διατηρήσει το κόμμα ενωμένο και να αποδείξει στους εταίρους ότι δεν αστειεύεται, αλλά πλέον τα περιθώρια του χρόνου που έχει στη διάθεση του είναι ελάχιστα και σίγουρα το μνημόνιο που θα έρθει θα είναι χειρότερο από πλευράς έμμεσων μέτρων από τα προηγούμενα λόγω του κλεισίματος των τραπεζών.
Τα σημάδια που είναι θετικά είναι ότι συγκάλεσε σύνοδο πολιτικών αρχηγών και κατάφεραν να συμφωνήσουν σε ένα κοινό κείμενο που εξουσιοδοτούν το Πρωθυπουργό να διαπραγματευτεί και που βλέπουν το δημοψήφισμα ως απλή απόρριψη μίας συμφωνίας και όχι ως θέληση για έξοδο από το Ευρώ. Στα θετικά είναι ακόμη και η απομάκρυνση του Βαρουφάκη από το Υπουργείο Οικονομικών και η τοποθέτηση του Ευκλείδη Τσακαλώτου. Παρόλα αυτά οι ευθύνες είναι μεγάλες και ο χρόνος λίγος!!!
