Γράφει ο Σπύρος Ριζόπουλος
Follow @Sp_Rizopoulos
Είναι γνωστός εδώ και δεκαετίες ο τρόπος με τον οποίο ο Αλέκος Καχριμάνης πολιτεύεται. Άλλωστε πολλές φορές έχουμε επισημάνει την έλλειψη στρατηγικής, την στοχοθεσία και την διοίκηση με παλαιοκομματικά χαρακτηριστικά. Σχηματικά το είχαμε περιγράψει ως δίπολο μεταξύ «Περιφερειάρχη-Δημοσίου υπαλλήλου» που βρίσκει άλλοθι πίσω από την τυπολατρεία έναντι του «Περιφερειάρχη-στρατηγιστή» που διαμορφώνει πολιτικές και υλοποιεί συγκεκριμένο σχέδιο.
Κι αν τα λάθη και οι ερασιτεχνισμοί παρά τα τόσα χρόνια τριβής μπορεί να συγχωρούνται από κάποιους, δεν ισχύει το ίδιο για τα κατ΄εξακολούθηση ψέμματα τα οποία διατυπώνονται με τον πιο επίσημο τρόπο.
Αυτή τη φορά τα διόδια Δροσοχωρίου στην Εγνατία Οδό και η λειτουργία τους, ήρθαν για να επιβεβαιώσουν με τον πιο οδυνηρό τρόπο για τους Ηπειρώτες, τους Γιαννιώτες και ειδικά τους Μετσοβίτες, τη λαίκή ρήση πως «το ψέμα έχει κοντά ποδάρια».
Ιδού:
Και ενώ το εύρος του ψέμματος είναι σαφές στις δηλώσεις του ’13, του ’14 και του ’16 στις πρόσφατες του Ιουλίου 2017 γίνεται ακόμη πιο χοντρό. Γιατί του κ. Καχριμάνη του ξεκαθαρίστηκε με τον πιο σαφή τρόπο οτι πρέπει να σταματήσει να λέει ψέμματα για τη λειτουργία των διοδίων. Τώρα έχει ξεπεράσει την έννοια του σφάλματος και υποπίπτει σε σοβαρή θεσμική παράβαση προσπαθώντας να εμπλέξει το ΣτΕ σε μια απίστευτη μικροπολιτική μανούρα, προσβάλλοντας ένα έργο που ολοκληρώθηκε και λειτουργεί από το 2003;;;
Αυτό το οποίο όμως έχει ξεχάσει να θυμίσει αυτόν τον καιρό είναι οτι είχε διασφαλίσεις -όπως παραδέχεται και ο ίδιος στις δηλώσεις του 2013 – για τη μη λειτουργία των διοδίων και απο τον Γιώργο Σουφλιά και από τον Σταύρο Καλογιάννη.
Η διαχρονικότητα συνεπώς της τοποθέτησης υποδηλώνει δύο πράγματα.
Στην πρώτη περίπτωση η περιφερειακή αρχή δεν μπορεί να παρακολουθήσει σε επίπεδο διοίκησης της εξελίξεις και δεν μπορεί να πετύχει τους στόχους της. Κάπως έτσι χάθηκαν και οι ημερομηνίες για τα Τζουμέρκα.
Στη δεύτερη οτι συνειδητά λέει ψέμματα για να γίνει αρεστός στην εκλογική του πελατεία στο όνομα ενός «αγώνα» με εξαιρετικά πρόσκαιρα οφέλη.
Τώρα που το σκέφτομαι και οι δύο λόγοι είναι εξαιρετικά χαζοί.
Το ερώτημα είναι σαφές: πόση ανοχή μπορούν ακόμη να δείξουν οι πολίτες της Ηπείρου στην κοροϊδία.
ΥΓ. Όπως καταλαβαίνετε τα διόδια μπαίνουν επί εποχής ΣΥΡΙΖΑ. Από τη στιγμή που το θέμα λύνεται με υπουργική απόφαση γιατί δεν προσφεύγει στον κ. Σπίρτζη και τον κ. Αποστόλου με τους οποίους διατείνεται οτι έχει εξαιρετικές σχέσεις; Θα αναλάβει το κόστος της πολιτικής αντιπαράθεσης με την κυβέρνηση ή θα προσφύγει πάλι σε άλλο πολιτικό φορέα να τοποθετηθεί;
ΥΓ2. Εκείνο που μου κάνει εντύπωση περισσότερο από όλα είναι η σιωπή της Τατιάνας Καλογιάννη.
ΥΓ3. Ενώ έγραφα αυτό το άρθρο προσπαθούσα να διατηρήσω τη σοβαρότητά μου, αλλά όταν διαβάζω για προσφυγή στο ΣτΕ με βάση το «τι λένε οι πινακίδες» ειλικρινά μου έφτιαξε το κέφι. Ποιό είναι το αντιπεριβαλλοντολογικό της υπόθεσης; Αν δείχνουν προς Μέτσοβο ή προς Γιάννενα; Είναι από τις περιπτώσεις εκείνες της πολιτικής ζωής που κλαις αλλά και ταυτόχρονα γελάς.
