O Λοράν Λεζέρ, δημοσιογράφος της Charlie Hebdo, συμμετείχε την Τετάρτη στη σύσκεψη των συντακτών της εφημερίδας, όταν δύο άτομα εισέβαλαν στην αίθουσα, ανοίγοντας πυρ. Έχοντας επιβιώσει από το μακελειό, διηγήθηκε τα όσα έζησε στο ειδησεογραφικό δίκτυο, France Info.
«Βρισκόμασταν στο τέλος της σύσκεψης των συντακτών, που πραγματοποιούσαμε κάθε Τετάρτη πρωί. Και τότε, ξαφνικά, ακούσαμε κάποιους κρότους, δεν ξέραμε τι ήταν ακριβώς. Έπειτα η πόρτα άνοιξε κι ένας τύπος όρμησε μέσα, φωνάζοντας ‘Allah akbar’ (σ.σ. «Ο Αλλάχ είναι μεγάλος»). Έμοιαζε με κομάντο της αστυνομίας, κρατούσε ένα όπλο στα δύο χέρια του. Και μετά πυροβόλησε και ύστερα η μυρωδιά του μπαρουτιού…».
«Αναρωτιέμαι ακόμα πώς κατάφερα να γλιτώσω», δήλωσε ο Λεζέρ, ο οποίος την τελευταία στιγμή πετάχτηκε από τη θέση και μπήκε κάτω από ένα τραπέζι, βγαίνοντας από το πεδίο όρασης του δράστη. «Εκείνη ακριβώς τη στιγμή», θυμάται ο δημοσιογράφος, «κατάλαβα πως δεν επρόκειτο για φάρσα». «Στην αρχή, δεν ξέραμε τίποτα. Είμαστε και εμείς φαρσέρ στην Charlie (…) και μπορούμε να πούμε ότι προφανώς θα είναι κάποιος που μας κάνει, με τη σειρά του, πλάκα. Κι έπειτα, τίποτα. Ήταν απλά η βαρβαρότητα που επέστρεφε στην εφημερίδα».
«Μερικά δευτερόλεπτα και όλοι βρέθηκαν στο έδαφος»
Σε αντίθεση με αυτό που υποστήριζε αρχικά η εφημερίδα Le Monde, οι ένοπλοι δεν φώναξαν ονομαστικά τους δημοσιογράφους προτού πυροβολήσουν, γεγονός που επιβεβαιώνει στη μαρτυρία του και ο Λοράν Λεζέρ.
«Πυροβόλησαν εξ επαφής, έτσι απλά (…). Σε κάποια στιγμή πρόφεραν το όνομα του Charb, είναι αλήθεια. Πιστεύω ότι τον έψαχναν. Αλλά σε κάθε περίπτωση, όλα έγιναν πολύ γρήγορα, οι σφαίρες άρχισαν να πέφτουν βροχή, κάπως έτσι. Μερικά δευτερόλεπτα και όλοι βρέθηκαν στο έδαφος».
Ο Λοράν Λεζέρ άκουσε έναν άνδρα να λέει σε έναν από τους συντρόφους του «ότι δεν θα σκότωνε τις γυναίκες, αν και ήδη είχε σκοτώσει μια δημοσιογράφο, που βρισκόταν πεσμένη κάτω από το τραπέζι στην αίθουσα σύνταξης». Θυμάται επίσης «θορύβους από εκρήξεις». Και, σχεδόν αμέσως, «η σιωπή, μια μακρά σιωπή». Έπειτα ακούστηκαν βήματα. «Έτσι, κατάλαβα ότι ο δολοφόνος επέστρεφε αλλά η αίθουσα ήταν πάρα πολύ μικρή κι έτσι ξαναβγήκε».
Όταν αντιλήφθηκε ότι οι ένοπλοι είχαν φύγει από το κτίριο, ο Λεζέρ βγήκε από την κρυψώνα του. «Υπήρχαν μερικοί επιζώντες. Και εκεί, έβλεπες κάτι εξωπραγματικό και έπειτα η αμηχανία…».
