Οι Έλληνες επιστήμονες διαπρέπουν στο εξωτερικό και ανακοινώνουν συνεχώς νέες ανακαλύψεις και επιτεύγματα, ιδιαίτερα στο χώρο της αστροφυσικής.
Ο φυσικός Γιάννης Δάνδουρας που εργάζεται στο Ινστιτούτο Αστροφυσικών Ερευνών στην Τουλούζη της Γαλλίας, επιβεβαίωσε μέσα από την ανάλυση δεδομένων 4 δορυφόρων την ύπαρξη ενός «διαστημικού ανέμου» από ηλεκτρικά φορτισμένα σωματίδια. Η σχετική θεωρία είχε πρωτοδιατυποθεί το 1992, αλλά παρέμενε στο επίπεδο της εικασίας. Πρόκειται για ένα «πλασμασφαιρικό άνεμο», που αφαιρεί συνεχώς ένα κιλό πλάσμα ανά δευτερόλεπτο από τη σφαίρα πλάσματος, που βρίσκεται πάνω από την ιονόσφαιρα σε ύψος περίπου 90 χλμ. Δηλαδή, σχεδόν 90 τόνους κάθε μέρα. Η ανακάλυψη αυτή είναι εξαιρετικά χρήσιμη στις έρευνες για την κλιματική αλλαγή.
Ένας άλλος διακεκριμένος Έλληνας επιστήμονας, ο Κώστας Γουργουλιάτος, εντόπισε ένα σπάνιο περιστρεφόμενο άστρο νετρονίων (πάλσαρ) σε απόσταση περίπου 10.000 ετών φωτός από τη Γη. Τα πάλσαρ και μπορούν να περιστραφούν έως 43.000 φορές το λεπτό και διαθέτουν πανίσχυρα μαγνητικά πεδία τρισεκατομμύρια φορές μεγαλύτερα από αυτό της Γης. Μάλιστα, ένα πάλσαρ που γυρίζει γύρω από τον εαυτό του με τέτοια ταχύτητα, είναι ουσιαστικά ότι πλησιέστερο σε μια μαύρη τρύπα μπορούν να παρατηρήσουν άμεσα οι επιστήμονες.
Είναι θλιβερό ότι οι καταστάσεις οδηγούν το νεότερο επιστημονικό δυναμικό της χώρας στο εξωτερικό, στερώντας το αναγκαίο ανθρώπινο κεφάλαιο για την ανάπτυξή της.
